Adenit hastalığının tedavi yöntemleri nelerdir?

Adenit hastalığının tedavi yöntemleri nelerdir? Boyundaki lenf bezlerinin iltihabıyla başlayan enfeksiyonel bir hastalıktır Değişik hastalıklarla berilen adenit dikkat edilmesi gereken bir mikrop türüdürBoyundaki derin ve üstünkörü fasyalar aralarında bulunan tonsiler, submandibuler, submental, oksipital, üstünkörü ve derin juguler, nukkal, spinal aksesuar ve transvers servikal lenf bezlerinin enfeksiyonudur Etkenler çoğunlukla viruslar, S aureus, grup A streptokok, öteki streptokoklar, anaerob bakteriler, Bartonella henseleae, atipik mikobakteriler ve Gram olumsuz basillerdir Akut bilateral adenitler daha çok viruslere ve grup A streptokoka, akut tek taraflı adenitler S aureus, grup A streptokok, anaerob bakteriler ve viruslara, subakut ve kronik adenitler ise atipik mikobakteriler, verem, toksoplazmozis ve kedi tırmığı hastalığı Bartonella henseleae’na bağlıdır Ara Sıra M tuberculosis, mantarlar, T gondii, F tularencis, Y pestis, HIV ve C diphtheriae da etken olarak karşımıza çıkabilir Mikroorganizmalar genel olarak üst solunum yolu, tonsiller ve dişlerden ya da travma yolu ile, nadiren kan yolu ile lenf bezlerine gelir 56004 56004 adenithastaliginintedaviyontemlerinelerdir5c4f773007f2fadenithastaliginintedaviyontemlerinelerdir5c4f773007f2f 345 610 Adenit hastalığının tedavi yöntemleri nelerdir? 3jpg56004 Adenit hastalığının tedavi yöntemleri nelerdir? 3jpg56004 Adenit belirtileri Lenf bezi büyümesinin süresine ve tek ya da ortak olmasına emrindeki olarak değişir Sistemik semptomlar genellikle yok veya hafiftir Birlikte etraf dokuda sellülit ya da bakteriyemi varsa, yüksek ateş görülebilir Bilhassa streptokok adenitlerinde ilk olarak üst solunum yolu enfeksiyonu semptomları olabilir Lenf bezi büyüklüğü 26 cm dek olabilir, en sık submandibular (% 5060)ve üstteki servikal bezler (% 2530) etkilenir Bez üzerindeki cilt genellikle hiperemiktir ve yerel ısı artımı vardır Vakaların takriben ¼’ünde fluktuasyon alınır Daha çok S aureus ve mikobakteri enfeksiyonlarında süpürasyon olabilir Lenf bezlerinin yoğun olarak bulunduğu diğer bölgeler klavikula üstü, aksilla ve inguinal alan denetim edilmeli, dalak ve karaciğer büyüklüğü araştırılmalıdır Vücutta yaygın lenfadenopati ve hepatosplenomegali varsa, servikal lenfadenopati çoğunlukla sistemik bir hastalığa EBV, CMV gibi viral enfeksiyonlar, toksoplazmozis, tüberküloz, kollajen doku hastalıkları, lösemi yanıt olarak gelişmiştir Ağız boşluğu, farinks, burun, kulak, saçlı deri gibi lenf drenajı boyundan geçen bölgelerin muayenesi ile olası primer kaynak ile ilgili bilgi elde edilir Komplikasyonlar Abse formasyonu, sellülit, bakteriyemi, internal juguler ven trombozu, etkene bağlı komplikasyonlar akut romatizmal ateş, glomerulonefrit, haşlanmış cilt sendromu Adenit tanısı Hafif vakalarda klinik teşhis yeterlidir Oysa antibiyotik tedavisine cevap alınamazsa, iğne aspirasyonu veya insizyon ile misal alınıp Gram, Wright ve ZiehlNielsen boyaları ile boyanıp incelenmeli, gerekirse sitolojik ve patolojik yönden değerlendirilmelidir Ağır vakalarda tedaviye başlamadan örnek alınması uygun olur Persistan, 812 haftada teşhis konamamış adenitlerde ve neoplazi ile uyumlu bulgular varsa alt servikal ve supraklavikular lenfadenopatiler, kilo kaybı, düşmeyen ateş, deriye ve derin dokulara yapışıklık Keskin teşhis Kabakulak, bakteriyel parotitis, diş abseleri, konjenital boyun kitleleri tiroglossal kanal kisti, brankial yarık kisti, kistik higroma, epidermoid kist, boyun tümörleri lenfoma, nörojenik tümörler, tiroid tümörleri, parotis tümörleri, Kawasaki hastalığı, hap reaksiyonları, kollajen doku hastalıkları, sarkoidoz, retiküloendotelyozlar, depo hastalıkları Adenit tedavisi Lenf bezinin artı büyümediği, hassasiyetinin eksik olduğu ve primer enfeksiyon odağının bulunmadığı hafif vakalarda antibiyotik tedavisine gerek yoktur, lenf bezi küçülmeye başlayıncaya değin haftalık kontrollerle izlenmesi yeterlidirBüyüme devam ederse veya hasta başvurduğunda lenf bezi büyük ama 3 cm’den küçük, hassas, cilt kızarık ve primer enfeksiyon odağı yahut oral empirik antibiyotik tedavisi başlanıp, küçülme oluncaya dek izlenir Bu hastalarda antibiyotik olarak flucloxacillin, cephalexin, clindamycin veya amoxicillinclavulanate kullanılabilir Lenf bezi 3 cm ya da daha büyükse, inflame ise, birlikte sellülit varsa ya da sistemik belirti ve bulgular varsa, açılış antibiyotik tedavisine yanıt vermemişse, hastanın hospitalize edilmesi ve insizyon veya dreya drenaj ile misal alınıp incelenmesi uygun olur Etken saptanamamışsa, ya da sonuçları beklerken parenteral clindamycin, cefazolin + metronidazole, sulbactamampicillin veya vankomycin veya teikoplanin + metronidazole tedavilerinden biri başlanabilir