iltasyazilim
FD Üye
Çözümsel Felsefe Akımı temsilcileri
Çözümsel Felsefe Akımı hakkında veri
Analitik Felsefe Akımı nedir
Analitik Felsefe Anlayışı
Çözümsel felsefe Hegel kökenli Mutlak Gerçeklikkavramı ve idealist sentezine aleyhinde bir reaksiyonu temsilcilik eder İdealist felsefede; gerçeğin görünüşlerden tamamen egemen olduğu ve felsefenin de bu egemen alanla ilgilendiği kabul edilmekteydi Analitik felsefede ise felsefenin işlevinin duyularımızdan bağımsız olduğu varsayılan ya da inanılan alanla ilgili spekülasyon gerçekleştirmek değil bilgi dediğimiz şeyin hangi anlamda bir data olduğunu lingüistik araştırmalarla analiz etmek ve felsefeden entelektüel kargaşa ya da hatalı anlayış gelen ve hatta hatalı sorulan soruları ayıklamak olduğunu kabul edilmektedir
Çözümsel felsefe akımı 1900'lü yılların geleneksel hafıza sistemlerini eleştirerek kurulan ve felsefesini bu yönde geliştiren bir felsefe okuludur
Bu akıntı çözümlemeli felsefe dıştan; Çözümleme Oxford Felsefesi ve Cambridge Çözümleme Okulu gibi adlarla da anılmaktadır
Çözümsel Felsefe Akımının Kurucuları ve Üyeleri
Analitik felsefenin kurucuları Cambridge filozofları GEMoore ve Bertrand Russell'dir Bu filozoflar; Gottlob Frege Ludwig Wittgenstein Rudolf Carnap Kurt Gödel Karl Popper Hans Reichenbach Herbert Feigl Otto Neurath ve Carl Hempel gibi isimlerden etkilenmişlerdir
Russell ve Moore'u İngiltere'de C D Broad L Stebbing Gilbert Ryle A J Ayer R B Braithwaite Paul Grice John Wisdom R M Hare J L Austin P F Strawson William Kneale G E M Anscombe ve Peter Geach; Amerika'da ise Max Black Ernest Nagel C L Stevenson Norman Malcolm W V Quine Wilfrid Sellars ve Nelson Goodman Avustralya'da A N Prior John Passmore ve J J C Smart takip etmişlerdir
Çözümsel felsefe pozitivizmin 20 yüzyılda modern bir görünüş almış şeklidir Neopozitivizm ya da mantıkçı pozitivizm olarak da aşina bu anlayışa tarafından felsefenin başlıca çaba alanı dildir
Bu yaklaşıma kadar felsefe; varlık bedel ve tanrı üstüne doğruluğu test edilemeyen öğretiler öne sürmemelidir Felsefenin görevi dildeki kavramları çözümlemektir Bu felsefe anlayışına göre bilime dayanan veri doğru bilgidir Bir bilginin içten olup olmadığını bilmek için de bilginin analizi gerekir Bu amaçla bilimin kullandığı önermelerin kuruluşu ve yapısı incelenir Bu da dil analizidir
Çözümlemeli felsefeye kadar felsefede ortaya meydana çıkan sorunlardan birisi bulanık mantıklı çıkarımlar; diğeri değişik anlamları olan sözcüklerin bir birine karıştırılmasıdır Bu nedenlerden kaynaklanan sorunları çözmek için de flu mantıksal çıkarımlar yerine açıkseçik mantıksal çıkarımlar oluşturmak ve tek anlamlı sözcüklerden oluşan suni bir dil sistemini ayarlamak gerekir
Bu akımın esas temsilcileri; Ludwig Witgenstein Moritz Schlick Rudolf Carnap ve Hans Reichenbach ’tır *
Çözümsel Felsefe Akımı hakkında veri
Analitik Felsefe Akımı nedir
Analitik Felsefe Anlayışı
Çözümsel felsefe Hegel kökenli Mutlak Gerçeklikkavramı ve idealist sentezine aleyhinde bir reaksiyonu temsilcilik eder İdealist felsefede; gerçeğin görünüşlerden tamamen egemen olduğu ve felsefenin de bu egemen alanla ilgilendiği kabul edilmekteydi Analitik felsefede ise felsefenin işlevinin duyularımızdan bağımsız olduğu varsayılan ya da inanılan alanla ilgili spekülasyon gerçekleştirmek değil bilgi dediğimiz şeyin hangi anlamda bir data olduğunu lingüistik araştırmalarla analiz etmek ve felsefeden entelektüel kargaşa ya da hatalı anlayış gelen ve hatta hatalı sorulan soruları ayıklamak olduğunu kabul edilmektedir
Çözümsel felsefe akımı 1900'lü yılların geleneksel hafıza sistemlerini eleştirerek kurulan ve felsefesini bu yönde geliştiren bir felsefe okuludur
Bu akıntı çözümlemeli felsefe dıştan; Çözümleme Oxford Felsefesi ve Cambridge Çözümleme Okulu gibi adlarla da anılmaktadır
Çözümsel Felsefe Akımının Kurucuları ve Üyeleri
Analitik felsefenin kurucuları Cambridge filozofları GEMoore ve Bertrand Russell'dir Bu filozoflar; Gottlob Frege Ludwig Wittgenstein Rudolf Carnap Kurt Gödel Karl Popper Hans Reichenbach Herbert Feigl Otto Neurath ve Carl Hempel gibi isimlerden etkilenmişlerdir
Russell ve Moore'u İngiltere'de C D Broad L Stebbing Gilbert Ryle A J Ayer R B Braithwaite Paul Grice John Wisdom R M Hare J L Austin P F Strawson William Kneale G E M Anscombe ve Peter Geach; Amerika'da ise Max Black Ernest Nagel C L Stevenson Norman Malcolm W V Quine Wilfrid Sellars ve Nelson Goodman Avustralya'da A N Prior John Passmore ve J J C Smart takip etmişlerdir
Çözümsel felsefe pozitivizmin 20 yüzyılda modern bir görünüş almış şeklidir Neopozitivizm ya da mantıkçı pozitivizm olarak da aşina bu anlayışa tarafından felsefenin başlıca çaba alanı dildir
Bu yaklaşıma kadar felsefe; varlık bedel ve tanrı üstüne doğruluğu test edilemeyen öğretiler öne sürmemelidir Felsefenin görevi dildeki kavramları çözümlemektir Bu felsefe anlayışına göre bilime dayanan veri doğru bilgidir Bir bilginin içten olup olmadığını bilmek için de bilginin analizi gerekir Bu amaçla bilimin kullandığı önermelerin kuruluşu ve yapısı incelenir Bu da dil analizidir
Çözümlemeli felsefeye kadar felsefede ortaya meydana çıkan sorunlardan birisi bulanık mantıklı çıkarımlar; diğeri değişik anlamları olan sözcüklerin bir birine karıştırılmasıdır Bu nedenlerden kaynaklanan sorunları çözmek için de flu mantıksal çıkarımlar yerine açıkseçik mantıksal çıkarımlar oluşturmak ve tek anlamlı sözcüklerden oluşan suni bir dil sistemini ayarlamak gerekir
Bu akımın esas temsilcileri; Ludwig Witgenstein Moritz Schlick Rudolf Carnap ve Hans Reichenbach ’tır *