**Acıyı görmek mi istiyorsun?**

Acıyı bakmak mi istiyorsun? 1549083232 1549083232 aciyigormekmiistiyorsun5c552264cb8d3aciyigormekmiistiyorsun5c552264cb8d3 http:wwwsterntrcomresimlergozlerimepng Acıyı görmek mi istiyorsun? Gözlerime bak! Dudaklarımda söyleyemediğim sana ait duyguları, Bana her fırsatta bıraktığın yokluğunun acısını fark edeceksin O süre anlayacaksın acının sende ne dek günahsız durduğunu Farklı yetişmiş güllerin birbirine hasreti gibi, Umutla kurudum sensiz Ve sen hiç gözlerime bakıp beni sevdiğini söyleyemedin Ancak sırf bu sözcük için kurduğum hayallerdi beni hayatta tutan Bir boşluktan içeri girdim her gece, Senli düşlerden sensiz karanlıklara süzülür gibi Ellerin nasıldı? Minik müydüler? ve parmakların ince uzun mu? Parmaklarını parmaklarımın arasında hissedip, Seninle sahil boyu denizi hiç fark etmeden bir birimize bakıp yürüyemedik Gözlerinin yeşilinde geleceğe dair hayaller kuramadan, sadece umut ettim gözlerini görebilmeyi Ve o gözlerinde oysa ışıltıyla karanlık gecelerime yol göstermeni istedim Acıyı görmek mi istiyorsun Gözlerime bak! Ve yaşanmamış boş yere geçen anların acıklı şiir'ini oku, Kirpiklerinden sıyrılıp yanaklarına düşen dizelerimde Bensiz yattığın o yataklarda benli hayaller kurma bundan böyle Sabahlara merhaba derken beni seven bir şair var deyip kibir duy sadece Ve hiç bilme o şairin senin için her gün tekrar tekrar öldüğünü Ve bil ki insan sevdiğiyle beraber olacak mahşerde Tek avuntum bu şimdilik Dünyada olamadığım anları mahşere bıraktım ben, Ben seni bu dünyalık mı sevdim sandın? Vefat'müş,terk edilişmiş umurumda yok,gelme istersen Nasılsa bir gün hayat biletimi kestiğinde, Kavuşma vakti olacak benim için vefat Dudaklarımda fakat acı lezzet? Yahut acı bir tebessüm mü olacak sana ulaşmayı ummak? Ne yazık hiç bilemeyeceğim Acıyı görmek mi istiyorsun? Gözlerime bak! Sen uzak fazla uzak Bensiz bir yaşamın anlamsız günlerini yaşamaktasın, Benim gibi Seni seviyorum, Gerçeğin ta kendisi bu iki kelime, Sırf dudaklardan çıkması istenen değil de İçimde taa içimde senin için atan bir kalbin feryadı, Haykırışı bu sevdiğim Sana ulaşamasam da, Biliyorum fakat zavallı kalbim Sana ait her şeyi saklıyor en rahat yerlerinde Kanlı ve uykusuz gözyaşlarımın Her gece aynalardan süzülmesi gibi acı veriyor uzaklarda oluşun Biliyorum beni sevdiğini Acıyı tattığını da benden uzaklarda Fakat hiç bana sana ait bir şeyi vermedin? Acı tek yanlı olsaydı, Ne yürek dayanırdı ne yaşamın bir anlamı olurdu Lakin yoksulluk fena sevdiğim Bir gövde almak isteyen yüreklerde ayrı olarak yaşamak fena Sana her fırsatta koşmak isterken beni durdurmaların, Yüzüne hasret kaldığım günlerde Beni ısrarla kırışlarını hiç anlamış değilim Eminim tekrar okuyunca bu şiirimi büzeceksin dudaklarını Ve eminim ağlayacaksın Ağlamak seni ben yapar sevdiğim Ve beni sen yapanda içimde senin için yanan bir kalple yaşamak Her gün Üsküdar’da oturup kendimi dinlerim Oysa konuşan sendin daima benimle, Ne martıların vapurlara takılışı, Ne işportacıların bağırışıydı ayrım ettiğim Ben denizi seyrederken gözlerinde boğulmayı sevdim Yosun tuttu gözyaşlarım sensizliğin dalgalarında Gözlerim ve ben her Üsküdar’a inişimizde Bir gün seninle bir bankta oturup Sadece ve yalnızca hiç konuşmadan gözlerine bakmak istedik Kaç zamandır bir üzüntü dolaşıyor odamda Duvarlar bir şeyler söylüyor güya an be an değil oluşumu izliyorum Her batan güneşin karanlığı getirmesiyle Sabahlara değin uyumayan gözlerimle uzaklara, karanlıklara bakıyorum mütemediyen Kayan her yıldızda tek bir şey diliyorum? Ve Senin için yalvardığım namazlarda secdeye kapanıp Rabbime ettiğim dualarım, Tuttuğum dilekle aynı olması ve sonra umudumu yitirmeden Rabbimin bir bildiği var deyip Kabul olmadığında dualarımın tekrar tekrar yalvarmalarım Seni okyanusların diplerinde Bir midyenin içinde ancak İnciyi görme ihtimalimin olmadığı gibi kabul ettim aşkım Ve seni hiç ulaşılamayacak dağların zirvesinde Koklayamayacağım bir çiçek olduğunu ayrım ettiğimde Tek bir şey düşündüm? Dokunamadan tenine, Öpemeden öpülesi dudaklarını mahşere erteledim vuslatı Ben o kargaşada ne yaparım bilmem fakat İnsan mahşerde sevdiğiyle beraberdir derler Seni seviyorum meleğim Zalim olan ne sensin ne de ben, Bize gümüş tepsiyle sunulan hüzünlü bir yaşam sadece Ve kabul etmesi baskı olan bu ayrılıklara sabretmek sanırım İnsan yaşamın değerini Yüzü ve kalbi güldüğünde anlıyor Anlıyor ancak ölüm sadece toprağa girmek değil Ve nefesi kesilene kadar yaşadığı her şeyin Gözlerinin önünden geçmesi yok Ölüm sensizliğin sadece yaşarken bahşedilen cezası sevdiğim Seni bulduğumda sevgi anlam kazandı Her anımsadığımda yaşamamım oldu gülüşlerin Hiç tükenmedi içimde senin için yanan alev Ve ben o ateşle yanmayı, Sırf seni hoşuna gitmek olduğu için İnan bana çok sevdim Ama Doğum günüme yalnızca 10 gün kalmıştı Eğer yanımda olsaydın Yaşama daha bir sıkı sarılacaktım Şimdi ölüm ne amaç taşıyor? Yaşamak ne anlam? Hiç anlayamayacağım Sensiz bedenim toprağa girmedikçe ​ ​ ​