Akşam

AKŞAM

Kutsal bir gundu akşama doğru
Top patladı patlayacak
Başıboş geziniyordu sokak
Giderek yalnızlaşırken ışıklar

Urkup ucuştu minareler
Ucmak istedim ben de candan
Size ozenip becerikli kuşlar
Korkmayın diye seslensem de

Yağmurdu
Doluya donuştu sonra
Şimdiyse sulu kar
Islak bir akşamdı başıma yağan
Onleyemediğim o an

Gurledi karanlık karnı burnunda
Coşkuyla kanat cırparak karşımda
Beni nerede unutmuştu anımsamadı
Secde ederken gozleri boştu
Nedenini bilmiyorum
Gozlerime bakarken akşam

Her şey birden durdu
Ya da o an başladı bakışıyla
Yeniden doğmak icin mi son bulmuştu yaşam

Omuz silkip gecti yanımızdan şimşek
Kalakaldı karanlık
Dudakları kıvrık oracıkta
Gulumsemeye calıştı beceremedi
Gok gok gurlerken gok

İnce ince incelikle
Dokulurken sağanak sağanak
Yakaran
Buyuran
Sozcukler
Karışarak
Sulusepken dudaklardan

Boş verip şimşeğe
Aldırmayıp karanlığa
Gunlerden gun dilendi
Usulca kulağına

Yanaklarım alevle yıkanıp okşandı
Bir başıma kalabalıklaşırken utangac utangac
Sevgiye gebeydi sanırım
Uzaklaşırken akşam

Yaklaşmıştı gece
Benim adımlarımla iyice
Ezan sesiydi kulaklarımda
Saydım yedi kez yankılanan


Bakarken ardından
Yer kaydı yerinden kanıtlarcasına
Sayılar tukendi sacılarak

Yeniden başlamak icin
İyi bir neden bulmuştu
Sonsuz heceli
Gizi opulesi akşam

Seckin GUNDUZ