Aci bir öykü

ACI BİR HIKAYE



Askerliğini bitirmiş olan genç askerliğini yaptığı şehirden ailesini aradı:
Anne baba, eve dönüyorum, lakin sizden bir şey rica ediyorum Yanımda bir arkadaşımı da getirmek istiyorum
Memnuniyetle, onunla tanışmak isteriz, diye cevapladılarOğulları,
Bilmeniz gereken bir şey var diye devam etti
Arkadaşım savaşta ağır yaralandıBir mayına bastı ve bir koluyla ayağını kaybettiGidecek hiçbir yeri değil, ve onun gelip bizimle kalmasını istiyorum
Bunu duyduğuma üzüldüm oğlum Şayet onun başka bir yer bulmasına yardımcı olabiliriz
Hayır Anne,baba,onun bizimle yaşamasını istiyorum
Oğlum,dedi babası,bizden ne istediğini bilmiyorsunOnun gibi özürlü biri bize dehşet bir önem olurBizim kendi hayatımız var,bunun gibi bir şeyin hayatımıza engel olmasına izin veremeyizBence bu arkadaşını unutup eve dönmelisinO kendi başının çaresine bakacaktırOğlu o anda telefonu kapattıAilesi ondan bir süre haber alamadıAma birkaç gün sonradan,polisten bir telefon geldiOğullarının yüksek bir binadan düşüp öldüğünü öğrendilerPolis bunun intihar olduğuna inanıyordu
Endişe batmış annebaba oğullarının cesedini tespit etmek için şehir halkı morguna götürüldülerOnu tanıdılar ve bilmedikleri bir şey daha öğrenince dehşete düştüler:
Oğullarının yalnızca bir kolu ve bir bacağı vardı
Bir çoğumuz bu hikayedeki aile gibiyiz;
Güzel olan ya da birlikte olmaktan zevk aldığımız insanları hoşlanmak bizim için çok kolay, fakat bize hastalık veren ya da yanlarında kendimizi rahatsız hissettiğimiz insanları sevemiyoruz Bizim dek sağlıklı, güzel veya zeki olmayan insanların yanından uzaktan durmayı seçim ediyor



*