adalet ve tevazu

Emevi halifelerinin büyüğü Ömer b Abdülaziz Hazretleri, devlet başkanlığı esnasında kul hakkı ve sosyal yargı hususunda çok özenli davranırdı Gece çalışmalarında bambaşka işlere görev ettiği iki kandili vardı Bunlardan birini kendi özel işleriyle ilgili notları yazarken kullanır, öbürünü ise devlet ve halk müziği işleriyle ilgili yazışmalarda kullanırdı Halife, birdenbire pozitif gömleği olmayan, varlıksız biriydi

Yakınlarından birisi Ömer b Abdülaziz'e bir elma hediye göndermişti O da elmayı birazcık kokladıktan sonra sahibine geri gönderdi Elmayı geri götüren görevliye şöyle dedi:

Ona de ki, elma yerini bulmuştur

Fakat görevli itiraz edecek oldu:

Ey müminlerin başkanı! Rasulullah Aleyhisselâm armağan kabul ederdi Bu elmayı gönderen de senin yakınlarındandır

Halife cevap verdi:

Evet ama, Rasulullah sav'e verilen hediye idi Bize gelince, bize bahşedilen hediyeler rüşvet olur

Valilerin maaşlarını çok bol verirdi Sebebini şöyle açıklardı:

Valiler para sıkıntısı çekmezler, tüm ihtiyaçları karşılanırsa, kendilerini halkın işlerine vakfederler

Bir gece halifenin yanında bir misafiri vardı Kandilin yakıtı tükenmişti Davetli dedi ancak:

Hizmetçiyi uyandıralım da kandilin yağını koyuversin

Hayır, bırak onu uyusun Ben ona iki ayrı işi yaptırmak istemem

Öyleyse ben kalkıp kandile yağ koyayım

Olmaz, misafire meslek gördürmek yiğitlikten sayılmaz

Kendisi kalktı, kandilin yağını koyup yerine döndü ve şöyle dedi:

Ben kalkıp meslek yaparken de Ömer'dim; gelip oturdum, yine aynı Ömer'im

İki buçuk yıllık halifelik döneminde İslâm aleminde adaleti başat kılmıştı Büyük dedesi Hz Ömer ra gibi adalet ve basiret sahibiydi Az Önce kırk yaşlarında iken onu çekemeyenler tarafından bin dinar altın para karşılığında hizmetçisi eliyle zehirlenmişti Hizmetçisi suçunu itiraf ettiğinde, Ömer b Abdülaziz, paraları adamdan alarak devlet hazinesine koymuş, kendisini serbest bırakmış, öldürülmekten kurtulması için de kaçmasını söylemişti

*