Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Evlatların kimileri 1-3 yaş arası periyodu sonlu geçirir. Velev öfke nöbetleri, vurma, tekmeleme, ısırma üzere agresif davranışlar gösterebilirler—bunlar evladınızın olumsuz davranışlar içinde olduğunu yahut sizin beğenilmeyen bir ebeveyn olduğunuzu göstermez lakin tahlil gerektirir.
Bu Periyotta Neden Huysuzlanırlar?
3 yaşına kadar bu devirde evlatların agresif olması onların yaramaz olduklarından yahut kelam dinlemediklerinden ötürü değildir. Sizinle muhabere kurup derdini anlatacak kadar ehil lisan gelişimi ve duygusal gelişimleri olgunlaşmadığı halde size bir şey söylemek isterler. Şayet onları anlayamıyorsanız bazen şiddeti dikkat aracı olarak kullanmaya devam ederler.
1-3 yaş devirdeki evlatların agresyonları birden fazla hengam istedikleri - mantıklı ( yemek, oyuncak ) ya da mantıksız ( şeker, diğerinin oyuncağı, tehlikeli ) bir şey önünde oluşur. Saf evladın yorgun, aç, hasta ve gerilimli durumlarında agresyonları daha da şiddetlenir.
Pekala Evladınız Denetimi Kaybettiğinde Siz Ne Yapacaksınız?
Öncelikle evladınıza ceza vermeniz işe yaramaz. Aslında sizin aceleci ve öfkeli davranmanız, hem evladınızın daha da öfkeyle yanıt vermesine hem de öfkelenmeyi onaylamanıza neden olur.
Evladınız öfke patlamaları yaşadığında ebeveynliğinizi ortaya koyma vakti gelmiştir. Evladınızın ne söylemeye çalıştığını ve ne hissettiğini anlamaya başlamanız gerektiğini gösterir. Şayet onların öfkelenme nöbetini çözebilirseniz kendini tabir etme yollarını sizin sayenizde öğrenmiş olur. Evet evladınıza yeni bir beceri öğretme fırsatına da dönüşecek bu öfkelenmelerde izleyeceğiniz 4 adıma bakalım:
1)Agresyonu durdurun. Fizikî bir agresyonu varsa nazikçe ancak önemli bir halde agresyonunu durdurun. Örneğin size vuruyor yahut vurmaya çalışıyorsa, ellerini sıkı bir biçimde nazikçe tutarak tesirli olmasını engelleyin. Elleri, tırnaklari, dişleri, ayakları hepsi onların birer silahı olabilir. Bu silahlarını diğerlerine kullanamayacağını öğretmek sizin işiniz.
2)Daha sakin bir alana geçin. Evladın etrafında birileri varsa evladınızı alarak mağazanın yahut parkın sakin bir bucağına yahut hanede munfasıl bir odaya alın. Böylelikle evladınızı öfkelendiren durumdan ayırarak sakinleşmesine yardımcı olursunuz hem de muhitteki bakışlardan da uzaklaşır. Başkaca bir evlat bile olsa itibarını korumuş olursunuz.
3)Evladınızın Kendisini Kendi Sözleriyle Anlatmasına Yardımcı olun. (Elleri, dişleri, tırnakları, ayaklarıyla değil ) Onu sakin bir bucağa çekip vurmaları biterek sakinleştiğinde, gözlerinin içine bakıp sakince ve kibarca ( sesiniz öfkeli, telaşlı, tedirgin, aceleci olmamalı ) ‘Bizim ailemizde kimse vurmaz. ‘ üzere kendinizi anlatacak bir cümle seçin. Evladınıza öfkelenseniz, kaygılansanız yahut orda rezil olsaniz bile sakinliğinizi koruyarak güçlü bir ebeveyn rolü olarak sakin fakat net davranın.
4)Özetleme Evladınız sakinleştikten sonra üzerinden çok geçmeden ( yarım saat içinde ) onunla ne olduğunu konuşun. Ona şöyle söyleyebilirsiniz ‘ Etrafa yahut birine vurmanı istemiyorum. Bana bir şey söylemek istediğinde vurmak öfkelenmek noktasına yanıma gelip bana anlat ‘ diyebilirsiniz. Böylelikle evladınız öfkelenmesini anladığınızı fakat diğer yollarla kendini anlatabileceğini öğrenir.
Bu Periyotta Neden Huysuzlanırlar?
3 yaşına kadar bu devirde evlatların agresif olması onların yaramaz olduklarından yahut kelam dinlemediklerinden ötürü değildir. Sizinle muhabere kurup derdini anlatacak kadar ehil lisan gelişimi ve duygusal gelişimleri olgunlaşmadığı halde size bir şey söylemek isterler. Şayet onları anlayamıyorsanız bazen şiddeti dikkat aracı olarak kullanmaya devam ederler.
1-3 yaş devirdeki evlatların agresyonları birden fazla hengam istedikleri - mantıklı ( yemek, oyuncak ) ya da mantıksız ( şeker, diğerinin oyuncağı, tehlikeli ) bir şey önünde oluşur. Saf evladın yorgun, aç, hasta ve gerilimli durumlarında agresyonları daha da şiddetlenir.
Pekala Evladınız Denetimi Kaybettiğinde Siz Ne Yapacaksınız?
Öncelikle evladınıza ceza vermeniz işe yaramaz. Aslında sizin aceleci ve öfkeli davranmanız, hem evladınızın daha da öfkeyle yanıt vermesine hem de öfkelenmeyi onaylamanıza neden olur.
Evladınız öfke patlamaları yaşadığında ebeveynliğinizi ortaya koyma vakti gelmiştir. Evladınızın ne söylemeye çalıştığını ve ne hissettiğini anlamaya başlamanız gerektiğini gösterir. Şayet onların öfkelenme nöbetini çözebilirseniz kendini tabir etme yollarını sizin sayenizde öğrenmiş olur. Evet evladınıza yeni bir beceri öğretme fırsatına da dönüşecek bu öfkelenmelerde izleyeceğiniz 4 adıma bakalım:
1)Agresyonu durdurun. Fizikî bir agresyonu varsa nazikçe ancak önemli bir halde agresyonunu durdurun. Örneğin size vuruyor yahut vurmaya çalışıyorsa, ellerini sıkı bir biçimde nazikçe tutarak tesirli olmasını engelleyin. Elleri, tırnaklari, dişleri, ayakları hepsi onların birer silahı olabilir. Bu silahlarını diğerlerine kullanamayacağını öğretmek sizin işiniz.
2)Daha sakin bir alana geçin. Evladın etrafında birileri varsa evladınızı alarak mağazanın yahut parkın sakin bir bucağına yahut hanede munfasıl bir odaya alın. Böylelikle evladınızı öfkelendiren durumdan ayırarak sakinleşmesine yardımcı olursunuz hem de muhitteki bakışlardan da uzaklaşır. Başkaca bir evlat bile olsa itibarını korumuş olursunuz.
3)Evladınızın Kendisini Kendi Sözleriyle Anlatmasına Yardımcı olun. (Elleri, dişleri, tırnakları, ayaklarıyla değil ) Onu sakin bir bucağa çekip vurmaları biterek sakinleştiğinde, gözlerinin içine bakıp sakince ve kibarca ( sesiniz öfkeli, telaşlı, tedirgin, aceleci olmamalı ) ‘Bizim ailemizde kimse vurmaz. ‘ üzere kendinizi anlatacak bir cümle seçin. Evladınıza öfkelenseniz, kaygılansanız yahut orda rezil olsaniz bile sakinliğinizi koruyarak güçlü bir ebeveyn rolü olarak sakin fakat net davranın.
4)Özetleme Evladınız sakinleştikten sonra üzerinden çok geçmeden ( yarım saat içinde ) onunla ne olduğunu konuşun. Ona şöyle söyleyebilirsiniz ‘ Etrafa yahut birine vurmanı istemiyorum. Bana bir şey söylemek istediğinde vurmak öfkelenmek noktasına yanıma gelip bana anlat ‘ diyebilirsiniz. Böylelikle evladınız öfkelenmesini anladığınızı fakat diğer yollarla kendini anlatabileceğini öğrenir.
