Adalet ve Tevazu

Emevi halifelerinin büyüğü Ömer b Abdülaziz Hazretleri, devlet başkanlığı sırasında kul hakkı ve sosyal yargı hususunda fazla özenli davranırdı Gece çalışmalarında öbür işlere görev ettiği iki kandili vardı Bunlardan birini kendi özel işleriyle ilgili notları yazarken kullanır, öbürünü ise devlet ve insanlar işleriyle ilgili yazışmalarda kullanırdı Halife, birdenbire fazla gömleği olmayan, varlıksız biriydi

Yakınlarından birisi Ömer b Abdülaziz'e bir elma hediye göndermişti O da elmayı biraz kokladıktan daha sonra sahibine geri gönderdi Elmayı geri götüren görevliye şöyle dedi:

Ona de ki, elma yerini bulmuştur

Ama görevli itiraz edecek oldu:

Ey müminlerin başkanı! Rasulullah Aleyhisselâm armağan kabul ederdi Bu elmayı gönderen de senin yakınlarındandır

Halife cevap verdi:

Evet ama, Rasulullah sav'e verilen hediye idi Bize gelince, bize bahşedilen hediyeler sus payı olur

Valilerin maaşlarını fazla bol verirdi Sebebini şöyle açıklardı:

Valiler para sıkıntısı çekmezler, tüm ihtiyaçları karşılanırsa, kendilerini halkın işlerine vakfederler

Bir gece halifenin yanında bir misafiri vardı Kandilin yakıtı tükenmişti Konuk dedi ancak:

Hizmetçiyi uyandıralım da kandilin yağını koyuversin

Hayır, bırak onu uyusun Ben ona iki bambaşka işi yaptırmak istemem

Öyleyse ben kalkıp kandile yağ koyayım

Olmaz, misafire meslek gördürmek yiğitlikten sayılmaz

Kendisi kalktı, kandilin yağını koyup yerine döndü ve şöyle dedi:

Ben kalkıp meslek yaparken de Ömer'dim; gelip oturdum, yine benzer Ömer'im

İki buçuk takvim halifelik döneminde İslâm aleminde adaleti egemen kılmıştı Büyük dedesi Hz Ömer ra gibi yargı ve basiret sahibiydi Henüz kırk yaşlarında iken onu çekemeyenler kadar bin dinar altın para karşılığında hizmetçisi eliyle zehirlenmişti Hizmetçisi suçunu itiraf ettiğinde, Ömer b Abdülaziz, paraları adamdan alarak devlet hazinesine koymuş, kendisini özgür bırakmış, öldürülmekten kurtulması için de kaçmasını söylemişti *