iltasyazilim
FD Üye
Çocuklar onlara ilk anda güzel gelen, heyecanlandıran, gücünü ortaya koyan şeyleri yapıp denemek isterler Vurmak, ısırmak, saçından sürüklemek caziptir, heyecan vericidir; güçlü olduğunu, kuvvetini, elinin çabukluğunu göstereceği yollardır bunlar Kuşkusuz bir iki yaşındaki bir çocuk altı yaşındaki bir komşu kızının saçını çekiyorsa konu olmaz O hemen şimdi bu yaşlarda diğer çocukların hislerini anlayamaz, kendini onun yerine koyamaz bu nedenle de yetişkinler uyarı etmeli ve onu engellemelidir, engelleyebilmek için olası olduğunca göz önünde olmalıdır
Zamanla düzelir
Çocuk zamanla, yaşı ilerledikçe bu davranışının yetişkinlerce onaylanmadığını, annesinin üzüldüğünü ayrım edecek; diğerlerine acı verdiğini, kendini kabul ettirmek için diğer yolların olduğunu öğrenecektir Ama çocuk, yaşı ilerlemiş olsa da davranışlarını değiştirmeyebilir Çünkü o kesintisiz bu yolla başarılı olmakta olduğunu görmüş, istediklerini bu yolla elde etmiş, vurarak, iterek istediği oyuncağı arkadaşının elinden almış, hatta bundan böyle diğer çocuklar o vurmadan, tekmelemeden onun istediklerini yapar olmuşlardır veya çocuk kendi isteklerini tasvir etmek için diğer bir yol göremez, bilmez Çoğunlukla kendini sözlü olarak iyi açıklama edemeyen, açıklama ve hitabe zorluğu olan ve de konuşabilmek için aaa canlı, sabırsız olan çocuk için ısırmak, tükürmek konuşma almaya veya derdini anlatmaya göre en kolay ve hızlı yoldur
Dikkat sürüklemek isteyebilir
Bazı minik cocuklarda, daha fazla uyarı sürüklemek için bu rolde ısrarlı olurlar Onlar bilirler ancak, eğer oyun oynarken yanındakini bağırtırsa, canını acıtırsa, elindeki arabayı tez alırsa büyüklerinin dikkatnini çekebilecektir İstediği zaten budur Fakat arkadaşı ile ağırbaşlı oynasa kimsenin dikkatini çekmeyecek, kimse yanına gelmeyecek, ne yapıyorsun diye sormayacaktır
Bedensel gücünü uygulamak için
Çoğunlukla özgüveni olmayan ya da özgüveni hırpalanmış olan çocuk, en azından fiziksel olarak dinç olduğunu kullanmak ve bunu sürekli olarak her yerde ispat etmek ister Böyle çocukların genellikle sosyal deneyimi azdır Onlar diğer çocukların mimiklerine, bakışlarına, tavırlarına öyle anlam veremezler, anlayamazlar ve defalarca, en sıradan, doğal bir durumda bile kendilerine aleyhinde bir hitabe olduğunu düşünürler, dikkatli kendilerini aralıksız savunmada tutarlar
Okul çağında daha fazla görülüyor
Bütün bunlar ve yarı nedenlerle yetişkinler çocukları agresif tutumlarından uzaklaştırmak istiyorlarsa, önce yukarda anlatıldığı gibi bu davranışı ortaya çıkaran sebebi bulmalıdırlar Ondan sonradan, çocuğa vakit tanınmalıdır Metamorfoz için başta vakit gereklidir Çoğunlukla okul çağına değin çocuklar için tartışmak tartışmak, birbirine vurmak, tez girişmek demektir ağır ağır bu tutumlarını terk ederler Ama bu bizlerin sürekli davranışlarını doğru bulmadığımız, devamlı ayıpladığımızı söylememizle olmaz çoğu kez bu davranış ters teper
Şiddeti adi görmeyin
Öteki yana çoğu ailede erkek çocukların çabucak vurması veya tekme atması genellikle adi görülür Hatta “görüyor musun yaramazı, kaşla göz aralarında ne yaptı derken azıcık da memnun etme, hayranlık dile getirilir sık sık “erkek çocuğu dediğin biraz yaramaz, afacan olmalı denilerek çocuğa rolü verilir ve bu rol onaylanır da Kız çocuğu yapmaz, yapmamalı, kıza yakışmaz, ayıp derken, fakat o erkek, doğasında var, ne yapsan engelleyemezsin denilmez mi? Birçok durumda, yaşamın bir fazla alanında zaten erkek çocuğu eğer erkek gibi erkek almak istiyorsa vurucu olması gerektiğini ve erkek rolünün de bu davranış biçimi olduğunu görmektedir Kız çocuğu da genel olarak kurbandır, kurban rolünde kalır Ve yine bir çok kız çocuğu kendileri lehine durumu başkalaştırmak için saldırıyı yavaşça , sinsice(!) yaparlar; cimdirerek, sessizce saç çekerek
Böyle bir durumda ilk kez tartışma edilenle ilgilenin
Eğer bir çocuk diğerini döverse, ona vurursa biz yetişkinler dikkatimizi önce kurbana vermeliyiz Ilk anda agresif çocuğu bir kenara almalı, onunla ilgilenmemeliyiz Çünkü yukarıda belirttiğim gibi o dikkati çeksin diye sıkmıştır arkadaşının kolunu Biz onun elinden metodunu, onun silahını almalıyız Bunu nasıl yapabiliriz? Ona diğer metodları göstererek Düşünmeliyiz: bu çocuk bilhassa neleri iyi yapıyor, neyle, hangi özellik ve hüner ile öteki çocukların dikkatini çekebilir? Hangi durumda diğer çocuklar kendi içlerine onu kabul ederler? Kendisini açıklama edebilmesi, isteklerini dillendirmesi için ayrı durumlarda neler yapıyor? Şüphesiz onun da saldırmadığı, ayrı davrandığı durumlar oluyordur Bu durumları gözleyelim ve ödüllendirelim
tekrar tekrar saldırgan rolünü üstlenmemeli
Çocuk grubu içinde, vuranın, saldıranın rolü, izleyenler ve vurulanlar, itilenler olmazsa anlaşılmaz Daima bilhassa adaleli olan, biraz daha yaşça büyük olan bu rolü alacaktır Eğer bir çocuk birkaç kez saldırgan davranırsa, ama olabilir, diğerleri deneyimleri ile bu çocuğu da kabullenirler Eğer çocuk elleriyle sorunu çözmeye kalkmış ise, diğer tümü için kimin suçlu olduğu, kimin ilk kez başladığı bellidir O fişlenmiştir, yaptığı öteki olumlu, iyi şeyler hiç görülmez “Yalancının mumu yatsıya kadar yanar misali, kimse ona inanmaz ve güvenmez Diğerleri onunla oynamak, beraber olmak istemez ve kendini farklı yönleriyle bakış şansı azalır O da gitgide artarak günah keçisi rolünü benimser ve “tekrar tekrar saldırgan çocuk tipini kendi de kabullenir ve bu rolü oynar Hele fakat ona kötü davranıldığını hisseder ve görür ise, hiç değiştirmeden ve dozunu artırarak devam eder Vurur, ısırır, tekmeler Ve diğerleri haklı olduklarını bir kez daha görür onu dışlamaya devam eder, bu bu nedenle sürer gider
Sorunları grup içinde çözün
Diğer bir konu ise, çocuğun agresifliğinin grup içinde çözülmesi, yani konuyu grup ortamında çok yönlü ele alma gerekliliğidir Ayrıca sorunu grup içinde çözmek aile içinde çözmeye tarafından daha kolaydır Çocuk, evde belki de fazla farklı davranıyordur Evde çıkışmaklâf işitmek, haykırmak ve suç oluşturan belirlemek genelde duruma tezgâhtar olmaz, sorunu ağırlaştırır neticede, grup içinde agresif davranışlar belirten çocuklar dışlanmamalı, olay sosyal bir tahsis olarak benimsenmeli, eğitimciler ele almalıdır Sonuçtan cümbür cemaat, çocuk da, arkadaşları da, eğitmen ve veli de bir şeyler öğrenecektir *
Zamanla düzelir
Çocuk zamanla, yaşı ilerledikçe bu davranışının yetişkinlerce onaylanmadığını, annesinin üzüldüğünü ayrım edecek; diğerlerine acı verdiğini, kendini kabul ettirmek için diğer yolların olduğunu öğrenecektir Ama çocuk, yaşı ilerlemiş olsa da davranışlarını değiştirmeyebilir Çünkü o kesintisiz bu yolla başarılı olmakta olduğunu görmüş, istediklerini bu yolla elde etmiş, vurarak, iterek istediği oyuncağı arkadaşının elinden almış, hatta bundan böyle diğer çocuklar o vurmadan, tekmelemeden onun istediklerini yapar olmuşlardır veya çocuk kendi isteklerini tasvir etmek için diğer bir yol göremez, bilmez Çoğunlukla kendini sözlü olarak iyi açıklama edemeyen, açıklama ve hitabe zorluğu olan ve de konuşabilmek için aaa canlı, sabırsız olan çocuk için ısırmak, tükürmek konuşma almaya veya derdini anlatmaya göre en kolay ve hızlı yoldur
Dikkat sürüklemek isteyebilir
Bazı minik cocuklarda, daha fazla uyarı sürüklemek için bu rolde ısrarlı olurlar Onlar bilirler ancak, eğer oyun oynarken yanındakini bağırtırsa, canını acıtırsa, elindeki arabayı tez alırsa büyüklerinin dikkatnini çekebilecektir İstediği zaten budur Fakat arkadaşı ile ağırbaşlı oynasa kimsenin dikkatini çekmeyecek, kimse yanına gelmeyecek, ne yapıyorsun diye sormayacaktır
Bedensel gücünü uygulamak için
Çoğunlukla özgüveni olmayan ya da özgüveni hırpalanmış olan çocuk, en azından fiziksel olarak dinç olduğunu kullanmak ve bunu sürekli olarak her yerde ispat etmek ister Böyle çocukların genellikle sosyal deneyimi azdır Onlar diğer çocukların mimiklerine, bakışlarına, tavırlarına öyle anlam veremezler, anlayamazlar ve defalarca, en sıradan, doğal bir durumda bile kendilerine aleyhinde bir hitabe olduğunu düşünürler, dikkatli kendilerini aralıksız savunmada tutarlar
Okul çağında daha fazla görülüyor
Bütün bunlar ve yarı nedenlerle yetişkinler çocukları agresif tutumlarından uzaklaştırmak istiyorlarsa, önce yukarda anlatıldığı gibi bu davranışı ortaya çıkaran sebebi bulmalıdırlar Ondan sonradan, çocuğa vakit tanınmalıdır Metamorfoz için başta vakit gereklidir Çoğunlukla okul çağına değin çocuklar için tartışmak tartışmak, birbirine vurmak, tez girişmek demektir ağır ağır bu tutumlarını terk ederler Ama bu bizlerin sürekli davranışlarını doğru bulmadığımız, devamlı ayıpladığımızı söylememizle olmaz çoğu kez bu davranış ters teper
Şiddeti adi görmeyin
Öteki yana çoğu ailede erkek çocukların çabucak vurması veya tekme atması genellikle adi görülür Hatta “görüyor musun yaramazı, kaşla göz aralarında ne yaptı derken azıcık da memnun etme, hayranlık dile getirilir sık sık “erkek çocuğu dediğin biraz yaramaz, afacan olmalı denilerek çocuğa rolü verilir ve bu rol onaylanır da Kız çocuğu yapmaz, yapmamalı, kıza yakışmaz, ayıp derken, fakat o erkek, doğasında var, ne yapsan engelleyemezsin denilmez mi? Birçok durumda, yaşamın bir fazla alanında zaten erkek çocuğu eğer erkek gibi erkek almak istiyorsa vurucu olması gerektiğini ve erkek rolünün de bu davranış biçimi olduğunu görmektedir Kız çocuğu da genel olarak kurbandır, kurban rolünde kalır Ve yine bir çok kız çocuğu kendileri lehine durumu başkalaştırmak için saldırıyı yavaşça , sinsice(!) yaparlar; cimdirerek, sessizce saç çekerek
Böyle bir durumda ilk kez tartışma edilenle ilgilenin
Eğer bir çocuk diğerini döverse, ona vurursa biz yetişkinler dikkatimizi önce kurbana vermeliyiz Ilk anda agresif çocuğu bir kenara almalı, onunla ilgilenmemeliyiz Çünkü yukarıda belirttiğim gibi o dikkati çeksin diye sıkmıştır arkadaşının kolunu Biz onun elinden metodunu, onun silahını almalıyız Bunu nasıl yapabiliriz? Ona diğer metodları göstererek Düşünmeliyiz: bu çocuk bilhassa neleri iyi yapıyor, neyle, hangi özellik ve hüner ile öteki çocukların dikkatini çekebilir? Hangi durumda diğer çocuklar kendi içlerine onu kabul ederler? Kendisini açıklama edebilmesi, isteklerini dillendirmesi için ayrı durumlarda neler yapıyor? Şüphesiz onun da saldırmadığı, ayrı davrandığı durumlar oluyordur Bu durumları gözleyelim ve ödüllendirelim
tekrar tekrar saldırgan rolünü üstlenmemeli
Çocuk grubu içinde, vuranın, saldıranın rolü, izleyenler ve vurulanlar, itilenler olmazsa anlaşılmaz Daima bilhassa adaleli olan, biraz daha yaşça büyük olan bu rolü alacaktır Eğer bir çocuk birkaç kez saldırgan davranırsa, ama olabilir, diğerleri deneyimleri ile bu çocuğu da kabullenirler Eğer çocuk elleriyle sorunu çözmeye kalkmış ise, diğer tümü için kimin suçlu olduğu, kimin ilk kez başladığı bellidir O fişlenmiştir, yaptığı öteki olumlu, iyi şeyler hiç görülmez “Yalancının mumu yatsıya kadar yanar misali, kimse ona inanmaz ve güvenmez Diğerleri onunla oynamak, beraber olmak istemez ve kendini farklı yönleriyle bakış şansı azalır O da gitgide artarak günah keçisi rolünü benimser ve “tekrar tekrar saldırgan çocuk tipini kendi de kabullenir ve bu rolü oynar Hele fakat ona kötü davranıldığını hisseder ve görür ise, hiç değiştirmeden ve dozunu artırarak devam eder Vurur, ısırır, tekmeler Ve diğerleri haklı olduklarını bir kez daha görür onu dışlamaya devam eder, bu bu nedenle sürer gider
Sorunları grup içinde çözün
Diğer bir konu ise, çocuğun agresifliğinin grup içinde çözülmesi, yani konuyu grup ortamında çok yönlü ele alma gerekliliğidir Ayrıca sorunu grup içinde çözmek aile içinde çözmeye tarafından daha kolaydır Çocuk, evde belki de fazla farklı davranıyordur Evde çıkışmaklâf işitmek, haykırmak ve suç oluşturan belirlemek genelde duruma tezgâhtar olmaz, sorunu ağırlaştırır neticede, grup içinde agresif davranışlar belirten çocuklar dışlanmamalı, olay sosyal bir tahsis olarak benimsenmeli, eğitimciler ele almalıdır Sonuçtan cümbür cemaat, çocuk da, arkadaşları da, eğitmen ve veli de bir şeyler öğrenecektir *