Ahmed Arif Kimdir

Ahmed Arif hakkında data
Ahmed Arif hayatı
Ahmed Arif biyografisi
Ahmed Arif şiirleri




Ahmed Arif 1927 yılında Diyarbakır'da doğdu, 2 Haziran 1991'de Ankara'da yaşamını yitirdi Ortaöğrenimini Diyarbakır Lisesi'nde tamamladı Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Felsefe Bölümü öğrencisiyken 1950'de Türk Ceza Yasası'nın 141 maddesine tutarsız kullanmak suçlamasıyla tutuklandı 1952'de bakımlı örgüt kurma iddiasıyla yine tutuklandı 2 yıl hepsi hüküm giydi Hapishane günleri sona erince Ankara'ya yerleşti Bir zaman plan kopya teknisyeni olarak çalıştı Ankara'daki gazeteler ve dergilerde teknik işlerle uğraşarak yaşamını kazandı Gazetecilikten emekliye ayrıldı Birincil şiiri Irkdergisinde yayınlandı Ana sanatını ve kişiliğini 19481954 aralarında Yeryüzü, Beraber, Seçilmiş Hikayeler, Yeni Ufuklar, Kaynak dergilerinde yayınlanan şiirleriyle ortaya koydu Ardındaki uzun bir suskunluk dönemine girdi 1968'de tek kitabı olan Hasretinden Prangalar Eskittimyayınlanınca, çok büyük bir akustik uyandırdı Kitap yayınlanmasından sonraki 12 yılda 18 zorlama yaptı Orhan Veli'nin etkisinin sürdüğü bir dönemde şiire başlayan Ahmet Arif, Nâzım Hikmet'in açtığı yolda yürüdü Ondan aldığı şiirselliği bir Anadolu duyarlılığı ve özlemiyle genişletti Şiiri genelde türkülere dayalı görünse de halk müziği kaynaklarının olanaklarını, türkülerin ötesinde aradı Günümüz şiirini de büyük ölçüde etkiledi Şiirinde ritmin büyük yeri vardır Ama onda ritim sese yok söze dayandığından daha derinlere inerek büyük bir lirizmin kaynağı olur Doğu Anadolu insan malzemesini bu lirizmin içinde yoğurarak gerçekçi şiirdeki didaktizm tehlikesini aşmayı bildi Bilhassa imge konusunda yaptığı sıçramayla genç şairlere misal oldu Gazete ve dergilerde yayınlanan düzyazılarıyla da 1950 kuşağı olarak anılan şair ve yazarların büyük bölümünde izler bıraktı Şiirlerinin çocuğu bestelendi

Ahmed Arif Şiirleri:

ANADOLU

Beşikler vermişim Nuh'a
Salıncaklar, hamaklar,
Havva Ana'n geçen günkü çocuk sayılır,
Anadoluyum ben,
Tanıyor musun ?

Utanırım,
Utanırım fukaralıktan,
Ele, güne karşısında çıplak
Üşür fidelerim,
Harmanım kesat
Kardeşliğin, çalışmanın,
Beraberliğin,
Atom güllerinin katmer açtığı,
Şairlerin, bilginlerin dünyalarında,
Kalmışım bir başıma,
Bir başıma ve uzaktan
Biliyor musun ?

Binlerce yıl sağılmışım,
Korkunç atlılarıyla parçalamışlar
Nazlı, sehersabah uykularımı
Hükümdarlar, saldırganlar, haydutlar,
Haraç salmışlar üstüme
Ne İskender takmışım,
Ne şah ne sultan
Göçüp gitmişler, gölgesiz!
Selam etmişim dostuma
Ve dayatmışım
Görüyor musun ?

Nasıl severim bir bilsen
Köroğlu'yu,
Karayılanı,
Meçhul Askeri
Sonradan Pir Sultanı ve Bedrettini
Sonra kalem yazmaz,
Bir nice sevda
Bir bilsen,
Onlar beni nasıl severdi
Bir bilsen, Urfa'da kurşun atanı
Minareden, barikattan,
Selvi dalından,
Ölüme nasıl gülerdi
Bilmeni mutlak isterim,
Duyuyor musun ?

Böylece yıkma kendini,
O Kadar mahzun, o kadar acayip
Nerede olursan ol,
İçerde, dışarda, derste, sırada,
Yürü üzerine üzerine,
Tükür yüzüne celladın,
Fırsatçının, fesatçının, hayının
Dayan kitap ile
Dayan iş ile
Tırnak ile, diş ile,
Umut ile, sevda ile, düş ile
Dayan rüsva etme beni

Gör, nasıl bitmiş yaratılırım,
Namuslu, genç ellerinle
Kızlarım,
Oğullarım var gelecekte,
Herbiri vazgeçilmez cihan parçası
Kaç bin yıllık hasretimin koncası,
Gözlerinden,
Gözlerinden öperim,
Bir umudum sende,
Anlıyor musun ?


UNUTAMADIĞIM

Açardın,
Yalnızlığımda
Mavi ve yeşil,
Açardın,
Tavşan kanı, kınalıberrak
Yenerdim acıları, kahpelikleri

Gitmek,
Gözlerinde gitmek sürgüne
Yatmak,
Gözlerinde uzanmak zindanı
Gözlerin hani?

To be or not to beyok
Cogito ergo sumhiç değil
Esas iş, anlamak kaçınılmaz'ı,
Durdurulmaz çığı
Sonsuz akımı

İçmek,
Gözlerinde içmek ayışığını
Gelmek,
Gözlerinde ulaşmak can tılsımına
Gözlerin hani?

Canımın gizlisinde bir can idin oysa
Kan değil,sevdamız akardı geceye,
Sıktıkça cellad,
Kemendi

Duymak,
Gözlerinde dinlemek üçağaçları
Susmak,
Gözlerinde susmak,
Ustura gibi
Gözlerin hani?


HASRETİNDEN PRANGALAR ESKİTTİM

Seni anlatabilmek seni
İyi çocuklara, kahramanlara
Seni anlatabilmek seni,
Namussuza, halden bilmeze,
Kahpe yalana
Ard arda kaç zemheri,
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu
Dışarda gürül gürül akan bir dünya
Bir ben uyumadım,
Kaç leylim bahar,
Hasretinden prangalar eskittim
Saçlarına kan gülleri takayım,
Bir o yanlamasına
Bir bu yandan
Seni bağırabilsem seni,
Dipsiz kuyulara
Akan yıldıza
Bir kibrit çöpüne varana
Okyanusun en ıssız dalgasına
Düşmüş bir kibrit çöpüne
Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,
Yitirmiş öpücükleri,
Payı değil, apansız inen akşamdan,
Bir bardak, bir cigara, dalıp gidene,
Seni anlatabilsem seni
Yokluğun, Cehennemin değişik adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini *