iltasyazilim
FD Üye
Alaeddini Sabir Kimdir
Alaeddini Sabir Hayatı
Alaeddini Sabir, Hindistan evliyâsının büyüklerinden 1196 (H592)'da Rebîülevvel ayının on dokuzuncu Cumâ gecesi Hirat'ta doğdu 1291 (H690)'de vefât etti İsmi, Ali Ahmed Sâbir bin Şah Abdürrahîm'dir Mahdûm Ali Ahmed Sâbir diye tanınmıştır Lakabı Alâeddîn'dir Annesi asil bir âileye mensûbtu Ferîdüddîni Genci Şeker'in kız kardeşi olan bu bayan, 1175 (H571)'de Şah Abdürrahîm hazretleri ile evlendi Abdürrahîm Efendi, Gavsüla'zam Abdülkâdiri Geylânî'nin torunu idi Abdürrahîm Efendi, evlendikten daha sonra Bağdâd'dan gelen hocası Muhammed Ebü'lKâsım ile Hirat'a yerleşti
Alâeddîni Sâbir hazretlerinin annesi sık sık Peygamber efendimizi rüyâsında görürdü Alâeddîni Sâbir anne karnında iken bir rüyâsında Peygamber efendimiz annesine doğacak çocuğun ismini Ahmed koymasını emir buyurdular Kısa bir vakit sonra hazreti Ali efendimiz rüyâsında annesine, ismini Ali koy dedi Her iki emre de uyarak doğumundan evvel Ali Ahmed ismi kondu Doğumundan sonra ise velîlerden biri, Alâeddîn ismi konmasını teklif etti Bu Nedenle ismine Alâeddîn de dendi
Alaeddini Sabir, bahşedilen dersleri çok kısa bir zamanda öğrendi Oruç tutuyor ve mücâhede yaparak nefsini edep ediyordu İlim tahsilini üç senede tamamladı Tahsilini tamamladığı sırada annesi, onu dayısının yanına bırakarak, kardeşinden Hirat'a dönmek üzere müsade istedi ve; Sevgili kardeşim! Ali Ahmed'im oruç tutmayı fazla sever Lütfen gözkulak olunuz, açlıktan ölmesin Yaşarsam, on iki sene daha sonra geri gelip düğününü yaparızdedi Ferîdüddîni Genci Şeker gülüş buyurdu Kardeşinin gönlünü yapmak için, Ali Ahmed'i yanlarına çağırdı ve ona mutfağın yemek dağıtım vazîfesini verdi Kız kardeşi buna memnun oldu Sabahtan ve akşam namazlarından sonradan, Ali Ahmed, fakirlere yemek yemek dağıtırdı Daha Sonra hücresine çekilir, mücâhede yâni nefse zorlama gelen nefsin istemediği şeyleri yapardı Yemek Yemek yiyenler, Ali Ahmed Sâbir'in vazifeyi aldığı günden beri, yemek dağıttığı hâlde kendisinin hiç yemek yediğini görmediler
Alâeddîni Sâbir, Ferîdüddîni Genci Şeker hazretlerine lâyık bir talebe, onun tam bir vekîli, her hâliyle kâmil bir velî idi Zâhirî ve bâtınî ilimlerde emsalsiz idi Haramlardan, şüphelilerden, dünyâya düşkün olmaktan, dünyâya düşkün olanlarla berâber bulunmaktan fazla uzak, kendi hâlinde yaşamış biri idi Allahü teâlânın aşkıyla kendinden geçmiş bir hâlde bulunurdu Ettiği duâ derhal kabûl olunurdu Ağzından ne duâ çıkarsa, cenâbı Adalet onu kabûl ederdi Yaptığı duânın kabûl edildiği derhal görülürdü Her an Allahü teâlâ ile meşgûl idi Bir lahza O'ndan gâfil, O'nu unutmuş olmazdı Pek yüksek bir velî idi oysa, değil halk müziği, vahşî hayvanlar ve kuşlar bile hizmetine koşardı Bâzı vahşî hayvanlar gelerek, kuyruklarıyla dergâhın önünü süpürürlerdi Bunlar, olamıyacak şeyler değildir Allahü teâlâ, evliyâsından dilediğine böyle ihsânlarda bulunur Büyüklüğünü, üstünlüğünü anlıyamadığı için, kendisine îtirâz eden, bâzı millet oldu ise de, bunlar çeşitli hastalıklar sebebiyle, dayanılmaz acılar çekerek telef oldular Sonunda, evliyâya karşısında gelmenin cezâsını dünyâda iken çekmeye başladılar Allahü teâlânın velî kullarına dil uzatan, büyüklüklerini inkâr edenlerin sonları, hep böyle facia olmuş, ebedî felâkete sürüklenmişlerdir
Alâeddîni Sâbir, Allahü teâlâyı tanıyan âriflerin büyüklerinden, ilmiyle âmil, fazîletler sâhibi, evliyâlık yolunda fazla yüksek mertebelere ulaşmış bir zât idi Zamânında bulunan evliyânın baş tâcı, hakîkati arayanların yol göstericisi, zamânın süsü idi
Alâeddîn Sâbir'in vefâtından sonra talebeleri ve kendisini sevenler, her yıl, vefâtının senei devriyyesinde kabri yanında toplanırlar, mübârek rûhuna okurlar, büyüklüğünü, kerâmetlerini, değerli sözlerini anlatarak eski günlerini yâd ederlerdi Böylece yeni tanıyanların muhabbetleri artardı Bu sâyede, her sene Mahdûm Sâbir'in türbesi yanında binlerce insan toplanır Onun rûhâniyetinden istifâde ederlerdi
alıntı *
Alaeddini Sabir Hayatı
Alaeddini Sabir, Hindistan evliyâsının büyüklerinden 1196 (H592)'da Rebîülevvel ayının on dokuzuncu Cumâ gecesi Hirat'ta doğdu 1291 (H690)'de vefât etti İsmi, Ali Ahmed Sâbir bin Şah Abdürrahîm'dir Mahdûm Ali Ahmed Sâbir diye tanınmıştır Lakabı Alâeddîn'dir Annesi asil bir âileye mensûbtu Ferîdüddîni Genci Şeker'in kız kardeşi olan bu bayan, 1175 (H571)'de Şah Abdürrahîm hazretleri ile evlendi Abdürrahîm Efendi, Gavsüla'zam Abdülkâdiri Geylânî'nin torunu idi Abdürrahîm Efendi, evlendikten daha sonra Bağdâd'dan gelen hocası Muhammed Ebü'lKâsım ile Hirat'a yerleşti
Alâeddîni Sâbir hazretlerinin annesi sık sık Peygamber efendimizi rüyâsında görürdü Alâeddîni Sâbir anne karnında iken bir rüyâsında Peygamber efendimiz annesine doğacak çocuğun ismini Ahmed koymasını emir buyurdular Kısa bir vakit sonra hazreti Ali efendimiz rüyâsında annesine, ismini Ali koy dedi Her iki emre de uyarak doğumundan evvel Ali Ahmed ismi kondu Doğumundan sonra ise velîlerden biri, Alâeddîn ismi konmasını teklif etti Bu Nedenle ismine Alâeddîn de dendi
Alaeddini Sabir, bahşedilen dersleri çok kısa bir zamanda öğrendi Oruç tutuyor ve mücâhede yaparak nefsini edep ediyordu İlim tahsilini üç senede tamamladı Tahsilini tamamladığı sırada annesi, onu dayısının yanına bırakarak, kardeşinden Hirat'a dönmek üzere müsade istedi ve; Sevgili kardeşim! Ali Ahmed'im oruç tutmayı fazla sever Lütfen gözkulak olunuz, açlıktan ölmesin Yaşarsam, on iki sene daha sonra geri gelip düğününü yaparızdedi Ferîdüddîni Genci Şeker gülüş buyurdu Kardeşinin gönlünü yapmak için, Ali Ahmed'i yanlarına çağırdı ve ona mutfağın yemek dağıtım vazîfesini verdi Kız kardeşi buna memnun oldu Sabahtan ve akşam namazlarından sonradan, Ali Ahmed, fakirlere yemek yemek dağıtırdı Daha Sonra hücresine çekilir, mücâhede yâni nefse zorlama gelen nefsin istemediği şeyleri yapardı Yemek Yemek yiyenler, Ali Ahmed Sâbir'in vazifeyi aldığı günden beri, yemek dağıttığı hâlde kendisinin hiç yemek yediğini görmediler
Alâeddîni Sâbir, Ferîdüddîni Genci Şeker hazretlerine lâyık bir talebe, onun tam bir vekîli, her hâliyle kâmil bir velî idi Zâhirî ve bâtınî ilimlerde emsalsiz idi Haramlardan, şüphelilerden, dünyâya düşkün olmaktan, dünyâya düşkün olanlarla berâber bulunmaktan fazla uzak, kendi hâlinde yaşamış biri idi Allahü teâlânın aşkıyla kendinden geçmiş bir hâlde bulunurdu Ettiği duâ derhal kabûl olunurdu Ağzından ne duâ çıkarsa, cenâbı Adalet onu kabûl ederdi Yaptığı duânın kabûl edildiği derhal görülürdü Her an Allahü teâlâ ile meşgûl idi Bir lahza O'ndan gâfil, O'nu unutmuş olmazdı Pek yüksek bir velî idi oysa, değil halk müziği, vahşî hayvanlar ve kuşlar bile hizmetine koşardı Bâzı vahşî hayvanlar gelerek, kuyruklarıyla dergâhın önünü süpürürlerdi Bunlar, olamıyacak şeyler değildir Allahü teâlâ, evliyâsından dilediğine böyle ihsânlarda bulunur Büyüklüğünü, üstünlüğünü anlıyamadığı için, kendisine îtirâz eden, bâzı millet oldu ise de, bunlar çeşitli hastalıklar sebebiyle, dayanılmaz acılar çekerek telef oldular Sonunda, evliyâya karşısında gelmenin cezâsını dünyâda iken çekmeye başladılar Allahü teâlânın velî kullarına dil uzatan, büyüklüklerini inkâr edenlerin sonları, hep böyle facia olmuş, ebedî felâkete sürüklenmişlerdir
Alâeddîni Sâbir, Allahü teâlâyı tanıyan âriflerin büyüklerinden, ilmiyle âmil, fazîletler sâhibi, evliyâlık yolunda fazla yüksek mertebelere ulaşmış bir zât idi Zamânında bulunan evliyânın baş tâcı, hakîkati arayanların yol göstericisi, zamânın süsü idi
Alâeddîn Sâbir'in vefâtından sonra talebeleri ve kendisini sevenler, her yıl, vefâtının senei devriyyesinde kabri yanında toplanırlar, mübârek rûhuna okurlar, büyüklüğünü, kerâmetlerini, değerli sözlerini anlatarak eski günlerini yâd ederlerdi Böylece yeni tanıyanların muhabbetleri artardı Bu sâyede, her sene Mahdûm Sâbir'in türbesi yanında binlerce insan toplanır Onun rûhâniyetinden istifâde ederlerdi
alıntı *