Ağlamaktan İçimiz Çıktı: Çukur'un Büyük Finalinde Neler Oldu?

Çukur, 4 dönemlik macerasından sonra final yaparak ekrana veda etti. Son sahneleriyle toplumsal medyanın gündemine oturan dizi, tam da seyircinin istediği üzere bir final yaptı. Pekala son kısımda neler oldu?


Geçen hafta Çukur çok heyecanlı bir yerde bitmişti

Yamaç'ın ağabeyleri onu kurtarmak için koşsalar da yanlış yere gitmişti. Neyse ki Murtaza gerçek yere gitmeyi başarmış. Yamaç'ın hayatını şahsen kurtardı.



Maalesef Amca Cumali de kurtuldu. Şahram son anda geldi ve onu kurtardı. Odaya girer girmez de amcayı boğan Ayşe'yi vurarak öldürdü.



Ayşe'nin mevti tüm aileyi etkiledi lakin Murtaza'yı bitirdi... Onu durdurmadığı için vicdan azabı çeken Murtaza, yaşamak için her şeyi yapan adam, intihar etti.



Söylediği türkü, gözyaşı, yalnızlığı, vedalaşması, her şeyi yıktı bizi... Toplumsal medyada final sahnesinden sonra en çok konuşulan sahne buydu. Ferit Kaya dizi boyunca şahane performans sergiledi, finali de kendine yakışacak halde yaptı diyebiliriz.

Amca mevte yaklaşınca kafayı yedi. O da Şahram da kalbini büsbütün kararttı. Rastgele adam öldürmeye ve mahalleyi boşaltmaya başladılar.



Bu kadar kayıp yeter! Artık buna dur demek için Yamaç Şahram'ı son bir dansa çağırdı. Güzelce pataklayıp keline keline vurduktan sonra bir sürpriz bekliyordu Şahram'ı.



Tekrar taktı kulağına 'Heyecanı Yok'u ve şekillü şüküllü dövdü. Aman be Yamaç...

Yamaç tek başına gelmemişti. Şahram ve motorcu çetesini tuzağa düşürmüşlerdi. Tara tara tara anasını ağlattılar vallahi, bir tane adam bırakmadan öldürdüler.



Böylelikle amca da bilek gücünü kaybetmiş oldu.

Mahalleli gitmek üzere yola çıkmıştı ki Sultan anaları ve Koçovalı bayanlar önlerini kesti. Daima bir arada bir olup koca bir gaz bulutuna dönüştüler. Haydi Amca Cumali'nin konutunu basmaya!



Amcayı ittire kaktıra meskenden çıkarıp attılar. Fukara sümüğü üzere yere yapışmasına az vardı ki çıktı gitti. Sinirlendik, saçmalayın yahu bu adam ölmeyecek mi dedik?



Fakat meğerse yanına değil, yarına bırakmışlar. Onu konuttan, mahalleden uzaklaştırdıktan sonra oynayaaaa oynaya delirtip, en sonunda da bir çukura attılar.



Beddua ede ede, ağzından pislik akıta akıta öldü. Sonunda Çukur bütün düşmanlarından kurtuldu ve memnun sona yaklaşıldı...



Çukur, artık huzur içinde olabilirdi. Koçovalılar da mahalleden ayrılmamayı lakin artık başında da durmamayı seçti. Bütün tapuları mahalle sakinlerine dağıttı ve köşesine çekildi.



Bu tapu sıkıntısı aslında biraz komik. Tapu bir elden öbür ele geçince güya mülk de sahip değiştirmiş üzere davranıyorlar. Kimse de tapu ve kadastronun kapısına uğramıyor hakikaten... Selim sadece Erdenetler'e kaptırılan tapu 'kağıtları'nın yenisini çıkarmak için tapuya gidip müracaat yapılmadığından öldü mesela...

Gelelim bir başka mevzuya... Irmak, Yamaç'ı karnındaki bebekle terk etmişti. Finalde çok tatlı bir oğlu olduğunu, ismini Yamaç koyduğunu, kendisinin de kansere yakalandığını öğrendik.



Ölmek üzere olduğunu, oğlunu Efsun'a emanet ettiğini söyledi. Efsun bu teklifi kabul etti, iki Yamaç'ı birbirine kavuşturdu.



Yamaç ve ailesi şoka girse de, herkes küçük Yamaç'ı memnunlukla karşıladı. Efsun da ona keyifli bir aile verme kelamını tutmuş oldu.



Aslında tam da bu türlü, uzun bir sofrada memnunlukla, kahkahalarla öyküleri son bulacaktı. Derken...



Yıllaaaar yıllar sonrasına geçiş yaptık. Birçok keyifli anı birikmiş, birçok kişi de hayatını artık kaybetmiş.



Efsun ve Sultan barışmış.

Çocuklar, torunlar büyümüş. Yeni Koçovalılar ataları kadar cool olmasa da soy devam etmiş diyelim...



Sanırız sıralama şöyle (soldan sağa):

Akın'ın oğlu, Yamaç'ın oğlu, Cumali'nin oğlu, Vartolu'nun küçük oğlu, Vartolu'nun büyük oğlu, Medet'in oğlu.

Bunlar da hayatta kalan son tayfa. Aliço, Yamaç ve Medet. Ah



Yamaç da son dakikalarda can verdi. Ah ulan be, bizi üzmeden bitiremez miydiniz derken o denli bir şey yaptılar ki hem ağladık hem de memnun olduk.



Yamaç cennetine ulaştı... Onun cennetini izlemek o kadar hoştu ki, tam bir final oldu diyebiliriz.



O birinci olarak Efsun'u gördü. Efsun onun birinci değil fakat son aşkıydı. Yıllar boyunca yanında olan, her iki çocuğuna da annelik eden Efsun, Yamaç için çok bedelli.



Ancak cennetinde ona bir teşekkür edip yoluna devam etmek var. Her şey için teşekkür etse de, Efsun onun yol arkadaşı, hayatının aşkı o değil...



Yoluna çıkan bir öbür kişi de Irmak... Oğlunun annesi, onu buhrandan çekip çıkaran bayan. Ona da vefayla, minnetle sarıldı...



Hiç kimse ölmemiş. Bayanlar salonda, bir ortada vakit geçiriyor. Sultan, Ayşe, Nedret, Damla, Karaca, Akşın, Saadet, hepsi bir ortada.



Mükemmel bir iş çıkarıp diziden dönemler evvel ayrılanlar da dahil, herkesi toplamışlar. Çukur takımı birbirine çok bağlı, bu her üretimin başarabileceği bir şey değil.

Fakat kalbimize en büyük darbeyi burada aldık... İşte onun gerçek aşkı, cennetinde bir arada olacağı bayan: Sena. Ne demişler, "Yanındakiyle yaşar, aklındakiyle ölürsün...". Yamaç hiçbir vakit kimseyi onun yerine koyamamış, bunu öğrenmek bizi paramparça etti.



Editör Efsuncu olduğu için bir tık bozulsa da dizinin başladığı üzere bitmesi gülümsetmedi değil.

Celasun ve Meke de tekrar bir ortadaydı. İki dost, eski günlerdeki üzere...



O kadar muazzam ve yapılması sıkıntı bir şey ki, hakikaten takdire şayan. Şu an öteki bir üretim şirketi ile diğer bir dizide başrol muahedesi olan birini birkaç saniyeliğine de olsa diziye döndürmek hakikaten çok sıkıntı bir iş. Tebrikler...

Metin ve Kemal de oradaydı. İki kardeş bir ortada, Yamaç'ın gözleri parlıyordu.



Sona yaklaşırken Paşa ve Emmi'yi görmek de hakikaten eski günlerde hissettirdi. İki sağlam dost burada, pekala İdris Baba nerede?



Ve sonunda Yamaç'ın en büyük acısı, cennetinde bile karşısına utançla çıktığı babası... İdris Koçovalı'yı görenler Sena'da ağlamadıysa da artık bir bırakmıştır kendini herhalde.



Babasını öldürdüğü için vicdan azabı çeken Yamaç, babası tarafından öpüp koklandı. Bu defter de böylelikle kapanmış oldu.



Son karede İdris Baba ve bütün oğulları bir ortadaydı... Kahraman Vartolu Saadettin'i affetmiş, Selim geri dönmüş, herkes memnunluk içinde. İşte böyleydi final, memnunluktan ağlattı bizi. Böylelikle bir efsane bitti...



Natürel beraberinde toplumsal medya dün gece Çukur ile yıkıldı. Herkes teori üzerine teori patlattı.




Fakat açık orta en büyük olay buydu. Sena ve Yamaç'ın kavuşması bizi bitirdi.










Çabucak ikinci sırada da Murtaza'nın Ayşe'nin kederiyle yanıp intihar etmesi vardı. Bu dizideki en duygusal anlardan biriydi.




Salih ve küçük Yamaç'ın kavuşması da çok hoştu. İkisi de annesiz kalan iki erkek aslında. Birini üvey annesi kilometrelerce uzağa atmış, birine ise kocaman sarılınmış.




Keşke!




Yanlışsız kelama ne denir... Çukur, her şeyiyle fenomen bir diziydi. Hakikaten bir evre kapandı...