iltasyazilim
FD Üye
Acılı aşk mektupları 2019
En Acılı aşk mektupları
Satırlarımı son defa yüreğine eğip sana yazıyorum Mahrum işte Cümlelerim bile değişti sensizliğin vurgun saatlerinde Herşey amaçsız, herşey kapkaranlık Seninle tebessüm eden satırlarım bak acilen yokluğunda karamsarılığa büründü Hayatımın hiç bir karesinde sevgi olmamıştı Sevgi zannetmiştim yalanları, umut zannetmiştim karanlıkları Hep severken terkedildim, daima gülümserken acıya yenildim Belki de sevilmeyi haketmedim ben Ola Ki de hiçbir zaman sevginin sofrasında gülüşlerimle nefes alamayacağım
Sensizliğin vurduğu dalgaların arasında ılık nefesini bekliyorum Telefonlarım hala gürültüsüz, yüreğim ise sensiz Bıraktığın yerdeyim Çok mu senden istediklerim ? Çok mu seni uzaklarda bekleyip bir yudum nefesini beklemelerim fazla mu ? Haklısın Ben sevgiyi hiç haketmedimHiçbir vakit da haketmeyeceğim
Acilen bu yazıyı okuyupta fazla karamsarsın deme bana Sensizlikte çektiğim acıları bilemezsin Sanma senin yokluğundan kanayan yaralarımın sancı değil çektiklerim Dört duvar yalnızlığı arasında nefes bölge yüreğimin çığlıklarıdır hissediklerim Hani senin düşlerinde gökyüzüne kanatlanmayı öğretecektin bana ? Hani gözlerimin renginden gökyüzünü mutluluğa boyamayı öğretecektin ? Derhal yalnızlığa demlenmiş yokluğunla başbaşayım Sevgiyi haketmeyen yüreğimle sesinden gelecek ılık rüzgarları bekliyorum odamda Yokluğun kanıyor içimde, yetimliğin ağlıyor gözbebeklerimde
Birkaç gün sonradan doğum günüm Haklısın dünyanın en mutlu insanı benim Yanılıyorsun, dört duvar yalnızlığında üşüyorum Artık dışında bile çıkmıyor Herşey seni hatırlatıyor Dört duvar yalnızlığında yokluğunu soluyorum Fazla mu istediklerim senden ? Çok mu sana dair beklentilerim?
Düşlerinde ellerini tutmaktan öte ne istedim senden Karanlıklarıma bir avuç güneşinle gelmeni, gecenin avuçlarında uyumaktansa avuç içlerinin arasına kıvrılıp bir cocuk gibi senin yanında gülümsemeyi istedim daima Gelmeyeceğini bilerek bir yudum sevgini diledim Çok mu istediklerim ? Artık kelimeler yararsız, çaresizliğim ise yapayalnız Acilen beni bıraktığın yerde hala seni bekliyorum Çok şey istemiyorum senden Yüreğime yüreğinle değmek, ılık nefesinden düşüp gülüşlerinden avuçlarına yuvarlanmakSadece gözlerinde demlenmiş umutları sesinden duymak, kirpiklerinde ıslanmış gözyaşlarınla kanayan yokluğunu yıkamak Söyle hadi senden istediklerim fazla mu sevgili ?
Senden hiçbir süre yollarıma serilecek bir ömür istemedim veya duygularıma sunulacak bir gövde diledim senden Asla senin yüreğinde bir yudum sevgi damlası istedim Dilinde ıslanan bir sözcük, iki dudağından havaya kanatlanmış bir nefes olmayı diledim ben Biliyorum hiçbir vakit ellerimiz birbirini tutmayacak Yüreklerimiz hep hasretin avuçlarında imkansızlığı yaşayacak Lakin karanlıkların içindeyim Ne olur nefesinden bir yudum yaşam yolla Seni soluyayım havayı solur gibi Zifiri gecenin içinde ortadan kaybolmak üzereyim Yokluğun kanarken ne olur bir avuç güneşinle karanlıklarıma gel Karanlıkların içinde sonbaharda solan bir yaprak gibi düşmek istemiyorum kuru toprağa Anla sevgili; gözlerinde saklı aydınlığına ihtiyacım var benim
Eğer gelmeyeceksen sevgili ; bırak tövbeleri tamamlanmamış günahlarını ser bedenime Sevgiyi haketmeyen kalbim bari bir işe yarayıp küllerimden yalnızlık gülleri yeşersin yalnızlığın gölgelerinde Bir yudum sevginle düşlerime gelmeyeceksen; bırak ta sensizliğin içinde avuç içlerinden kanatlanayım sonsuzluğun satırlarına Bir avuç güneşinle karanlıklarımı ezmeyeceksen; bırak dilinde ıslanacak son dua, gözbebeklerinde akan son damla olup toprağa ben sarılayım Ben ellerimi uzattım yüreğine; nefesinden ya yokluğunu yolla yalnızlığa sarılayım ya da gözlerini yolla delice yüreğine soluyayım *
En Acılı aşk mektupları
Satırlarımı son defa yüreğine eğip sana yazıyorum Mahrum işte Cümlelerim bile değişti sensizliğin vurgun saatlerinde Herşey amaçsız, herşey kapkaranlık Seninle tebessüm eden satırlarım bak acilen yokluğunda karamsarılığa büründü Hayatımın hiç bir karesinde sevgi olmamıştı Sevgi zannetmiştim yalanları, umut zannetmiştim karanlıkları Hep severken terkedildim, daima gülümserken acıya yenildim Belki de sevilmeyi haketmedim ben Ola Ki de hiçbir zaman sevginin sofrasında gülüşlerimle nefes alamayacağım
Sensizliğin vurduğu dalgaların arasında ılık nefesini bekliyorum Telefonlarım hala gürültüsüz, yüreğim ise sensiz Bıraktığın yerdeyim Çok mu senden istediklerim ? Çok mu seni uzaklarda bekleyip bir yudum nefesini beklemelerim fazla mu ? Haklısın Ben sevgiyi hiç haketmedimHiçbir vakit da haketmeyeceğim
Acilen bu yazıyı okuyupta fazla karamsarsın deme bana Sensizlikte çektiğim acıları bilemezsin Sanma senin yokluğundan kanayan yaralarımın sancı değil çektiklerim Dört duvar yalnızlığı arasında nefes bölge yüreğimin çığlıklarıdır hissediklerim Hani senin düşlerinde gökyüzüne kanatlanmayı öğretecektin bana ? Hani gözlerimin renginden gökyüzünü mutluluğa boyamayı öğretecektin ? Derhal yalnızlığa demlenmiş yokluğunla başbaşayım Sevgiyi haketmeyen yüreğimle sesinden gelecek ılık rüzgarları bekliyorum odamda Yokluğun kanıyor içimde, yetimliğin ağlıyor gözbebeklerimde
Birkaç gün sonradan doğum günüm Haklısın dünyanın en mutlu insanı benim Yanılıyorsun, dört duvar yalnızlığında üşüyorum Artık dışında bile çıkmıyor Herşey seni hatırlatıyor Dört duvar yalnızlığında yokluğunu soluyorum Fazla mu istediklerim senden ? Çok mu sana dair beklentilerim?
Düşlerinde ellerini tutmaktan öte ne istedim senden Karanlıklarıma bir avuç güneşinle gelmeni, gecenin avuçlarında uyumaktansa avuç içlerinin arasına kıvrılıp bir cocuk gibi senin yanında gülümsemeyi istedim daima Gelmeyeceğini bilerek bir yudum sevgini diledim Çok mu istediklerim ? Artık kelimeler yararsız, çaresizliğim ise yapayalnız Acilen beni bıraktığın yerde hala seni bekliyorum Çok şey istemiyorum senden Yüreğime yüreğinle değmek, ılık nefesinden düşüp gülüşlerinden avuçlarına yuvarlanmakSadece gözlerinde demlenmiş umutları sesinden duymak, kirpiklerinde ıslanmış gözyaşlarınla kanayan yokluğunu yıkamak Söyle hadi senden istediklerim fazla mu sevgili ?
Senden hiçbir süre yollarıma serilecek bir ömür istemedim veya duygularıma sunulacak bir gövde diledim senden Asla senin yüreğinde bir yudum sevgi damlası istedim Dilinde ıslanan bir sözcük, iki dudağından havaya kanatlanmış bir nefes olmayı diledim ben Biliyorum hiçbir vakit ellerimiz birbirini tutmayacak Yüreklerimiz hep hasretin avuçlarında imkansızlığı yaşayacak Lakin karanlıkların içindeyim Ne olur nefesinden bir yudum yaşam yolla Seni soluyayım havayı solur gibi Zifiri gecenin içinde ortadan kaybolmak üzereyim Yokluğun kanarken ne olur bir avuç güneşinle karanlıklarıma gel Karanlıkların içinde sonbaharda solan bir yaprak gibi düşmek istemiyorum kuru toprağa Anla sevgili; gözlerinde saklı aydınlığına ihtiyacım var benim
Eğer gelmeyeceksen sevgili ; bırak tövbeleri tamamlanmamış günahlarını ser bedenime Sevgiyi haketmeyen kalbim bari bir işe yarayıp küllerimden yalnızlık gülleri yeşersin yalnızlığın gölgelerinde Bir yudum sevginle düşlerime gelmeyeceksen; bırak ta sensizliğin içinde avuç içlerinden kanatlanayım sonsuzluğun satırlarına Bir avuç güneşinle karanlıklarımı ezmeyeceksen; bırak dilinde ıslanacak son dua, gözbebeklerinde akan son damla olup toprağa ben sarılayım Ben ellerimi uzattım yüreğine; nefesinden ya yokluğunu yolla yalnızlığa sarılayım ya da gözlerini yolla delice yüreğine soluyayım *