Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Forumdas
Modaratör
Amin alayı ne demek tarih,Amin alayı makale,Amin alayı nasıl yapılır,Amin alayı hikayesi,Amin alayı duası,Amin alayı hakkında bilgi,Amin Alayı Nedir ,İstanbul’da, Osmanlı döneminde mahalle okullarına ilk başlayan çocuklar için yapılan törene denir.
Okuma çağına gelen çocuklar, okula Amin Alayı denen bir törenle başlatılırdı.
Genellikle bu başlama günü kandil günlerine rastlanılırdı.
Mevsim dolayısıyla kandil olmadığı zamanlarda ise Pazartesi veya haftanın son günü olan Perşembe günü tören yapılmaktaydı.
Bu törenden önce ev temizlenir ve ev halkı hamama giderdi.
Bu tören ilk önce kadınlar arasında hamamda kutlanırdı.
Amin Alayı ,İstanbul’da, Osmanlı döneminde mahalle okullarına ilk başlayan çocuklar için yapılan törene denir.
Natırlar ve kınacılar çocuğun çevresinde göbek atarak şarkı söylerlerdi.
Eğlence akşama kadar sürerdi.
Ayrıca, ev halkının hepsi çarşıya giderek çocuğa öteberi alırdı.
Rahle hazırlanırdı.
Şafak sökmeden herkes kalkıp kahvaltıdan sonra okula ilk gidecek çocuğa gömlek, ipekli mintan ve beyaz çorap ve kaloş potin giydirilirdi.
Mavi püsküllü fesin alna gelen kısmına nazarlık ve firuze taşlı iğneler takılırdı.
Ev halkı çocuğu alıp araba ile Eyüpsultan’a giderek pencere önünde çocuğun alnını dayayarak yardım dilerlerdi.
Eve dönünce okul çocukları ve ilahiciler de gelirlerdi.
Kapının önünde duran kırmızı kolanlı, yeşil, ince altlıklı ve siyah eğerli bir Midilli atma binecek olan çocuk, alayın geçeceği yol boyunca seyreden halkın arasında okula gidecekti.
İlahiciler evin kapısında şöyle okumaya başlarlardı:
Lütfunla bize merhamet eyle Aman Allah ya Allah. ”
İlahi bitince aminciler ahenkli bir sesle
-Amin, amin! derlerdi.
İlahiciler yine şunları okurlar ve amin sesleri yükselirdi:
“Gel vücudun, ateş-i aşkı Habibul-laha yak.
Çeşm-i Kalb-i ol ziyade fethedib Alevlaya bak. ”
Sinen içre nur zikr ile uyandır bir cerağ.
Ol çerağın şulesiyle görüne didar-ı Hak.”
Amin seslerinden sonra birdenbire başlayan bir sessizlik içinde bir hoca duaya başlardı.
Duadan sonra ilahicilerin sesleri tekrar şöyle yükselirdi.
“Allah, Allah uludur Emrin tutan kuludur Müminlerin yoludur.” (Amin sesleri)
“Allah .Allah Rahim Allah Kerim Allah, diyalim hu Şefik Allah, aman Allah,
Yüce Allah diyelim hu. ” (Amin sesleri)
Mahalle bekçisi çocuğu kucaklayıp Midilli atına bindirirdi ve mektebin kalfası ile müzakerecisi atı yedeğine alırdı.
En önde sıra ile atlas yastık üzerinde sırmalı cuz kesesi ve elifba, onun arkasında başının üstünde çocuğun okulda oturacağı pufu, sedef ve bağa kakmak rahleyi taşırlardı.
Üçüncü sırada Midilli atı ile çocuk, bunları takip ederdi.
Dördüncü sırada okuldaki hocası, ilahiciler ve aminciler, beşinci sırada ikişer ikişer el ele veren okul çocukları alayı tamamlarlardı.
Bu amin alayım çocuğun babası, davetliler, akrabalar ve yakın dostları arkadan takip ederlerdi.
Yolda ilahiciler, İlahi okumaya ve onlara aminciler amin demeye devam ederlerdi.
Okuma çağına gelen çocuklar, okula Amin Alayı denen bir törenle başlatılırdı.
Genellikle bu başlama günü kandil günlerine rastlanılırdı.
Mevsim dolayısıyla kandil olmadığı zamanlarda ise Pazartesi veya haftanın son günü olan Perşembe günü tören yapılmaktaydı.
Bu törenden önce ev temizlenir ve ev halkı hamama giderdi.
Bu tören ilk önce kadınlar arasında hamamda kutlanırdı.
Amin Alayı ,İstanbul’da, Osmanlı döneminde mahalle okullarına ilk başlayan çocuklar için yapılan törene denir.
Natırlar ve kınacılar çocuğun çevresinde göbek atarak şarkı söylerlerdi.
Eğlence akşama kadar sürerdi.
Ayrıca, ev halkının hepsi çarşıya giderek çocuğa öteberi alırdı.
Rahle hazırlanırdı.
Şafak sökmeden herkes kalkıp kahvaltıdan sonra okula ilk gidecek çocuğa gömlek, ipekli mintan ve beyaz çorap ve kaloş potin giydirilirdi.
Mavi püsküllü fesin alna gelen kısmına nazarlık ve firuze taşlı iğneler takılırdı.
Ev halkı çocuğu alıp araba ile Eyüpsultan’a giderek pencere önünde çocuğun alnını dayayarak yardım dilerlerdi.
Eve dönünce okul çocukları ve ilahiciler de gelirlerdi.
Kapının önünde duran kırmızı kolanlı, yeşil, ince altlıklı ve siyah eğerli bir Midilli atma binecek olan çocuk, alayın geçeceği yol boyunca seyreden halkın arasında okula gidecekti.
İlahiciler evin kapısında şöyle okumaya başlarlardı:
Amin Alayı Duası
“Tövbe edelim zenbimize Tevbe ilallah, ya Allah,Lütfunla bize merhamet eyle Aman Allah ya Allah. ”
İlahi bitince aminciler ahenkli bir sesle
-Amin, amin! derlerdi.
İlahiciler yine şunları okurlar ve amin sesleri yükselirdi:
“Gel vücudun, ateş-i aşkı Habibul-laha yak.
Çeşm-i Kalb-i ol ziyade fethedib Alevlaya bak. ”
Sinen içre nur zikr ile uyandır bir cerağ.
Ol çerağın şulesiyle görüne didar-ı Hak.”
Amin seslerinden sonra birdenbire başlayan bir sessizlik içinde bir hoca duaya başlardı.
Duadan sonra ilahicilerin sesleri tekrar şöyle yükselirdi.
“Allah, Allah uludur Emrin tutan kuludur Müminlerin yoludur.” (Amin sesleri)
“Allah .Allah Rahim Allah Kerim Allah, diyalim hu Şefik Allah, aman Allah,
Yüce Allah diyelim hu. ” (Amin sesleri)
Mahalle bekçisi çocuğu kucaklayıp Midilli atına bindirirdi ve mektebin kalfası ile müzakerecisi atı yedeğine alırdı.
En önde sıra ile atlas yastık üzerinde sırmalı cuz kesesi ve elifba, onun arkasında başının üstünde çocuğun okulda oturacağı pufu, sedef ve bağa kakmak rahleyi taşırlardı.
Üçüncü sırada Midilli atı ile çocuk, bunları takip ederdi.
Dördüncü sırada okuldaki hocası, ilahiciler ve aminciler, beşinci sırada ikişer ikişer el ele veren okul çocukları alayı tamamlarlardı.
Bu amin alayım çocuğun babası, davetliler, akrabalar ve yakın dostları arkadan takip ederlerdi.
Yolda ilahiciler, İlahi okumaya ve onlara aminciler amin demeye devam ederlerdi.
