AFFeTMeK ile ilgili yazı

Nefreti aşmanın tek yolu var: Affetmek
Başkalarını affettiğimizde biz ozgurlesiriz

Nefret yaşamdan zevk almamızı, insanların guzel yanlarını gormemizi engeller Hic kimse saf iyi ya da saf kotu değildir Salt kotulukleri gormek bir sure sonra şuphe, depresyon ve umutsuzluk denizinde boğar insanı

Nefret dolu bir yaşam, mutsuz bir yaşamdır Affetmek insanı derinleştirir

Affetmek icin, insanın ruhsal ve zihinsel olarak kendisini hazır hissetmesi gerekir Cunku affetmek bir secimdir

Kimsenin zorlamasıyla affetmek mumkun değildir Affetmek bir surectir

Birdenbire affedişler bile bir surecin urunudur

Affetmeyi sectiğinizde kimse size borclanmayacaktır Yani koşullu affetme yoktur Diğer insanın da sizi affetmesini, değişmesini veya sizin istediğiniz gibi olmasını beklemeyin

Affetmek bir secimdir Amacı sizin rahatlamanızdır, sizin ozgurleşmenizdir Nefret duyduğunuz kişinin yaşıyor ya da olmuş olması sizin affetme surecinde duyduğunuz acıların yoğunluğunda bir farklılık yaratmayacaktır O acılar sizin acılarınız

Affetmek kolay değildir Fakat ozgurleşmek icin gereklidir Coğu insan affetmenin nefret ettiği kişiyi sucsuz ya da haklı bulduğu anlamına geleceğini sanır

Oysa affetmek, gecmişteki anıların boyunduruğundan kurtulmak, yaşamımızı kontrol altında tutmasına son vermek demektir

Affetmek, o kişiyi sevmek değil
Affetmek, o kişiyle konuşmak zorunda olmak değil
Affetmek, o kişiyle ilişkiyi surdurmek değil
Affetmek, o kişinin beklentileri doğrultusunda davranmak değil
Affetmek, o kişiyi kucaklamak değil
Affetmek, o kişiyi sucsuz bulmak değil
Affetmek, o kişiyi haklı bulmak değil
Affetmek, o kişinin verdiği zararları telafi etmek icin caba gostermemek değil

Affetmek kırgınlığın, kuskunluğun, nefretin hapishanesinden ozgurluğe kavuşmaktır

Affetmek artık acıyı hissetmemektir Yapılanları zihinsel olarak unutmak zaten mumkun değildir

Duygusal unutmaaffetmenin diğer adıdır