Affın erdemi...

Affın erdemi Bir gün trenle gezi eden birisi raslantı son derece huzursuz olan genç bir adamın yanına yerleşik Bir sure sonradan, genç adam, uzakta bir hapishaneden henüz çıkmış bir mahkum olduğunu açıklamış Mahkumiyeti ailesine pek utanç vermiş oysa, ne ziyaretine gelmişler, ne de bir mektup yollamışlar Lakin fakir oldukları için seyahat edemediklerini, cahil oldukları için mektup yazamadıklarını umuyor; her şeye rağmen kendisini affetmiş olmalarını düş ediyormuş Ailesinin işini kolaylaştırmak için, kendilerine mektup yazıp tren kasabanın eteklerindeki çiftliklerinden geçerken bir göze çarpan koymalarını söylemiş Ailesi kendisini affetmişse, raylara yakın bir elma ağacına beyaz bir kurdele bağlayacaklarmış Eğer kendisinin geri dönmesini istemiyorlarsa, hiç bir şey yapmayacaklar, o da trende kalıp Batıya gidecek, belki de bir serseri olacakmış Tren, kasabasına yaklaşırken heyecanı böylece artmış ki, pencereden dışarı bakmaya cesaret edemiyormuş Kompartıman arkadaşı kendisiyle yer değiştirip onun yerine elma ağacına bakacağını söylemiş Bir dakika sonra elini genç mahkumun koluna koymuş, Şuraya bakdemiş Göz pınarlarında biriken yaşlarla gözleri parlıyormuş Her şey yolunda, bütün ağaç bembeyaz kurdelelerle bezenmiş O anda bir ömrü zehirleyen bütün acılar, neredeyse, birden dağılmış, kaybolmuş Affetmezseniz sevemezsiniz Sevgisiz yaşam da anlamsızdır