Ahmet Kaya Biz Üç Kişiydik Şarkı Sözü

Ahmet Kaya Biz Üç Kişiydik Şarkı Sözü biz üç kişiydik hikayesi Biz üç kişiydik; Bedirhan, Nazlıcan ve ben Üç ağız, üç yürek, üç yeminli fişek Adımız bela diye yazılmıştı dağlara taşlara Boynumuzda ağır vebal, koynumuzda çapraz tüfek El dikkatli kulak kirişte ve sırtımız toprağa itimat Baldıran acısıyla ovarak üşüyen ellerimizi Yıldız yorgan aşağı birbirimize sarılırdık Deniz çok uzaktaydı ve dokunuyordu yalnızlık Gece uçurum boylarında, uzak çakal sesleri Yüzümüze, ekmeğimize, türkümüze çarpar geçerdi Göğsüne kekik sürerdi Nazlıcan, tüterdi buram buram Gizli Gizli ona bakardık, yüreğimiz göçerdi Şayet bir çoban kavalında yitirdik Nazlıcan' ı, Ateşböcekleriyle bir oldu kırpışarak tükendi Bir narin kelebek ölüsü bırakıp bütün ortamıza, Kurşun gibi, mayın gibi tutuşarak tükendi Oy Nazlıcan vahşi bayırların maralı Nazlıcan saçları fırtınayla taralı Sen de böyle gider miydin yıldızlar ülkesine Oy Nazlıcan oy can evinden yaralı Nazlıcan serin plato çiçeği Nazlıcan çılgın doymuş coşku Göğsümde bir sevda kelebeği Nazlıcan ah Nazlıcan Artık köşeye kıstırılmış ordular değin eziktik, sahipsizdik Geçip gittik, parka ve kalp paramparça Gerisi vefat duygusu, gerisi sağır sessizlik, Geçip gittik, Nazlıcan boşluğu aramızda Bedirhan'ı bir gedikte sırtından vurdular Yarıp çıkmışken nice büyük ablukaları Omuzdan kayan bir tüfek gibi usulca Titredi ve iki yandan düştü kolları Ölüm bir ısırgan otu gibi sarmıştı her yanını Devrilmiş bir ağaçtı ay ışığında gövdesi Uzanıp bir damla yaş ile dokundum kirpiklerine Göğsümü çatlatırken nabzımın bitkin sesi Sözde bir şakaydı bu, birazdan uyanacaktı, Birazdan ateşi karıştırıp bir cigara saracaktı Ama vefat sadık kalmıştı randevusuna ah O da Nazlıcan gibi bir daha olmayacaktı Ey Bedirhan; katran gecelerin heyulası, Ey Bedirhan; kancık pusuların belası Sen de böyle bitecek adam mıydın, konuşsana Ey Bedirhan ey mezarı kartal yuvası Bedirhan mor dağların kaçağı Bedirhan mavi gözleri şahan Zulamda suskun gece bıçağı Bedirhan ah Bedirhan Biz üç kişiydik Üç intihar çiçeği Bedirhan, Nazlıcan ve ben Suphi