iltasyazilim
FD Üye
IMerhaba Arkadaşlar bu hikayemi keza acımı paylaşmak hem kardeşlerimize önerme olsun diye açıklamak istiyorum
Ben hayat şartlarından dolayı keza çalışıp okumak zorunda olan ve yaşadığım şehirde üniversiteyi dereceyle kazanmış birisiyim Bu yüzden midir bilmem lakin kişiliğim olgun ve akılcı düşünen bir insanım O ise benden 2 yaş küçük hayatın ciddiyetini olgunluğunu kazanamamış bir insan toz pembe dünyası
Onunla tanışmamız çok büyük tesadüfler içeriyordu bu yüzden onunla FELEK derdik Ilk kere aşık olmuştum ilk defa bir insanı kendimden daha fazla önemsiyordum Benden küçük olmasının dezavantajı ve kişilik akıl farklılığından nedeniyle bolca tartışmalar kavgalar yaşanırdı Lakin her zaman ayakta tutan anlaşmaya varan akla yatkın düşünen ve onunla düzgünce konusup hatalarını bildiren bendim öyle önemli bir ilişki düşünüyordum ki onunla ailesiyle tanışmıştım ve ailesiyle aralıksız irtibat içindeydik Ve bende vakit ilerledikce vakar arttıkca Ilk kere ailemle tanıştırdım Ailem beni iyi tanıdıklarından tanıştırmaya getirecek dek bir kız arkadaşım olmasından dolayı onlarda ciddiyetin farkındaydı
2 yılımızdı ve o bana söylediği yalanlar ortaya çıkarmıştım(kanıt yoksa hertürlü üste çıkar bu sefer kanıtlarım vardı)Herşeyi mahvetmişti Fazla kızgındım kabullenememiştim Eyvah etmişti herşeye Ve ayrılmamızdan daha sonra seviyesini düşürmesi onu toparlamaya gitmem ayrıntılarıyla soğutmuştu kendinden Aralıksız bir yeni arkadaş ortamıolayına girmiştim ve iyice sıkılmıştım ait olduğum yer de değildim Ve aradan 1 ay geçmişti çoğalan olaylar sonucunda her yerde konusmalar başlamıştı ve ben de o kadar ilerlettiğim ciddiyeti olan ve ilk kez aşık olduğum insana AİT OLDUĞUM YERE dönme isteğide vardı O pişman olmuş değerimi öğrenmişti Ve yalnızca 2 durum sundum 1 Katiyen Yalan Yok 2 SONSUZA KADAR Yeminler üzerine yeminler etmişti
Şunu söylemeliyimki yeniden başladıktan birincil 1 ayı silelim hayatımın en güzel 2 yılını geçirmiştim Olması gerektiği gibiydi herşey Gelecek planları yapıyorduk hesaplamalar izaç vs
Taki İstanbul'da Üniversiteyi kazandığını öğrenene değin Tabiki ne sandınız mutlu son masallarda olur Öğrendiğimde ise tüm olacaklar gözümün önünde canlandı Ona söylemesem de kesin etmemeye çalışsamda anlaşılıyordu Tabiki de avunma veriyordu herşeyin iyi olucağını söylüyordu Ben de olacakları bilmeme rağmen zamana bırakmıştım çünkü karşımdaki insanı tanıyordum gerçi içimde BELKI vardı Gitmeden son gün bana çok büyük yeminler etti Ve gitti ne mi oldu ? 1 hafta olmadan bahane bulamayınca saçmalayarak bir şekilde ayrıldı
Sizce ne yaptım ? Sadece gülümsedim Ama çok hızlı davranmıştı ben 1 2 hafta daha zaman vermiştim bir tek zamanı tutturamamıştım Ben konuşmaya devam ettim o benim için çok değerli bir insandı ve hep iyi olmasını istiyordum Bu olaylardan 12 ay sonradan görüşmüştük Sadece alışılagelmiş sohbet ve sırası gelmişken sarılıp fazla özlemişim seni demişti Ve o yeniden İstanbul'a gitmişti Ve ne mi öğrendim ? Sevgilisi varmış ve benle görüştüğü günün 3 gün öncesi başlamışlar Tek kızdığım benim yanımdayken sevgilisinin olduğunu söylememesi oldu ve mesaj attım Niçin yüzüme karşıma söylemediğini sordum 4 takvim ilişkimizin hakettiği emeğin karşılığı en azından yüzüme aleyhinde söylenmeliydi O ne mi yaptı yanıt vermeden ENGELLEDİ
Bu dek basitti 4 yıl aileyle tanışmak hoşlanmak AŞK
O benim için herşeyimdi Geçmişim ve geleceğimdi Hayattaki tek isteğimdi
Aşkından asla şüphe etmedim etmemde hala Ama insanın kişiliği oturmuş olmalı ve ne istediği bilmeli Beni yaşadıklarımızdan pişman ve nefret ettirdi Hoş bir anı olarak kalmalıydı bunu bile beceremedi Ve aşkın gözü kör o perde kalkınca size söylediği yalanlara ve yanlışlara gözünüzü nasıl kapattığınızı anlıyorsunuz emrindeki bunlar küçük çaplı yalanda olsa şunu unutmayın size rahatlıkla yalan söylemeyi göze alabiliyorsa defalarca ve her türlü yalan söyleyebilir Ve asla yalan söylemeyin
Şuan ben mezun oldum bu olayların üzerinden yaklaşık 1 sene geçti Sorarsanız evet kesintisiz aklıma geliyor yaşadığım şehirde her yere beraber ayak bastık Yaşadığım yer onu hatırlatıyor Ona karşın umrumda yok çünkü değecek insan değilmiş Sadece zaman kaybı olması üzüldüğüm tek konu
Çanakkale'den sevgilerle
Hayat ve yürek basit değildir I
Ben hayat şartlarından dolayı keza çalışıp okumak zorunda olan ve yaşadığım şehirde üniversiteyi dereceyle kazanmış birisiyim Bu yüzden midir bilmem lakin kişiliğim olgun ve akılcı düşünen bir insanım O ise benden 2 yaş küçük hayatın ciddiyetini olgunluğunu kazanamamış bir insan toz pembe dünyası
Onunla tanışmamız çok büyük tesadüfler içeriyordu bu yüzden onunla FELEK derdik Ilk kere aşık olmuştum ilk defa bir insanı kendimden daha fazla önemsiyordum Benden küçük olmasının dezavantajı ve kişilik akıl farklılığından nedeniyle bolca tartışmalar kavgalar yaşanırdı Lakin her zaman ayakta tutan anlaşmaya varan akla yatkın düşünen ve onunla düzgünce konusup hatalarını bildiren bendim öyle önemli bir ilişki düşünüyordum ki onunla ailesiyle tanışmıştım ve ailesiyle aralıksız irtibat içindeydik Ve bende vakit ilerledikce vakar arttıkca Ilk kere ailemle tanıştırdım Ailem beni iyi tanıdıklarından tanıştırmaya getirecek dek bir kız arkadaşım olmasından dolayı onlarda ciddiyetin farkındaydı
2 yılımızdı ve o bana söylediği yalanlar ortaya çıkarmıştım(kanıt yoksa hertürlü üste çıkar bu sefer kanıtlarım vardı)Herşeyi mahvetmişti Fazla kızgındım kabullenememiştim Eyvah etmişti herşeye Ve ayrılmamızdan daha sonra seviyesini düşürmesi onu toparlamaya gitmem ayrıntılarıyla soğutmuştu kendinden Aralıksız bir yeni arkadaş ortamıolayına girmiştim ve iyice sıkılmıştım ait olduğum yer de değildim Ve aradan 1 ay geçmişti çoğalan olaylar sonucunda her yerde konusmalar başlamıştı ve ben de o kadar ilerlettiğim ciddiyeti olan ve ilk kez aşık olduğum insana AİT OLDUĞUM YERE dönme isteğide vardı O pişman olmuş değerimi öğrenmişti Ve yalnızca 2 durum sundum 1 Katiyen Yalan Yok 2 SONSUZA KADAR Yeminler üzerine yeminler etmişti
Şunu söylemeliyimki yeniden başladıktan birincil 1 ayı silelim hayatımın en güzel 2 yılını geçirmiştim Olması gerektiği gibiydi herşey Gelecek planları yapıyorduk hesaplamalar izaç vs
Taki İstanbul'da Üniversiteyi kazandığını öğrenene değin Tabiki ne sandınız mutlu son masallarda olur Öğrendiğimde ise tüm olacaklar gözümün önünde canlandı Ona söylemesem de kesin etmemeye çalışsamda anlaşılıyordu Tabiki de avunma veriyordu herşeyin iyi olucağını söylüyordu Ben de olacakları bilmeme rağmen zamana bırakmıştım çünkü karşımdaki insanı tanıyordum gerçi içimde BELKI vardı Gitmeden son gün bana çok büyük yeminler etti Ve gitti ne mi oldu ? 1 hafta olmadan bahane bulamayınca saçmalayarak bir şekilde ayrıldı
Sizce ne yaptım ? Sadece gülümsedim Ama çok hızlı davranmıştı ben 1 2 hafta daha zaman vermiştim bir tek zamanı tutturamamıştım Ben konuşmaya devam ettim o benim için çok değerli bir insandı ve hep iyi olmasını istiyordum Bu olaylardan 12 ay sonradan görüşmüştük Sadece alışılagelmiş sohbet ve sırası gelmişken sarılıp fazla özlemişim seni demişti Ve o yeniden İstanbul'a gitmişti Ve ne mi öğrendim ? Sevgilisi varmış ve benle görüştüğü günün 3 gün öncesi başlamışlar Tek kızdığım benim yanımdayken sevgilisinin olduğunu söylememesi oldu ve mesaj attım Niçin yüzüme karşıma söylemediğini sordum 4 takvim ilişkimizin hakettiği emeğin karşılığı en azından yüzüme aleyhinde söylenmeliydi O ne mi yaptı yanıt vermeden ENGELLEDİ
Bu dek basitti 4 yıl aileyle tanışmak hoşlanmak AŞK
O benim için herşeyimdi Geçmişim ve geleceğimdi Hayattaki tek isteğimdi
Aşkından asla şüphe etmedim etmemde hala Ama insanın kişiliği oturmuş olmalı ve ne istediği bilmeli Beni yaşadıklarımızdan pişman ve nefret ettirdi Hoş bir anı olarak kalmalıydı bunu bile beceremedi Ve aşkın gözü kör o perde kalkınca size söylediği yalanlara ve yanlışlara gözünüzü nasıl kapattığınızı anlıyorsunuz emrindeki bunlar küçük çaplı yalanda olsa şunu unutmayın size rahatlıkla yalan söylemeyi göze alabiliyorsa defalarca ve her türlü yalan söyleyebilir Ve asla yalan söylemeyin
Şuan ben mezun oldum bu olayların üzerinden yaklaşık 1 sene geçti Sorarsanız evet kesintisiz aklıma geliyor yaşadığım şehirde her yere beraber ayak bastık Yaşadığım yer onu hatırlatıyor Ona karşın umrumda yok çünkü değecek insan değilmiş Sadece zaman kaybı olması üzüldüğüm tek konu
Çanakkale'den sevgilerle
Hayat ve yürek basit değildir I