Amerika'da Yoğurt, Döner ve Baklava Gibi Pek Çok Yiyeceğin Neden Yunanlara Ait Sayıldığını Biliyor muydunuz?

Yunanistan ve Türkiye mutfağındaki pek çok ortak lezzet dünyada Yunan eseri olarak görülüyor. Bunun sebebi ise muhtemelen sandığınız şeylerle ilgili değil.


Türk, Yunan, Arap ve Ermeni mutfağındaki ortak yemekler vakit zaman tartışma konusu oluyor.



Coğrafi pozisyon ve bölgeye yüzlerce yıl karar sürmüş Osmanlı Devleti sebebiyle ortak bir yemek kültürünün olması çok doğal ve aslında tartışılmasına da gerek yok.

Ancak kelam konusu dünyaya açılmak olunca işler karışıyor.



Fotoğraftaki, Yunanistan'ın en lezzetli yemeklerinden kabul edilen dolmadakia.

Özellikle Amerika'da bu durumu çok net bir halde görmek mümkün.



Sulu olmayan, kıvamlı yoğurta Yunan yoğurdu deniyor.

Sahibi Amerikalı milyarderler ortasına giren Türk markası Chobani yoğurtlarının üstünde yazan "Greek style" ibaresi eklediği için eleştirilmişti.



Markanın kurucusu Hamdi Ulukaya ise bunu Amerika'da hali hazırda var olan Yunan yoğurdu pazarına girmek için yaptığını söylemişti. Haklıydı, zira ülkede 'Türk yoğurdu' diye bir kavram yok.

Amerika'da çok sevilen bir yiyecek olan "gyro" da Yunan döneri.



Bizim dönere benzese de, daha kalın ve yalnızca kıymadan yapılan bu döner Amerika'da çok tanınan. Tzatziki (cacık) sosla tercih ediliyor ve Amerika'da pek çok Yunan dönerci bulunuyor.

Bir diğer tanınan Yunan yemeği de "souvlaki"



Şiş kebabın Yunan versiyonu.

"Moussaka" yani musakka ve baklava üzere onlarca lezzet Amerika'da Yunan yemeği olarak biliniyor ve satılıyor.



Pek çok insan bunun din yahut milliyet kaynaklı bir sebebi olduğuna inansa da, gerçek o denli değil.



Türk yemeklerinin Yunan yemeği olarak tanınmasının sebebi Yunanların Amerika'ya bu yemekleri getiren birinci millet olması.



İlk Yunan kafilesi, 1820 yılında Osmanlı İmparatorluğu'na karşı başlatılan ve Yunan İsyanı olarak bilinen olaylardan sonra Amerika'ya göç etti. Büyük göç ise 1880'den sonra başladı.

1910-1920 ortası 350.000 civarı Yunan, Amerika'ya göç etmişti.



Kadın göçmenlerin oranı çok çok azdı. Lakin elbette her göçmen üzere kendi kültürlerini, mutfaklarını da bu yeni ülkeye getirmişlerdi.

1970'lere geldiğimizde Amerika çağında pek çok restoran açan Yunanlar, bir çeişt Yunan yemeği çılgınlığı yaşattı.



Bunu Almanya'daki döner çılgınlığına benzetebiliriz. Beşerler Yunan döneri 'gyro'yu çok sevdi ve bir anda Yunan olmayan restorancılar da Yunan yemekleri yapmaya başladı.

Osmanlı Devleti'nden Amerika'ya birinci göçün de sayıca daha düşük olsa da, Yunanlarla birebir yıllarda başladığı biliniyor.



O periyot Yunanistan da Osmanlı toprağı olduğu için, Amerika'ya giden birinci Türkler hakkında kesin bir tespit yapılamıyor. Bilinen tek şey birinci göçmenlerin Kıbrıs Türkleri, Rumlar ve Ermeniler olduğu.

Türkiye'den birinci büyük göç dalgası 1950'lerde başladı.





1950 öncesi gelen Türklerin asimile olduğu düşünülüyor. Amerika'ya birinci göç eden Müslüman Türklerin birçoklarının kırsal bölgeden gelen, az eğitimli erkekler olduğu biliniyor. Sanayi kentlerinde ağır işlerde çalışan bu kesim, Türkiye'deki ailelerine para göndermek için güç koşullarda çalışırken elbette kültürümüzü yaymayı başaramamış.

Bugün Amerika'da yerleşik yaşayan Türklerin temeli ise 1965 ve bilhassa 1980'ler sonrasındaki göçlere dayanıyor.



Bu yıllarda artık eğitimli, eğitimsiz pek çok kişi ve aileler Amerika'ya göç etmeye başladı.

Kısacası Türkler geldiğinde atı alan çoktan Üsküdar'ı geçmişti. Neredeyse 100 yıllık bir farktan kelam ediyoruz.



Yunan lobisi olarak tanımlanan bu durum, Yunanların büyük kitleler halinde Türklerden yaklaşık 100 yıl evvel Amerika'ya yerleşip zenginleşmesi ile ortaya çıkıyor.

Görüyoruz ki bir şeye sahip olmaktan fazla onu birinci tanıtan olmak da değerli.



Tıpkı bir Hollanda tatlısı olan 'olykoek'in (yağlı kek) Amerika'ya getirildikten sonra 'donut' ismini alması ve tüm dünyaya Amerikan yiyeceği olarak pazarlanması üzere; Yunanlar da evvel davranıp yemeklerimizi dünyaya tanıttıkları için onların ismiyle anılıyor.

Sizce Türk yemeklerini hala dünyaya tanıtmanın bir yolu var mı?