Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
iltasyazilim
FD Üye
Dualardan sonra söylenen Amin Kelimesinin Kökenin Anlamı Nedir
Amin , Duanın kabulünü temenni etmek niyetiyle sonunda söylenen bitiriş sözü
Belli Başlı şekli âmîn olan kelimenin kökeni ve anlamı hakkında bugüne değin farklı alanlara yönlendirilmiş düşünceler ileri sürülmüştür Üzerinde durulan tezlerin başlıcaları, Mûsevîler ile hıristiyanlar kadar da amen biçiminde ve benzer amaçla kullanılmasına dayanılarak İbrânîce veya Süryânîce'den Arapça'ya girdiği, Arapça emn “inanmak, güvenmek kökünden türediği ve Allah'ın isimlerinden biri olduğu şeklindedir Bunların ikincisi ile ilgili olarak hem kelimenin yapısı, lügat ve terim mânaları gibi hususlarda farklı alanlara yönlendirilmiş fikirler ileri sürülmüş ve lügat mânası “kabul buyur ya da “icabet eyle olmamakla birlikte, bu kavrayış varmak üzere Allah'a hitaben kullanılan bir terim olduğu görüşü benimsenmiştir
Kitâbı Mukaddes'in böylece fazla yerinde amen şeklinde geçen âmîn kelimesi, Belli Başlı Sâmî dilin ymn “sağ (taraf), dürüst, belli, inanılır, güvenilir kökünden türemiştir ve bütün Sâmî dillerde yer alır En eski Sâmî dillerden Akkadca'da imnu(m) ve Eski Mısırca'da imn şeklinde görülen ymn kökü, Arapça'da iki ayrı kök halinde gelişmiştir: *
Amin , Duanın kabulünü temenni etmek niyetiyle sonunda söylenen bitiriş sözü
Belli Başlı şekli âmîn olan kelimenin kökeni ve anlamı hakkında bugüne değin farklı alanlara yönlendirilmiş düşünceler ileri sürülmüştür Üzerinde durulan tezlerin başlıcaları, Mûsevîler ile hıristiyanlar kadar da amen biçiminde ve benzer amaçla kullanılmasına dayanılarak İbrânîce veya Süryânîce'den Arapça'ya girdiği, Arapça emn “inanmak, güvenmek kökünden türediği ve Allah'ın isimlerinden biri olduğu şeklindedir Bunların ikincisi ile ilgili olarak hem kelimenin yapısı, lügat ve terim mânaları gibi hususlarda farklı alanlara yönlendirilmiş fikirler ileri sürülmüş ve lügat mânası “kabul buyur ya da “icabet eyle olmamakla birlikte, bu kavrayış varmak üzere Allah'a hitaben kullanılan bir terim olduğu görüşü benimsenmiştir
Kitâbı Mukaddes'in böylece fazla yerinde amen şeklinde geçen âmîn kelimesi, Belli Başlı Sâmî dilin ymn “sağ (taraf), dürüst, belli, inanılır, güvenilir kökünden türemiştir ve bütün Sâmî dillerde yer alır En eski Sâmî dillerden Akkadca'da imnu(m) ve Eski Mısırca'da imn şeklinde görülen ymn kökü, Arapça'da iki ayrı kök halinde gelişmiştir: *
