2. Yerküre Savaşı sırasında Romanya’nın Transilvanya yerinde fosfat arayan madenciler tarafından bir mağarada nispeten eski görünen bir kafatası bulunmuştu. Yapılan incelemelerin akabinde bu kafatasının 33.000 yıl yaşında olduğu keşfedildi. Çıkarıldığı mağaranın da ismi olan Cioclovina kafatası, Paleolitik (Yontma Taş Devri) periyotta Avrupa’da yaşayan en eski kafataslarından birisi olarak görülüyor.
Cioclovina kafatasını inceleyen birinci bilim kişileri, kafatasının sağ tarafındaki iki geniş kırıktan bahsetmemişlerdi. Bunun yanında kafatasının kırık olmayan kısımlarını net bir formda fotoğraflarken kırık olan kısımları bulanık bir formda servis etmişlerdi. Bunun üzerine on yıllarca yıldır süregelen bir tartışma başlamıştı. Bu tartışmaların akabinde birtakım araştırmacılar kırıkların nedenini araştırmaya koyuldu. "Kırık, mağarada maden çıkarmak için kullanılan patlayıcı hususlardan mi kaynaklandı?", "Mağara, kafatasına sahip olan kişinin üzerine çöküp onu öldürdü mü?", "Kişi, bir cinayete mi kurban gitti?" üzere sorular soran araştırmacılar, bu soruları yanıtlandırmak için çalıştılar.
Girit Üniversitesi’nden Elana Kranioti ve meslektaşları, bu soruların cevaplarını almak için çağdaş isimli tıpı kullanmaya karar verdiler. Bilgisayarlı tomografi kullanarak kırık olan ortamların muhitinde düzgünleşme belirtileri olmadığını keşfettiler ve Cioclovina beşerinin yaralanması ve daha sonra güzelleşmesi mümkünlüğünü dışladılar. Sonra kemiklerin ne hengam kırıldığına dair işaretler aradılar.
Bilim kişileri, kafatasının öldükten çok sonra kırılmış olsaydı kırıkların rastgele desenlere sahip olacağını zira yaşayan kafatasının kemik yapısının kuru bir kafatasına nazaran farklı olacağını biliyorlardı. Bu bahis üzerine giden araştırmacılar, kafatasının kırılmasının vefat vaktinde meydana geldiğini ortaya çıkardı. Kırılma çizgilerini inceleyen araştırmacılar, çizgilerin kafatasının yapısal olarak daha zayıf ortamlarına gerçek gittiğini buldu ve kafatasında hâlâ yumuşak dimağ dokusu varken yaralanmanın meydana geldiğini gösterdiler.
Kırığı inceleyen araştırmacılar, düz bir kırığın kafatası boyunca uzanırken dairesel kırıkların kafatasını içine hakikat çökerttiğini ortaya çıkardılar. Dairesel bu kırıkların bugünkü beyzbol sopasıyla yapılan akınlara benzediği belirtildi. Kranioti, ‘’Kafatasının sağ tarafında bulunan bariz dairesel kırık, kişinin direkt bir nesneyle yaralandığını tartışmasız bir formda ortaya koyuyor’’ açıklamasında bulundu.
Mağaranın içerisinde üzerine kaya düşerek ölme ihtimaline karşı bir teori de geliştiren araştırmacı ekip, balistik jelatin ile doldurulmuş yapay kafatasları kullanarak darbeyi deneysel olarak test ettiler. Araştırmacılar, kafatasının kırılmasını bir beyzbol sopası ve bir kayayla test ettiler. Ortaya çıkan sonuçlara nazaran Cioclovina beşerinin kafatasındaki kırılma kalıpları, sopa gibisi bir cisimle iki kez vurulduğunda ortaya çıkan ile birebirdi. Kranioti, ‘’Bu kırılma; birinden kaçarken, diz çökerken ya da mekana çarpma şekilde gerçekleşmiş olabilir’’ dedi. 2. kırığın açıkça şiddetten kaynaklandığı görülüyor.
Kranioti, vücudun geri kalanı olmadan kurbanın bu ataktan evvel öbür bir mahalde ölümcül yaralar alıp almadığını öğrenmenin bir yolu olmadığını söylüyor lakin kırıkların kapsamı ve yerleşiminin, kişinin baş travmasından kısa bir mühlet sonra öldüğünü gösterdiğini belirtiyor.