nicebayan
FD Üye
- Katılım
- Ara 24, 2016
- Mesajlar
- 94,678
- Etkileşim
- 2
- Puan
- 38
- Yaş
- 36
- Web sitesi
- nicebayan.com
- F-D Coin
- 90
Ben kıyaslanan bir kuşaktanım Daha ana sınıfından itibaren yüksek notlar edinmek, derslik birincisi olmak, komşunun oğlundan daha süratli koşmak vb bir çok konuda kıyaslandım Kıyaslanmaktanda yoruldum, kıyaslamaktanda
Kesintisiz bir rekabet ortamı içinde yetiştirildik Ailelerimiz, öğretmenlerimiz ve yöneticilerimiz bizi defalarca birileriyel kıyasladılar ve kıyaslamaya devam ediyorlar Hata eminim özellikle özgüveni yeterince gelişmemiş olanlarda kendilerini diğerleri ile kıyaslıyorlardır
Bir belli başlı sınıfı düşünün: Çocuklara fotoğraf yaptırılmış ve en iyi 123 diye duvara 3 resim yapıştırılmış ve bu bir sergi şeklinde sunuluyor Olacak şey mi bu?
Tüm çocuk resimleri güzeldir ve birincidir Siz daha en ufak yaşlarda diğerlerini geçmeyi erdem olarak öğreteceksiniz fakat bunu yaparken ahlaki ve etik kuralları yeterince öğretmeyeceksiniz, sonuç ne olur? Acilen çevrenize bakın ve sonucu görün (Tabiki her şeyi böyle bir geçmişe dayandırmıyorum fakat ola ki sizleri azıcık düşündürebilirim diye yazıyorum)
Derhal şu senaryoya bakalım 2 birey var: Ahmet ve Mehmet Ahmet kıyaslamalar sonucu defalarca herkesi geçmeye kendini zorlamış, okul ve iş hayatı derken bundan böyle mukayese kendisnde kalıcı tutum değişikliğine neden olmuş olsun Her şeyi bir öteki şey ile kıyaslayarak başarısını ölçüyor Rakibinin satışlarının ardındaki kalırsa her türlü strateji ve strateji ile öne geçmeye çalışıyor, birisi son model biraraba alırsa kendisi özel üretim diğer bir otomobil alıyor Başkalarının giydiklerini giymiyor çünkü hayatını kıyaslanma belirlediği için “kıyaslanmak istemiyor
Mehmet ise daima birileri tarafında geçilmiş, hatta ailesi göre da “bak komşunun oğlu neler yaptı sen yapamadın tenkitleriyle büyümüş, içine kapanık, üniversiteden sonra zar zorlama iş bulmuş, “gözlerimi kaparım işimi yaparım diyen biri haline gelmiş Kıyaslanmaktan halsiz düşmüş, yenilmiş
öyle çok böyle halk müziği var fakat çevremde, gerçekte üzülüyorum
Kendimce eğitimin en önemli unsurlarından insanlara herkesin bambaşka bir birey olduğunu, herkesin kendine has bir güzelliği ve özelliği olduğunu belletmektir Bu konuda annebabalara, öğretmenlere fazla baskı bir meslek düşüyor Çünkü bütün hayatları her tarafında “kıyaslanmış olan bizlerin “kıyaslamamayı başarmamız ve bunu çocuklarımıza öğretmemiz gerekiyor
Keza herkesin şartları eşit yok hemde herkesin yetenek ve beceriler iaynı yok Mukayese ancak eşdeğer özellikteki şeyler arasında yapılırsa manalı olabilir fakat buda belki 2 şirketin pazarlama sonuçları yada 2 farklı maddenin ateşe karşısında hassasiyetini karşılaştırma gibi Aam böylece yani bilimsel anlamda bizlere bir şey katmak adına mukayesekarşılaştırmanın gerekli olduğunu kabul edebilirim
Son sözüm: Lütfen insan hayatınıyaşamını hiç bir şey ile kıyaslamayın *
Kesintisiz bir rekabet ortamı içinde yetiştirildik Ailelerimiz, öğretmenlerimiz ve yöneticilerimiz bizi defalarca birileriyel kıyasladılar ve kıyaslamaya devam ediyorlar Hata eminim özellikle özgüveni yeterince gelişmemiş olanlarda kendilerini diğerleri ile kıyaslıyorlardır
Bir belli başlı sınıfı düşünün: Çocuklara fotoğraf yaptırılmış ve en iyi 123 diye duvara 3 resim yapıştırılmış ve bu bir sergi şeklinde sunuluyor Olacak şey mi bu?
Tüm çocuk resimleri güzeldir ve birincidir Siz daha en ufak yaşlarda diğerlerini geçmeyi erdem olarak öğreteceksiniz fakat bunu yaparken ahlaki ve etik kuralları yeterince öğretmeyeceksiniz, sonuç ne olur? Acilen çevrenize bakın ve sonucu görün (Tabiki her şeyi böyle bir geçmişe dayandırmıyorum fakat ola ki sizleri azıcık düşündürebilirim diye yazıyorum)
Derhal şu senaryoya bakalım 2 birey var: Ahmet ve Mehmet Ahmet kıyaslamalar sonucu defalarca herkesi geçmeye kendini zorlamış, okul ve iş hayatı derken bundan böyle mukayese kendisnde kalıcı tutum değişikliğine neden olmuş olsun Her şeyi bir öteki şey ile kıyaslayarak başarısını ölçüyor Rakibinin satışlarının ardındaki kalırsa her türlü strateji ve strateji ile öne geçmeye çalışıyor, birisi son model biraraba alırsa kendisi özel üretim diğer bir otomobil alıyor Başkalarının giydiklerini giymiyor çünkü hayatını kıyaslanma belirlediği için “kıyaslanmak istemiyor
Mehmet ise daima birileri tarafında geçilmiş, hatta ailesi göre da “bak komşunun oğlu neler yaptı sen yapamadın tenkitleriyle büyümüş, içine kapanık, üniversiteden sonra zar zorlama iş bulmuş, “gözlerimi kaparım işimi yaparım diyen biri haline gelmiş Kıyaslanmaktan halsiz düşmüş, yenilmiş
öyle çok böyle halk müziği var fakat çevremde, gerçekte üzülüyorum
Kendimce eğitimin en önemli unsurlarından insanlara herkesin bambaşka bir birey olduğunu, herkesin kendine has bir güzelliği ve özelliği olduğunu belletmektir Bu konuda annebabalara, öğretmenlere fazla baskı bir meslek düşüyor Çünkü bütün hayatları her tarafında “kıyaslanmış olan bizlerin “kıyaslamamayı başarmamız ve bunu çocuklarımıza öğretmemiz gerekiyor
Keza herkesin şartları eşit yok hemde herkesin yetenek ve beceriler iaynı yok Mukayese ancak eşdeğer özellikteki şeyler arasında yapılırsa manalı olabilir fakat buda belki 2 şirketin pazarlama sonuçları yada 2 farklı maddenin ateşe karşısında hassasiyetini karşılaştırma gibi Aam böylece yani bilimsel anlamda bizlere bir şey katmak adına mukayesekarşılaştırmanın gerekli olduğunu kabul edebilirim
Son sözüm: Lütfen insan hayatınıyaşamını hiç bir şey ile kıyaslamayın *