alev olsa söner,su olsa yanar,dağ olsa devrilirdi:fakat sen tepki bile vermedin.....

bundan 56 sene önceydi,üniv 2 sınıfım birini gördüm benzer fakültede görünce dedim işte bu o,ondan başkasıyla olmaz3 yıl hep uzak takip ettim23 kez konuşmaya yeltendim,hep 1 adım kala vazgeçtim defalarca ''ya kabul etmezese,ya hor görürse'' dedim kendi kendime,o vakit o yüze sevgi yerine nefretle bakarımunutmaya çalıştım daima olmadıo başka bi şehirde ben başkaderken 3 ay önce buldum izini bir dostluk sitesinde,bi kariyer sitesinden buldum msn iartık dedim yeter beni bitireceğine seni bitirsin içimdeki bu sevgi3 aydır söylemedğim şey kalmadı,herşeyi anlattım nasıl sevdiğimi,ona nasıl aşık olduğumu,gel dese hemen atlayıp yanına nasıl gideceğimisadece dedim bana bi umut ver,bırak azıcık açık kalsın kapıbelki seni azıcık sevgimle değiştiririmAma 3 aydır döktüğüm dil her zaman gereksizce,bundan böyle kuytu bırak beni dedi en sonunda bugünşimdi ne yapayım ben?gidiyim mi üstüne?yahut işlenmiş ya sen bilirsin sana bahtı açık işlermi diyim?(lakin unutmayın 6 senedir unutamamış bir kalp var karşınızda)hadi verin bakalım bir fikir