İklim değişikliği ve global ısınma, çağımızın en büyük meseleleri arasında ve bu kapsamda İsviçre’deki Crowther Laboratuvarında yapılan araştırmada 2 noktalık bir sıcaklık artışının yerküre kentlerini nasıl değiştireceği incelendi. Yapılan araştırmada Bursa’nın havasının Adana’ya, Gaziantep’in havasının Erbil’e, Adana’nın havasının ise Lefkoşa’ya benzeyeceği gözlemlendi.
Gayri yerküre kentlerine bakıldığında saklı havası ve sık sık yağan yağmurlarıyla bilinen İngiltere’nin başşehri Londra’nın Barcelona kadar sıcak olabileceği söylenirken, soğukluğuyla bilinen Rusya’nın başşehri Moskova’nın havasının Sofya’ya benzeyeceği söz edildi.
Bu türlü giderse Avrupa’da yaz ayları şu ankinden 3,5 radde daha sıcak, kış ayları ise şimdiki havalardan 4,7 nokta daha sıcak olacak. Tropikal yerlerdeyse bu durum kendisini çok kuraklık ve ağır yağış olarak gösterecek.
Exeter Üniversitesi eksperlerinden olan James Dyke, “Benim için bu çalışmadaki en etkileyici nokta, Ekvator çizgisine yakın 100 kentin, insanlık tarihinde daha evvel görülmemiş iklimleri yaşayacak olmaları. Bu durum da bu kentlerin hala yaşanılabilir olup olmayacağı sorusunu gündeme getiryor. Büyük bir yanından olma ve göç senaryosuyla karşı zıdda kalabiliriz.” dedi.
Zürih Üniversitesi’ndeki araştırma ekibinin lideri Jean-Francois Bastin, kişilerin davranışlarıyla ilgili olarak, “Tarih bize tekrar tekrar şunu gösterdi; gerçekler ve olgular kişilerin inançlarını ya da hareketlerini değiştirmiyor” tabirlerini kullandı.
İngiltere Meteoroloji Kurumu’nda profesör olan Richard Betts ise birçok yerin daha evvel görülmeyen iklimlerle karşılaşacağını söyledi. 2050 yılına kadar yerküre sıcaklık artışının 2 aşama olacağı iddia edilirken bu artışın 2100 yılında 2,9 ile 3,4 arasında artış göstereceği öngörülüyor.
Burada asıl tedirgin edici hadise ise bu çalışmada ortaya koyulan iddiaların karbon salınımının azaltılması için harekete geçilen bir gelecek varsayılarak yapılması. Birleşmiş Milletler’e nazaran ortalama sıcaklık artışının 1,5 noktanın altında kalabilmesi için, karbon salınımının 2030’da neredeyse yarı yarıya azaltılması, 2050’de de külliyen bitirilmesi gerekiyor.