5. Sınıflar İçin 20 Kişilik Tiyatro Metinleri

5 Sınıflar İçin 20 Kişilik Tiyatro Metinleri

ÇANAKKALE DE DÜĞÜN

Oyunda yer alan kişiler17 birey

ÇOLAK HASAN, Çavuş,iki asker, muhtar, Elif,Mehmet,Huriye ana, Recep kayınço Ahmet, Zeynep Mustafa,Ayşe bayrağın doğuşu için ikisi ufak 4 öğrenci
Köyde nikah vardırÇOLAK HASAN davulla duyuru yapmaktadır Karşıdan ise üç asker gelmektedir

ÇOLAK HASAN: Duyduk,duymadık demeyinherkes akşama nikah yemeğine davetlidir
…………davulu çalar……………
askerler ÇOLAK HASANın yanına kazanç

ÇOLAK HASAN: Hoş geldiniz beyimhayrola bir şey mi var

Çavuş: Köyün muhtarını görecektik Bizi yanında götürür müsün

ÇOLAK HASAN: Ne çağırmak beyim, emrin olurzaten evi aha şurda,yakında
eve içten giderler Kapının önünde durunca ÇOLAK HASAN kapıyı çalar

Muhtar: Kim o

ÇOLAK HASAN: Muhtar emmi,benim ÇOLAK HASAN Cenderme geldiseni istiyo,bi bakıver hele

Muhtar: Dışarı çıkar güzel geldiniz,içeri buyrun

Çavuş: Yok gelmeyelim muhtaracelemiz var Memlekette olanlardan haberin var mı

Muhtar: Daha geçen duydum harp olacakmış dediler

Çavuş: Dürüst duymuşsundüşman Çanakkale ’ye dayandı Seferberlik var Eli tabanca tutan herkesi istiyorlar Benim birlikte de senin köyden iki kişi varhem onları alayım dedimhem de Sizin köylü bir Mehmet vardı Balkanda vuruştuyduk Cepheden arkadaş Gelmişken onu da bir göreyim dedim

Muhtar: Tanıdım,hele bi içeri buyrun,bi soluklanın hele

Çavuş: Muhtar, düşman dayandı diyom,durmak zamanı mı
Muhtar: Haklısın çavuş,varın gidelimMehmet daha hemen şimdi yanımdaydı Acilen evdedirgitmeden Mustafa ’veya uğrarız Allah ’ın işine bak Garibin bugün düğünü var

Çavuş : Neylersin muhtar Seslenmek ancak nikah Çanakkale ’ye nasipmiş
Askere döner
Oğlum koş,düğün evine haber ver Biz köy çıkışında bekleyeceğiz

Asker: Emredersin komutanım
Koşarak sahneden çıkarMehmet ’in evine gelir,kapıyı çalarlar
Mehmet,elif,huriye asıl, recep kayınço içerde yemek sofrasındadır
elif : Hayırdır inşallahkocasına bakar,yerinden kalkıp kapıyı açar buyur muhtar emmi,

Muhtar: Hayır ola kızım Mehmet ’e baktım Misafiri var evde mi

Elif: Haber vereyim—içeri girer bey haricen muhtar emmiyle beraber iki asker var; seni isterler

Mehmet: yerinden tez kalkar,kapıya çıkar güzel geldiniz, çavuşa bakar, tanır vay çavuşum Şükür kavuşturana – sarılırlar içeri buyrun

Çavuş: Gelmeyelim Memet Köyden asker almaya geldim Düşman Çanakkale ’ye dayandı Seferberlik var Gelmişken seni de bir göreyim dedim

Mehmet: Seferberlik mi, ben de geleyim

Çavuş: Ne desem ancak Memedim Ben iki asker için geldim amma, kendin bilirsin Gitmek var,fakat şayet dönmek olmaz

Mehmet: Şunun lafına bak Kaç sene balkanda vuruştukölümden korkan kim, bekleyin silahımı alıp geliyorum

Çavuş: Gördün mü muhtar Bu defalarca böyle Balkanda da tahliye ettikleri süre illa yemene gidecem diye tutturduydu

Mehmet: Bayan şu silahımı getir Çanakkale ’ye düşman dayanmış, ben harbe gidiyorum

Elif: Gözün arkada kalmasın bey,bizi düşünme,var git düşman üstüne

Huriye başlıca: Kalır mı kuşkusuz benim oğlum Ben onu ak sütümle büyüttüm Durma oğul, var yetiş Babanda Rus harbinde şehit oldu Şehit oğluna durmak yaraşmaz

Mehmet: Esas hakkını helal et Gidip de dönmemek var Elifim sana emanet
eşiyle ve annesiyle helalleşir,dışarı çıkarlar

Recep kayınço: Enişte ben de geleyim, ne olur beni de götürün

Muhtar: Ulen Recep, sen daha küçüksün oğlumsen evde kal, evdekilere göz kulak olursun

Huriye başlıca: Sen ne diyon muhtar Vatan yolunda savaşın küçüğü büyüğü olur mu, varsın o da gelsin Bize göz kulak olmaya ne hacet Daha ben ölmedim

Recep kayınço: Ver elini öpeyim başlıca, inşallah şehit olursam, benim için sakın ağlama Bil ancak şehitler ölmez
–huriye ananın ve yengesinin elini öper, ayrılırlar

ÇOLAK HASAN: Şuraya bak çavuş Ahmet tarladan geliyor Aramaya lüzum kalmadı
karşıdan Ahmet ile Zeynep gelmektedirellerinde çapa vardır,yanlarına gelince Ahmet selam verir

muhtar: Ahmet çavuş sizi almaya gelmiş Çanakkale için sefer emri çıkmış Fakat
bekleyecek süre değil Çabuk olman lazım

Ahmet: Vatan için can feda muhtar Anında geliyomkoşarak uzaklaşırlareve gelince silahını kuşanır Hanımının alnından öper –Zeynep ’im yavrumu sana,seni de Allah a itimat ediyorum Hakkınızı helal edin

Zeynep: Helal olsun yiğidim –ayrılırlar, Ahmet ve Mustafa koşarak arkadaşlarının yanında geliryola çıkarlar Sahne kapanır, Bu esnada fondan Çanakkale türküsü söylenir

İKİNCİ SAHNE

GELİNLER DEFALARCA BERABER

Dilimiz tatlı, kınamız kutlu, şavaşımız kutsal olsun
Zeynep kına yaktım,kekil kestim a komşular,
Gönül buruk lakin,çanakkaleyi arzular,
Mehmedime cephane taşısam yeter,
Vatan semasında bir dumanım tüter
Elif ak duvaklar bölük,bölük büküle,
Şehitler örtüsü,ak duvaktır geline,
Düşman basmışken ak toprak üzerine,
Bize durmak yaraşmaz, baş koymuşuz ölüme
Ayşe al kınadır ellerim,taze gelinim
Yiğitler can verirken,ben nasıl gülerim
Baş ola yiğidim,yürüye düşman üstüne
Vatan sevdası bu,bin canım olsa tekrar veririm
Zeynep çanakkale içtenlikle öte davamdır,
Düşman dururken,bize uyku haramdır
Elif sancak için kan vermeye gittiler
Zeynep vatan için can vermeye gittiler
Ayşe cennet yoluna baş koymaya gittiler

GELİNLER BERABER

Gittiler de,şahadete erdiler
Zeynep toprak namustur,adıdır vatan
Gereksiz Yere mı can verdi,binlerce kefensiz yatan
Ayşe o vatan ama,ana yurdum,soy yurdum
Bin canım versem, yeniden feda olurdum
Elif bu topraklar öz be öz Türk ün yurdu verilmez,
Türk evladı canın verir,vatanını çiğnetmez
perde kapanır,bitmiş açılır

sahnede askerler siper halindedir Fondan silah sesleri gelmektedir
Çavuş yiğitler,biliyorum mermimiz kalmadı Ama düşmana geçit vermemek gerek Süngüden başka çaremiz değil Daima birlikte şahadete kavuşacağız Gün bugündür arkadaşlar Son bir hücuma geçeceğiz Haydi ya ALLAH
daima birlikte hücuma geçerler, birer birer şehit olurlarfondan makber türküsü çalınır

Zeynep sahneye girer, şehidinin yanına gelir
aman deyip diz çökmeli bütün kafirler,
Türk ordusu olmalıdır muzaffer
söyledikten sonra şehidinin yanına diz çökerek kapanır

Ayşe sahneye girer, şehidinin yanında kazanç
ey bu toprak için can veren asker,
Gökten ecdad inip öpse,o pak alna değerinde
söyledikten sonra şehidinin yanında diz çökerek kapanır

Elif sahneye girer, şehidinin yanına gelir
sana gizli gelmeyecek makberi kimler kazsın
Gömelim gel seni tarihe desem,sığmazsın
söyledikten sonradan şehidinin yanında diz çökerek kapanır

Ayşe ayağa kalkar
Yiğitler şehit oldu Vatan yolunda yine şehit gerekbizim de bu uğurda verilecek bir canımız varBugün bizim düğünümüz kurulduŞehidimin kanı,elimin kınası oldu Durmayın bacılar, haydi düşman üzerine

ayşe şehidinin silahını alır ,hepbirlikte hücuma geçerlerşehit olurlar
fondaki müzikte fahir atakoğlu
iki çocuk kırmızı bezi açar, iki ufak çocuktan biri ay ı, diğeri yıldız ı, aleyhinde köşelerden getirerek fondaki bezin önünde birleştirir, Türk Bayrağı oluşturuluronuncu sene marşıyla sahne kapanır *