Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Yılbaşı ailece kutlanması gereken bir mutluluktur Fakat oyle insanlar varki
30 Aralık 1995 tarihinde, saat 2330'da, Sumbul sokak herzamanki gibi bomboştu Bu sokağın başında, bir sokak lambası vardır Başlangıcı geniş olup, sonuna doğru daralır Sumbul Sokak'ta bulunan on iki evin hepsi de tek katlıdır
Saatler on ikiye yaklaştığı halde, sokak hala aydınlıktı Bunun tek bir sebebi vardı: Kar Akşam ustu başlayan kar, beyaz bir ortu gibi sokağı ortmuştu Kar ve ruzgar birleşerek, Sumbul sokağın geceyarısı sessizliğini bozuyordu
Sabah olduğunda, cocukların ilk işi sokağa cıkıp, karın tadını cıkarmak oldu Kardanadam yapmaya en elverişli yer Cemil Bey'in bahcesi olduğundan, gizli olarak bahceye giren dort cocuk kardanadam yapmaya koyuldu Cemil Bey'in evinden saat tam sekizde calar saatin sesinin geldiğini duyan cocuklar korkuya kapıldılar Korktukları başlarına geldi: Cemil Bey onları gormuştu Hic vakit kaybetmeden cil yavrusu gibi dağıldılar Dağıldıklarını goren Cemil Bey bahceye girdi ve kardanadamı dağıttı Cocukların, kacarken cıkardıkları sesten dolayı, Cemil Bey'in komşusu olan Cumali de uyanmıştı Cemil Bey'in mırıldandığını duydu:
Kahrolası veletler
Cumali yatağından kalkarak pencereye doğru ilerledi Perdeyi actı ve tulun ardından, bembeyaz olan Sumbul Sokak'a baktı Goruntu onu sevindirmişti Bu gunun yılın son gunu olduğunu hatırlayınca daha da sevindi Ve hemen kahvaltısını hazırlamaya koyuldu
***
O gun sabahtan akşama kadar, durmadan kar yağdı Cumali, gunun coğunu evde gecirdi Yalnızca biraz yemiş ve kola almak icin dışarıya cıktı Hava cok soğuk olduğundan, alışverişini yapıp hemen eve dondu Dışarının soğukluğuna karşın evde gurul gurul sobanın yanması hoşuna gitmişti
Cumali, arkadaşlarını arayarak hepsinin yılbaşını kutladı Butun gun evde oturup akşama kadar televizyon izledi Arasıra da perdeyi aralayarak, dışarıda eğlenen cocukları seyretti
Akşam saat sekizden sonra dışarıdan gelen cocuk sesleri kesildi Cumali, saat 2300'e kadar televizyon izledi ve kuruyemiş yedi Biraz canı sıkıldı ve uyumanın daha iyi geleceğini duşunerek televizyonu kapattı Yatağını hazırladıktan sonra yatmak uzere ışığı sondurdu Evin ici karanlık olduğu halde dışarıdan ışık geliyordu Buyuk bir şaşkınlık icinde perdeyi araladı Geceyarısı olduğu halde karın ışıltısı sebebiyle dışarısı gunduz gibi aydınlıktı
Uykusunun olmadığını farkeden Cumali, televizyonu tekrar actı Canı yine sıkılmaya başladı Birden aklına bir cam ağacı bulup onu suslemek geldi Evin, yaklaşık 300 metre ilerisinde bir kac cam topluluğu vardı Ayrıca, etrafı aydınlatan kar, bu yolculuğu musait kılıyordu Cumali paltosunu giyindi, kaşgola sarındı ve soğukkanlı bir bicimde dışarı cıktı Uzaktan cam topluluğu goruluyordu Hava da bayağı soğuktu Dışarı ilk cıktığında biraz titremişti; fakat esen ruzgar ve kar ona ılık geliyordu
Sumbul sokaktaki butun evlerin ışıkları yanıyordu, saat 2430 olduğu halde Anlaşılan herkes yılbaşını kutluyordu Cumali, Sumbul sokağın başında bulunan sokak lambasının aydınlattığı kaldırıma oturdu ve ruzgarı dinlemeye koyuldu Ruzgarın uğultusu, kendisine bir musikiyi andırdı
Sokak lambasının olduğu alan dort sokağa bağlıydı Buradan sokaklara teker teker bakan Cumali bu guzelliği hafızasına kazıdı Bir muddet sonra yolculuğuna devam etti
Cumali, cam ağaclarına doğru ilerledikce ev sayısı azalmakla beraber, etraf iyice ıssızlaşıyordu Ruzgarın uğultusu artık kulağına fısıldamıyordu Yolu yarıladığında, uzun kavak ağaclarının oluşturduğu bir caddeye geldi Kavak ağaclarının biraz arkasında ıssız bir ahşap ev vardı Goruntusu bile urkutucu olan bu yere kim girebilirdi Cumali, yolun daha fazla karlı olduğu bolumlerden gecmeyi daha cok istiyordu; cunku karın cıkardığı ses, yolu aştıkca artan korkusunu hafifletiyordu
Bir muddet sonra toprak yol başladı Yolun camurluk bolumlerini gecerken ayaklarına su sızdı
Nihayet, evden cıkışından yarım saat sonra cam ağaclarının olduğu yere geldi Artık cevrede ev yoktu sadece uzaktan sadece birkac ev seciliyordu
Cumali ilk olarak guzel bir cam ağacı secti Yolculuk sırasında kendisini yoran baltasını cıkardı ve ağacı kesti Sonra ağacın baş kısmından, yaklaşık iki metre daha kesti Ağacı sırtına yukledi, geri donuş başladı
Camurlu yoldan gecerken iyice camura bulandı ve artık ayakkabıları camur haline geldi Ayakları da camurdan nasibini aldı
30 Aralık 1995 tarihinde, saat 2330'da, Sumbul sokak herzamanki gibi bomboştu Bu sokağın başında, bir sokak lambası vardır Başlangıcı geniş olup, sonuna doğru daralır Sumbul Sokak'ta bulunan on iki evin hepsi de tek katlıdır
Saatler on ikiye yaklaştığı halde, sokak hala aydınlıktı Bunun tek bir sebebi vardı: Kar Akşam ustu başlayan kar, beyaz bir ortu gibi sokağı ortmuştu Kar ve ruzgar birleşerek, Sumbul sokağın geceyarısı sessizliğini bozuyordu
Sabah olduğunda, cocukların ilk işi sokağa cıkıp, karın tadını cıkarmak oldu Kardanadam yapmaya en elverişli yer Cemil Bey'in bahcesi olduğundan, gizli olarak bahceye giren dort cocuk kardanadam yapmaya koyuldu Cemil Bey'in evinden saat tam sekizde calar saatin sesinin geldiğini duyan cocuklar korkuya kapıldılar Korktukları başlarına geldi: Cemil Bey onları gormuştu Hic vakit kaybetmeden cil yavrusu gibi dağıldılar Dağıldıklarını goren Cemil Bey bahceye girdi ve kardanadamı dağıttı Cocukların, kacarken cıkardıkları sesten dolayı, Cemil Bey'in komşusu olan Cumali de uyanmıştı Cemil Bey'in mırıldandığını duydu:
Kahrolası veletler
Cumali yatağından kalkarak pencereye doğru ilerledi Perdeyi actı ve tulun ardından, bembeyaz olan Sumbul Sokak'a baktı Goruntu onu sevindirmişti Bu gunun yılın son gunu olduğunu hatırlayınca daha da sevindi Ve hemen kahvaltısını hazırlamaya koyuldu
***
O gun sabahtan akşama kadar, durmadan kar yağdı Cumali, gunun coğunu evde gecirdi Yalnızca biraz yemiş ve kola almak icin dışarıya cıktı Hava cok soğuk olduğundan, alışverişini yapıp hemen eve dondu Dışarının soğukluğuna karşın evde gurul gurul sobanın yanması hoşuna gitmişti
Cumali, arkadaşlarını arayarak hepsinin yılbaşını kutladı Butun gun evde oturup akşama kadar televizyon izledi Arasıra da perdeyi aralayarak, dışarıda eğlenen cocukları seyretti
Akşam saat sekizden sonra dışarıdan gelen cocuk sesleri kesildi Cumali, saat 2300'e kadar televizyon izledi ve kuruyemiş yedi Biraz canı sıkıldı ve uyumanın daha iyi geleceğini duşunerek televizyonu kapattı Yatağını hazırladıktan sonra yatmak uzere ışığı sondurdu Evin ici karanlık olduğu halde dışarıdan ışık geliyordu Buyuk bir şaşkınlık icinde perdeyi araladı Geceyarısı olduğu halde karın ışıltısı sebebiyle dışarısı gunduz gibi aydınlıktı
Uykusunun olmadığını farkeden Cumali, televizyonu tekrar actı Canı yine sıkılmaya başladı Birden aklına bir cam ağacı bulup onu suslemek geldi Evin, yaklaşık 300 metre ilerisinde bir kac cam topluluğu vardı Ayrıca, etrafı aydınlatan kar, bu yolculuğu musait kılıyordu Cumali paltosunu giyindi, kaşgola sarındı ve soğukkanlı bir bicimde dışarı cıktı Uzaktan cam topluluğu goruluyordu Hava da bayağı soğuktu Dışarı ilk cıktığında biraz titremişti; fakat esen ruzgar ve kar ona ılık geliyordu
Sumbul sokaktaki butun evlerin ışıkları yanıyordu, saat 2430 olduğu halde Anlaşılan herkes yılbaşını kutluyordu Cumali, Sumbul sokağın başında bulunan sokak lambasının aydınlattığı kaldırıma oturdu ve ruzgarı dinlemeye koyuldu Ruzgarın uğultusu, kendisine bir musikiyi andırdı
Sokak lambasının olduğu alan dort sokağa bağlıydı Buradan sokaklara teker teker bakan Cumali bu guzelliği hafızasına kazıdı Bir muddet sonra yolculuğuna devam etti
Cumali, cam ağaclarına doğru ilerledikce ev sayısı azalmakla beraber, etraf iyice ıssızlaşıyordu Ruzgarın uğultusu artık kulağına fısıldamıyordu Yolu yarıladığında, uzun kavak ağaclarının oluşturduğu bir caddeye geldi Kavak ağaclarının biraz arkasında ıssız bir ahşap ev vardı Goruntusu bile urkutucu olan bu yere kim girebilirdi Cumali, yolun daha fazla karlı olduğu bolumlerden gecmeyi daha cok istiyordu; cunku karın cıkardığı ses, yolu aştıkca artan korkusunu hafifletiyordu
Bir muddet sonra toprak yol başladı Yolun camurluk bolumlerini gecerken ayaklarına su sızdı
Nihayet, evden cıkışından yarım saat sonra cam ağaclarının olduğu yere geldi Artık cevrede ev yoktu sadece uzaktan sadece birkac ev seciliyordu
Cumali ilk olarak guzel bir cam ağacı secti Yolculuk sırasında kendisini yoran baltasını cıkardı ve ağacı kesti Sonra ağacın baş kısmından, yaklaşık iki metre daha kesti Ağacı sırtına yukledi, geri donuş başladı
Camurlu yoldan gecerken iyice camura bulandı ve artık ayakkabıları camur haline geldi Ayakları da camurdan nasibini aldı
