Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Analitik Felsefe Akımı Nedir?
Analitik felsefe akımı, 1900'lu yılların geleneksel duşunce sistemlerini eleştirerek kurulan ve felsefesini bu yonde geliştiren bir felsefe okuludur
Bu akım, analitik felsefe dışında; Analiz, Oxford Felsefesi ve Cambridge Analiz Okulu gibi adlarla da anılmaktadır
Analitik Felsefe Akımının Kurucuları ve Uyeleri
Analitik felsefenin kurucuları Cambridge filozofları GEMoore ve Bertrand Russell'dir Bu filozoflar; Gottlob Frege, Ludwig Wittgenstein, Rudolf Carnap, Kurt Godel, Karl Popper, Hans Reichenbach, Herbert Feigl, Otto Neurath ve Carl Hempel gibi isimlerden etkilenmişlerdir
Russell ve Moore'u İngiltere'de C D Broad, L Stebbing, Gilbert Ryle, A J Ayer, R B Braithwaite, Paul Grice, John Wisdom, R M Hare, J L Austin, P F Strawson, William Kneale, G E M Anscombe ve Peter Geach; Amerika'da ise Max Black, Ernest Nagel, C L Stevenson, Norman Malcolm, W V Quine, Wilfrid Sellars ve Nelson Goodman Avustralya'da A N Prior, John Passmore ve J J C Smart takip etmişlerdir
Analitik Felsefe Anlayışı
Analitik felsefe Hegel kokenli Mutlak Gerceklikkavramı ve idealist sentezine karşı bir reaksiyonu temsil eder İdealist felsefede; gerceğin gorunuşlerden busbutun bağımsız olduğu ve felsefenin de bu bağımsız alanla ilgilendiği kabul edilmekteydi Analitik felsefede ise felsefenin işlevinin duyularımızdan bağımsız olduğu varsayılan veya inanılan alanla ilgili spekulasyon yapmak değil, bilgi dediğimiz şeyin hangi anlamda bir bilgi olduğunu linguistik araştırmalarla analiz etmek ve felsefeden entelektuel kargaşa veya yanlış anlama gelen ve hatta yanlış sorulan soruları ayıklamak olduğunu kabul edilmektedir
Analitik Felsefe Hakkında Ek Bilgiler
Analitik felsefe pozitivizmin 20 yuzyılda cağdaş bir gorunum almış şeklidir Neopozitivizm ya da mantıkcı pozitivizm olarak da bilinen bu anlayışa gore felsefenin asıl uğraş alanı dildir
Bu yaklaşıma gore felsefe; varlık, değer ve tanrı ustune doğruluğu test edilemeyen oğretiler one surmemelidir Felsefenin gorevi dildeki kavramları cozumlemektir Bu felsefe anlayışına gore bilime dayanan bilgi doğru bilgidir Bir bilginin doğru olup olmadığını anlamak icin de bilginin analizi gerekir Bu amacla bilimin kullandığı onermelerin kuruluşu ve yapısı incelenir Bu da dil analizidir
Analitik felsefeye gore felsefede ortaya cıkan sorunlardan birisi bulanık mantıksal cıkarımlar; diğeri değişik anlamları olan sozcuklerin bir birine karıştırılmasıdır Bu nedenlerden kaynaklanan sorunları cozmek icin de bulanık mantıksal cıkarımlar yerine acıksecik mantıksal cıkarımlar oluşturmak ve tek anlamlı sozcuklerden oluşan yapay bir dil sistemini kurmak gerekir
Bu akımın başlıca temsilcileri; Ludwig Witgenstein, Moritz Schlick, Rudolf Carnap ve Hans Reichenbachtır
Analitik felsefe akımı, 1900'lu yılların geleneksel duşunce sistemlerini eleştirerek kurulan ve felsefesini bu yonde geliştiren bir felsefe okuludur
Bu akım, analitik felsefe dışında; Analiz, Oxford Felsefesi ve Cambridge Analiz Okulu gibi adlarla da anılmaktadır
Analitik Felsefe Akımının Kurucuları ve Uyeleri
Analitik felsefenin kurucuları Cambridge filozofları GEMoore ve Bertrand Russell'dir Bu filozoflar; Gottlob Frege, Ludwig Wittgenstein, Rudolf Carnap, Kurt Godel, Karl Popper, Hans Reichenbach, Herbert Feigl, Otto Neurath ve Carl Hempel gibi isimlerden etkilenmişlerdir
Russell ve Moore'u İngiltere'de C D Broad, L Stebbing, Gilbert Ryle, A J Ayer, R B Braithwaite, Paul Grice, John Wisdom, R M Hare, J L Austin, P F Strawson, William Kneale, G E M Anscombe ve Peter Geach; Amerika'da ise Max Black, Ernest Nagel, C L Stevenson, Norman Malcolm, W V Quine, Wilfrid Sellars ve Nelson Goodman Avustralya'da A N Prior, John Passmore ve J J C Smart takip etmişlerdir
Analitik Felsefe Anlayışı
Analitik felsefe Hegel kokenli Mutlak Gerceklikkavramı ve idealist sentezine karşı bir reaksiyonu temsil eder İdealist felsefede; gerceğin gorunuşlerden busbutun bağımsız olduğu ve felsefenin de bu bağımsız alanla ilgilendiği kabul edilmekteydi Analitik felsefede ise felsefenin işlevinin duyularımızdan bağımsız olduğu varsayılan veya inanılan alanla ilgili spekulasyon yapmak değil, bilgi dediğimiz şeyin hangi anlamda bir bilgi olduğunu linguistik araştırmalarla analiz etmek ve felsefeden entelektuel kargaşa veya yanlış anlama gelen ve hatta yanlış sorulan soruları ayıklamak olduğunu kabul edilmektedir
Analitik Felsefe Hakkında Ek Bilgiler
Analitik felsefe pozitivizmin 20 yuzyılda cağdaş bir gorunum almış şeklidir Neopozitivizm ya da mantıkcı pozitivizm olarak da bilinen bu anlayışa gore felsefenin asıl uğraş alanı dildir
Bu yaklaşıma gore felsefe; varlık, değer ve tanrı ustune doğruluğu test edilemeyen oğretiler one surmemelidir Felsefenin gorevi dildeki kavramları cozumlemektir Bu felsefe anlayışına gore bilime dayanan bilgi doğru bilgidir Bir bilginin doğru olup olmadığını anlamak icin de bilginin analizi gerekir Bu amacla bilimin kullandığı onermelerin kuruluşu ve yapısı incelenir Bu da dil analizidir
Analitik felsefeye gore felsefede ortaya cıkan sorunlardan birisi bulanık mantıksal cıkarımlar; diğeri değişik anlamları olan sozcuklerin bir birine karıştırılmasıdır Bu nedenlerden kaynaklanan sorunları cozmek icin de bulanık mantıksal cıkarımlar yerine acıksecik mantıksal cıkarımlar oluşturmak ve tek anlamlı sozcuklerden oluşan yapay bir dil sistemini kurmak gerekir
Bu akımın başlıca temsilcileri; Ludwig Witgenstein, Moritz Schlick, Rudolf Carnap ve Hans Reichenbachtır
