Aile Yuvası

Cenâbı Hakk vahdâniyyeti kendisine münhasır kılmış, bütün mahlûkâtı çift olarak halketmiştir Aralarına da cezb ve incizâb kanunu koyarak maddî ve mânevî kemâli, birbirleriyle bütünleşmelerine bağlamıştır Hiç şüphesizdir ki, eşrefi mahlûkât olan insanda fıtrî olan muhabbet temâyülü, ilâhî aşka yükselmenin ilk kademesini teşkîl eder Bu itibarla Allâh Teâlâ, vermiş olduğu bu ulvî mertebenin muhâfaza edilmesi ve insan neslinin temiz ve mübârek bir şekilde devamı için âile hayatını zarûrî kılmış ve nikâhı emretmiştir

Nikâh, kadın için, kadınlık duygu, istîdâd ve meziyetlerinin karşı cinsine tahsîs edilmesidir Bu da hanımın, hanımlık vakar ve haysiyetinin muhafazasıdır Erkek içinse nikâh, onu nefsin kötü âkıbetine dûçâr olmaktan kurtaran ve şerefli bir âile hayatı yaşatan mecrâdır

Nikâh, rûhun sükûn ve huzûru yanında bedenin nizâmına da vücûd veren yegâne müessirdir Ahlâkın güzelliği onun sayesindedir Âile seâdeti, toplumun refah ve terakkîsi, yine nikâhla gerçekleşir Kadın, kucağına aldığı yavru ile merhamet ve şefkat duygularının inkişâfına mazhar olur Bir mürebbiyelik imtihanı yaşar Erkek ise, mes'ûliyet duygusunun gelişip kuvvetlenmesi yanında âile reisi sıfatıyla olgunluk basamaklarını tırmanmaya başlar Çünkü âile, millî bünye içinde en küçük, fakat en temel idârî bir ünitedir

İşte bundan dolayıdır ki, insanlığa rehber olan genç yaşta semâya refedilen Hazreti Îsâ dışında bütün peygamberlerin başından nikâh geçmiştir Onları takip eden büyük ve mübârek şahsiyetlerin hayatı da böyledir

Mü'minin, takvâsından sonra en kıymetli varlığı, sâliha bir hanıma sahip olmasıdır Sâliha kadın, seâdet bahçelerinin en kıymetli tezyînâtıdır Milletler, âilenin sağlamlığı ile terakkî eder İnsanların bir erkek ve dişiden yaratılması gerçeğine mebnî olarak kurulan âile çatısındaki hikmetler, Allâh'ın pek yüce âyetlerindendir

İdrâk sahipleri için nikâhdaki ibretler hakkında âyeti celîlede şöyle buyurulur:

Kaynaşmanız için size kendi (cinsi) nizden eşler yaratıp aranızda muhabbet ve merhamet te'sîs etmesi O'nun âyetlerindendir Doğrusu bunda, iyi düşünen zümre için muhakkak ki ibretler vardır(erRûm, 21)

Bu âyeti kerîme, birtakım hikmetleriyle birlikte izaçtaki en büyük gâyeyi göstermektedir: Allâh yolunda muhabbet ve merhamet sâhibi olmak Bunun içindir ki Hazreti Peygamber sallâllâhü aleyhi ve sellem, kendisiyle evlenilecek bir hanımın vasıfları ve tercih sebebi husûsunda:

Kadın dört şey, yâni malı, güzelliği, soysopu ve dîndeki kemâli için nikâhlanır Siz dîndar olanını tercih ediniz ki, elleriniz hayır görsün!buyurmuşlardır

Diğer bir hadîsi şerîfde:

Kişinin yüceliği dîninde, mürüvvet ve şerefi aklında, soysop güzelliği de (nikâhla korunan) ahlâkında gizlidirbuyurulur

Cemiyet ahlâkını muhâfazada en müessir âmil, nikâh olduğu için Allâh Rasûlü sallhallâhü aleyhi ve sellem, onun zorlaştırılmaması husûsunda ümmetini îkâz ederek:

Nikâhın hayırlısı, külfetsiz olandırbuyururlar

Muhyiddîni Arabî kuddise sirruh Hazretleri, nikâha teşvik edip evlenenlere yardımcı olmanın fazîleti hakkında şöyle buyurur:

En üstün sadakai câriye, evliliğe vesîle olmaktır Zîrâ onların neslinden gelen kimselerin yaptıkları her iyilikten vesîle olana bir ecir vardır

Diğer taraftan âile yuvasının kurulması yolunda yapılan merasimlerde gâyet mütevâzî davranmak ve israftan kaçınmak zarûrîdir Ayrıca gayri şer'î birtakım yanlış hareketler ve âdetlerle bu mübârek teşebbüse kötü bir başlangıç yapmak da, hüsrân kapısını aralamaktır Ancak yüce şerîat hükümlerine bağlı ve ahlâk kâidelerine uygun nikâh meclisleri, mübârektir ve duâların makbûl olduğu mekânlardan biridir

Hâsılı evlilik, İslâm'ın, üzerinde çok hassas bir şekilde durduğu maddî ve mânevî iki yönlü ulvî bir müessesedir Dolayısıyla bu ulvî müessesenin te'sîsi husûsunda son derece ciddiyet ve dikkat sahibi olmak zarûrîdir Aksi halde izacı basit bir beraberlikten ibaret zannederek oluşturulan âile yuvaları, arşı âlâyı titreten hâdiseler olarak ifâde edilen yersiz boşanmalarla neticelenmektedir Allâh Rasûlü sallâllâhü aleyhi ve sellem buyururlar:

Evleniniz, boşanmayınız! Zîrâ boşanma dolayısıyla arş titrer

Hele zevk ve eğlence için kadın boşamak, hesap ve azâbı büyük bir cürüm ve zulüm olup merdûddur Bu da, Hakk'ın aslâ afvetmeyeceği kul hakkını yüklenip helâk ve hüsrâna doğru gaflet dolu adımlarla yürümektir

KarıKoca Hakları

Âile seâdeti, iki tarafın karşılıklı haklarını iyi kullanmasına bağlıdır

Âile reisi erkekdir Âile riyâsetini düzgün yürütmek daha ziyâde erkeğe bağlıdır Âyette: Erkekler, kadınlar üzerinde idârecidirler(enNisâ, 34) buyurulmaktadır

Âile reisliğinin erkeğe verilmesi, kadınların aşırı hissîliğinden dolayıdır Husûsiyle neslin korunması, ancak şefkat duyguları ile mümkündür

Bu üstünlük zulüm ve tahakküm için değil, âile nizâmını sağlamak ve izaç hayatını korumak içindir Kadın da ev içine âid husûslarda âmirdir

Erkeğin; nafaka, mesken, muhârebe, namazda imamlık, hükümdarlık gibi mükellefiyetleri üzerine alması, onun, itâatın kutbu olduğunu göstermektedir Bu hâl, kadınlardan peygamber gelmemesinin en mühim delillerindendir

Önce Âdem aleyhisselâm'ın yaratılması, sonra Havvâ vâlidemizin bir filiz gibi ondan neş'et etmesi, erkeğin öncülüğünü gösteren açık bir hakîkattir Hazreti Âdem'in sol kaburga kemiğinden yaratılan Hazreti Havvâ'nın, tek candan kopan ikinci bir parça olduğu gerçeği, aynı zamanda kadın ile erkeğin, yakınlık ve kaynaşmasına en güzel bir îzâhdır Zîrâ bütün mahlûkâtın var oluş sebeplerinin temel sâiklerinden biri de: Ben bir gizli hazîne idim Mârifetime muhabbet ettim de mahlûkâtı yarattımhadîsi kudsîsinde beyân buyurulduğu üzere muhabbettir Bu da ilâhî aşka bir merhaledir Zîrâ ilâhî aşk, varlığın sebebi olduğu gibi aynı zamanda gâyesidir de Bunun için ilâhî aşka bir basamak olan sevme meyli, bütün canlılara ve hassaten insana fıtrî olarak verilmiştir Lâkin bu fıtrî temâyülün gerçekleşmesi, muayyen bir mecrâda olmalıdır İşte bu mecrâ, nikâhdır Bunun içindir ki İslâm âile hayatının temeli, muhabbet, ahlâk, fazîlet, dînî metânet, hüsni muâmele, merhamet, sadakât, sabır, mukâvemet ve sulh u selâmet gibi mânevî cevherlerle tezyîn olunmuştur

Hazreti Âdem aleyhisselâm ve Hazreti Havvâ vâlidemizle cennette başlayan âile hayatı, Allâh'ın takdîr ettiği izaç kanunu ile âdemoğullarına intikâl etmiş, İslâm dîni ile ebedîleşmiştir Gerçekten İslâm dîni, koyduğu kâidelerle âile hayatına cennet huzûru ve dâimî bir baharın rahmet semâsı olmuştur Bu seâdete nâil olabilmek için, nikâh ve izaç kanunu ile birer Âdem ve Havvâ manzarası sergilemek, onlar gibi Allâh muhabbeti ve takvâ yolunda kaynaşan âdetâ tek can ve tek nabız hâline gelebilmek zarûrîdir

Âile seâdetinin te'sîsi husûsunda âyeti celîlelerdeki ittekûifâdelerinin ihtivâ ettiği takvâpınarından nasîb alabilmek çok mühimdir Hazreti Peygamber sallâllâhü aleyhi ve sellem Efendimiz, kadın hakları husûsunda vedâ hutbesinin bir bölümünde şöyle buyurmaktadır:

Ey İnsanlar! Kadınların haklarına riâyet ediniz! Onlara şefkat ve sevgi ile muâmele ediniz! Onlar hakkında Allâh'dan korkmanızı tavsıye ederim Siz kadınları, Allâh emâneti olarak aldınız; onların namuslarını ve iffetlerini Allâh adına söz vererek helâl edindiniz!

Bu itibarla hanımların, ev tanzîmi ve sâlih bir nesil yetiştirmek yolunda evladlarının ahlâkî yapıları ile meşgûl olmak yerine, hanımlıklarına, müstesnâ fıtratlarına zıd işlere yönlendirilmeleri, mantık, iz'ân ve îmâna sığmaz Çünkü âiledeki huzûr ve seâdet, kadındaki ve erkekteki istîdadların yerli yerince kullanılması ve korunmasıyla elde edilebilir

Kadınlığın kemâli, Allâh'ın verdiği güzel kâbiliyetleri muhâfaza ile tahakkuk eder Şâyet kadın, husûsiyetlerini ilâhî ta'yine ters bir sûrette yönlendirir ve kendi hakîkatine vedâ ederse, kıymetini mahveder; huzûrsuz ve bedbaht olur Âile ocağını kurutur Böylece toplum hayâtı çoraklaşır Çağımızda kadınlarla erkekler arasında sun'î bir eşitlik yarışı başlatılmıştır Yaratılıştaki husûsiyetlere zıd olan bu yarış, hanımlık ve annelik meziyetlerini za'fa uğratmakta ve âileyi yaralamaktadır Diğer taraftan zamanımızdaki çocuk aldırma hâdiseleri, câhiliyye devrindeki kız çocuklarını diri diri gömmenin modernleşmiş bir şekli olup asrın cinâyetidir Bu asrın yorgun ve bitik kadını ile câhiliyye devrinin kadını arasında sadece bir kıyafet farkı kalmıştır Bu ise, rûhsuz materyalist eğitimin meydana getirdiği bir toplum cinâyetidir

Nitekim Allâh Teâlâ, bu cinâyetlerdeki çirkin, iğrenç hâlin ve merhamet mahrûmluğunun acı âkıbetini, duyan, hisseden gönüllere:

Diri diri toprağa gömülen kıza, hangi günâh sebebiyle öldürüldüğü sorulduğunda(etTekvîr, 89) âyetindeki tehdîdle ne dehşetli olarak beyân eder

Çocuk istememek; ilâhî lutfa nankörlük, nikâhın ciddî gâyesine aykırılık, rûhânî, ictimâî, ahlâkî kıymet ve lezzetlere karşı duygusuzluktur

Gerçek şudur ki, Cenâbı Hakk, her varlığı ve o varlığın her cüz'ünü bir maksad için yaratmış ve o maksadla yaratılış gâyesini gerçekleştirmeye müsâit bir biyolojik ve psikolojik yapı lutfetmiştir İşte bu realite sebebi ile İslâm, yaratılış husûsiyetindeki gerçeği esas alıp beşeri ona göre istikâmetlendirmiş, kadınlık ve erkeklik istîdadlarını, gerektiği şekilde yönlendirmiştir

Nitekim Hazreti Peygamber sallâllâhü aleyhi ve sellem, cihan kadınlarının zirvesinde bulunan kızı Hazreti Fâtıma'ya bütün ev işlerini düzenlemesini, Hazreti Alî radıyallâhü anh'a da dış işleri tanzîm etmesini emir buyurmuş, böylece bir âilede olması gereken iş bölümünü fıtrî husûsiyetler çerçevesinde te'sîs etmişti Ancak mübârek kızı Hazreti Fâtıma, ev işlerinin çokluğu, buna mukâbil bedeninin zayıflığı ve evladlarının küçük olması dolayısıyla birgün kendisine gelip yardımcı istedi O rahmet ve merhamet Peygamberi sallâllâhü aleyhi ve sellem, mübârek kızının bu isteğini hoş görmeyip kabûl etmedi

Bizzat Rasûlullâh sallâllâhü aleyhi ve sellem tarafından, hem de iki gözünün nûru mübârek kızı üzerinde bütün ümmete sergilediği bu misâl, çok ibretlidir Bu hakîkat istikametinde bilmelidir ki, hanımların ev işleri ve neslin eğitimi ile bizzat meşgûl olmaları, onların şerefini müstesnâ bir şekilde artırır

Âilede Babalar, Anneler ve Kardeşler

Baba, âile huzûr ve seâdetinin nâzım otoritesidir Âilenin kartvizitidir Zîrâ babayı hayat mücâdelesi ve evin geçimi ile mükellef kılan Allâh celle celâlühû, onu kadına göre bedenen daha kuvvetli, rûhen de daha metîn kılmıştır

Âilede seâdetin sağlanması hiç şüphe yok ki, iyi bir babanın olgun idâresine dayanır Lâkin bir babadan, gücünün ve kazancının üstünde bir şeyler beklemek, ana ve çocuklar için hak değildir Erkeğin vazîfesi, israfa sapmamak ve luzûmundan aşağı düşmemek şartı ile ortalama bir gıdâ ve geçim te'mîn etmektir Erkek zengin dahî olsa, isrâftan korunmakla mükelleftir Zîrâ mülk, Allâh'a âid olduğu için insana sadece bir emanet olarak verilmiştir İnsan bu şuûr içinde hareket etmezse, israfın ağır mes'ûliyyetini yüklenmiş olur Burada insan karnının, bir tehlike kazanı olduğunu unutmamak gerekir Onun infilâkı, maddî ve mânevî helâktir

Misâfirlere hâl ve şânına uygun bir sûrette ikrâm ise, âilenin mürüvvet vazîfesidir

Giyimde de itidâli muhâfaza zarûreti vardır Tefâhür, yâni böbürlenmek ve çalım satmak gâyesi ile giyinme ve süslenmeler harâmdır Allâh Teâlâ buyurur:

Küçümseyerek insanlardan yüz çevirme ve yeryüzünde böbürlenerek yürüme! Zîrâ Allâh, kendini beğenmiş, övünüp duran kimseleri aslâ sevmez!(Lokmân, 18)

Baba ve anne, âile fertlerini, hattâ hizmetkârlarını, onların dînî duygularını ve ahlâkî güzelliklerini bozacak sohbetlerden, gayri İslâmî gezintilerden, menfî roman ve televizyon programlarının âfetlerinden korumak mecbûriyetindedir Nitekim Allâh Teâlâ buyurur:

Ey îmân edenler! Kendinizi ve âilenizi yakıtı insanlar ve taşlar olan ateşten koruyun!(etTahrîm, 6)

Âile fertlerini muhâfaza ve onların âhıret seâdetlerini hedefleyen fedâkâr baba ne mübârek bir babadır!

Sâlih bir babanın durumu, hadîsi şerîfde ne güzel bildirilir:

Allâh'ın rızâsı, babanın hoşnudluğunda; Allâh'ın gazabı ve azâbı da, babanın öfke ve kızgınlığında gizlidir

Âilenin içten görüntüsünde ise, evi çekip çeviren, düzenleyen, toparlayıcı olan ve nesli yetiştiren unsurun anne olduğu gerçeği vardır Bunun için anne; duygu derinliği, incelik, şefkat, merhamet, fedâkârlık, çocuk bakımı ve neslin muhâfazası gibi meziyetlerle techîz edilmiştir

Bizleri önce bir müddet karnında, sonra kollarında, ölünceye kadar da kalblerinde taşıyan annelerimize sevgi ve saygı husûsunda denk olacak bir varlık yaratılmamıştır Kendisini âilesine hasr ve hibe eden vefâkâr anne, engin bir sevgiye, derin bir saygıya, ömürlük bir teşekküre lâyıktır Babanın yorgunluklarını, çocukların usandırıcı hırçınlık ve taşkınlıklarını eritecek fazîlet cevheri, ancak anne kalbidir Bu ulvî kıymet dolayısıyladır ki Allâh Teâlâ buyurur:

Biz insana, anababasına iyi davranmasını vasıyet ettik! Çünkü anası, onu nice sıkıntılara katlanarak (karnında) taşımıştır Sütten ayrılması da iki yıl içinde olur (İşte bunun için Önce bana, sonra da anababana şükret!diye tavsıyede bulunmuşuzdur Dönüş ancak banadır(Lokmân, 14)

Hazreti Mevlânâ kuddise sirruh buyurur:

Anne hakkına dikkat et!Onu başında taşı! Zîrâ anneler, doğum sancısı çekmeselerdi, çocuklar da dünyâya gelmeye yol bulamazlardı

Şefkat ve merhamet, en güzel bir şekilde anaların gönlünde yerini bulur İnsandaki analık hususiyyeti, hiçbir mahlukâtın analık mefhumuyla mukâyese edilemeyecek derecede üstündür Çünkü insan yavrusunun yalnız fizikî varlığına değil, aynı zamanda ruhuna sunulacak ilk gıdâ da, anada tezâhür eder O ana ki, kâinâtın Rabbine en yakın olmak istîdâdıyla mücehhez olan insanı doğurmaktadır Peygamberlerden en âciz ferdlere kadar beşer olan her varlık, hem fizikî, hem de mânevî olarak ilk gıdâsını anadan alır Analar, yaratıcının ilâhî merhametinden en fazla nasîb almış varlıklardır

Ancak analık mefhumu, tek başına numarasız bir gözlük gibidir Bir akrep bile yavrularını sırtında taşırken, doğurduğu çocuğunu herhangi bir sâikle götürüp yol kenarına bırakan, vicdânını yitirmiş ana da anadır; buna mukâbil sakat doğmuş bir evlâdını yaşadığı müddetçe şefkat ve merhametiyle kuşatıp üzerine titreyerek koruyan ana da anadır!

Hanımların seâdet saltanatı, fazîletli birer anne olmaları ile başlamaktadır Bilhassa:

Cennet annelerin ayakları altındadır!hadîsi şerîfi, sâliha anneler hakkında en yüksek bir şehâdeti Muhammediyye'dir

Anne, ilâhî kudretle genişletilmiş bir rahmet kucağıdır

Evlâdlar, kalbî âhenk, vicdânî incelik, ahlâkî düzeni bozulmamış olan âilelerde muhabbet bağlarını takviye ederek seâdete vesîle olan müstesnâ nîmetlerdir

Hadîsi şerîfde buyurulduğu vechile:

Çocuklar, cennet çiçekleri, kalb meyveleri, ilâhî ihsân ve rızıklardır

Bu itibarla anne ve baba, evlâdları hususunda ciddî bir ihtimâm üzre olmalıdırlar Bilhassa kız çocuklarına daha ayrı bir îtinâ göstermek zarurettir Çünkü onlar, yarınki kurulacak âile yuvalarının temel taşıdır Allâh Rasulü sallâllâhü aleyhi ve sellem buyururlar:

Bir kimse üç kız çocuğunu yetiştirip terbiye eder, onları evlendirir ve onlara ihsân ve iyilikte devam ederse, o kimseye cennet vardır

Bu müjdelere kulak ve gönül vermeyen anababalar; dünyânın zevk ve safâsından vazgeçmeyen, çocuk sevgisindeki ince zevki selîme eremeyen, evlenmenin ulvî gâyesinden uzak olan, nefsânî lezzetlerin hududunu aşamayan, tembel, kaba ve gâfil kişilerdir

Hazreti Peygamber sallâllâhü aleyhi ve sellem'in te'sîs ettiği huzurlu âile çatısı altında çocuklar başıboş bırakılmamıştır İslâm, onları, Allâh'ın rızâsının babanın hoşnudluğunda olduğunu ve cennetin annelerin ayakları altında bulunduğunu beyân ederek istikâmetlendirmiş, âileye ulvî birer bağ ile bağlamıştır

Hususiyle üzerinde durulan anne ve baba hakkı da, evlâdları yönlendiren en müessir bir sâikdir

Cenâbı Hakk buyurur:

Rabbin, sadece kendisine kulluk etmenizi, anababanıza iyi davranmanızı kesin bir şekilde emretti Onlardan biri veya her ikisi senin yanında yaşlanırsa, kendilerine öf bile deme; onları azarlama; ikisine de güzel söz söyle!

Onları esirgeyerek alçakgönüllülükle üzerlerine kanat ger ve: Rabbim! Küçüklüğümde onlar beni nasıl yetiştirmişlerse, şimdi sen onlara (öyle) rahmet et!} diyerek duâ et!(elİsrâ, 2324)

Anababa hakkına riâyetten sonra, kardeşler arasında da, silsilei meratib vardır Hazreti Peygamber sallâllâhü aleyhi ve sellem buyurur:

Âilede en büyük kardeş, baba mevkîindedir

Bir âile çatısı altında bulunan ağabeylik, ablalık ve kardeşlikler, hep hak ve vazîfeler dengesi içinde muhabbetle yerini alır Ancak bu muhabbetin dışına çıkılır ve rızâyı ilâhîye mugâyir tarzda hareket edilirse, buradaki ölçü değişir Şayet büyük ağabey, kendisine verilen mevkîi adâletle muhâfaza etmez de küçüklerine zulmederse, kardeşlerinin onu baba yerinde sayıp itâat etmeleri gerekmez Böyle durumlarda kâidesine riâyet edilir Nitekim anne ve baba bile evlâdı yanlış yola sevkederlerse, onlara dahî aslâ itâat edilmeyeceğini, sadece iyi muâmele ile iktifâ edilmesinin gerektiğini Cenâbı Hakk şöyle beyan eder:

Eğer onlar (ana ve baban), seni bana ortak koşman için zorlarlarsa, bu hususda senin için bir ilim (gerekçe, delîl, zarûret vesâire) yoktur, (yâni annelik ve babalık hakkı bir mecbûriyet ifâde etmeyeceği gibi, şirk koşmanı gerektirecek bir durumun mevzûbahis olması mümkün değildir); (dolayısıyla) sakın onlara itâat etme! (Yine de) onlarla dünyâda iyi geçin; (fakat) bana yönelenlerin yoluna tâbî ol! (Çünkü) sonunda dönüşünüz ancak banadır(Lokmân, 1415)

Ancak böyle bir durum olmadığı, yâni bütün âile fertlerinin îmân ve İslâm çizgisinde olduğu âile yuvasında ise, küçükten büyüğe doğru bir rızâ kazanma vardır Çocuklar, ana ve babanın rızâsını; ana, çocuklarla birlikte babanın rızâsını; baba ise, hepsi ile birlikte Allâh'ın rızâsını kazanma yolunda gayretle mükelleftir Bu da hayatın gâyeli ve bereketli bir şekilde değerlendirilmesi demektir

Nitekim şâir, Allâh'ın lutfettiği ömrü gâyeli kullanmayı ne güzel ifâde eder:

Seni annen doğurup attığı gün dünyâya ağlıyordun,

Bütün âlem gülüyordu bir yanda

Öyle bir ömür sür ki, ölürken gülesin,

Çağlasın gözyaşı hâlinde cihân ardından!

Bütün bu söylenenler, âilenin, ferdî ve ictimâî huzûr, seâdet ve selâmetin en müessir temel taşı olduğunu göstermektedir Bundan dolayıdır ki, Hazreti Peygamber sallâllâhü aleyhi ve sellem: Kişinin cenneti, evidir!buyurmaktadır

Bu demektir ki, Allâh muhâfaza buyursun onda cehennem olma istîdâdı da vardır

Ey Rabbimiz! Bizlere ve âilelerimize, sana kulluk ve tâat üzre hoşnud olacağın bir takvâ hayatı nasîb eyleyip hânelerimizi lutuf ve seâdet cenneti eyle! Binbir isyan ve gaflet amellerinin tutuşturduğu azâb cehennemi eyleme!

Âmîn!