Bireyler ana karnından ayrıldıkları andan itibaren fizyolojik açlıklarını gidermek maksadı ile yemek yeme muhtaçlığı hissetmektedir. Bu gereksinim hayati bir ehemmiyet taşımaktadır.
Gelgelelim yemek yeme bebeklikten yaşlılığa kadar yalnızca fizyolojik muhtaçlıkları karşılamak için yapılan bir davranış değildir. Bebeklik periyodunda yemek yeme davranışının tek meali karın doyurma hissi ile sonlu kalmamaktadır. Açlığın doyurulmasıyla bebek, güzel ve inançta olma kanıları ile tanışmaktadır.
Açlık hali en erken ‘acı çekme’ iken, tokluk hali en erken ‘rahatlamadır’. Bireylerde her devir tok kalma isteğinin temeli bu periyoda dayanmaktadır.
Bebeklik periyodunda bir bebeğin açlığının hengamında giderilmemiş olması ya da gereksiniminden ziyade giderilmiş olması yetişkinlik devrinde kişinin yemek yeme davranışı üzerinde tesirli olmaktadır.
Öte yandan bebeklik ve çocukluk devrinin dışında bireyin kilo almasının biyolojik, ruhsal ve toplumsal sebepleri olduğu da unutulmamalıdır. Sıhhatsiz beslenme, ehliyetsiz egzersiz, içtimaî muhitte armoni zorluğu üzere birçok sebep ile kişi yeme davranışına olması gerekenden ziyade yönelmiş olabilmektedir.
Bireyin kendi vücudunu nasıl algıladığı, problemlerle baş edemediği durumlar önünde neler yediği ya da yemek yeme davranışını hangi durumlar önünde seçtiği üzere hususlar obezite tedavisinin ruhsal boyutunu kapsamaktadır.
Gelgelelim yemek yeme bebeklikten yaşlılığa kadar yalnızca fizyolojik muhtaçlıkları karşılamak için yapılan bir davranış değildir. Bebeklik periyodunda yemek yeme davranışının tek meali karın doyurma hissi ile sonlu kalmamaktadır. Açlığın doyurulmasıyla bebek, güzel ve inançta olma kanıları ile tanışmaktadır.
Açlık hali en erken ‘acı çekme’ iken, tokluk hali en erken ‘rahatlamadır’. Bireylerde her devir tok kalma isteğinin temeli bu periyoda dayanmaktadır.
Bebeklik periyodunda bir bebeğin açlığının hengamında giderilmemiş olması ya da gereksiniminden ziyade giderilmiş olması yetişkinlik devrinde kişinin yemek yeme davranışı üzerinde tesirli olmaktadır.
Öte yandan bebeklik ve çocukluk devrinin dışında bireyin kilo almasının biyolojik, ruhsal ve toplumsal sebepleri olduğu da unutulmamalıdır. Sıhhatsiz beslenme, ehliyetsiz egzersiz, içtimaî muhitte armoni zorluğu üzere birçok sebep ile kişi yeme davranışına olması gerekenden ziyade yönelmiş olabilmektedir.
Bireyin kendi vücudunu nasıl algıladığı, problemlerle baş edemediği durumlar önünde neler yediği ya da yemek yeme davranışını hangi durumlar önünde seçtiği üzere hususlar obezite tedavisinin ruhsal boyutunu kapsamaktadır.