Ankara İle İlgili Kısa Şiirler

Ankara Şiirleri,





En Guzel Ankara İle İlgili Şiirler,




Ankara

Ankara dediler yavrum goturdum
Haftalarca hastanede yatırdım
Bırakmadım başucunda oturdum
Caresiz diyerek attın Ankara

Ankarada hic hastane koymadım
Kacını gezdimse bilmem saymadım
On beş gunde hic elbise soymadım
Gozumde bir hicsin bittin Ankara

Yirmi yıl getirdim Ankara sana
Hic umut vermedin careden bana
Hep zorluk cıkarttın yavrumdan yana
Beni ciğerimden ettin Ankara

Bu kalbin yarası seni bitirir
Gun gectikce kalp ritmini yitirir
Gucu kalmaz tehlikeye goturur
Sonsuz karanlığa ittin Ankara


Başkentte dediler ciğer calışmaz
Ankara tıp dedi dermanı kalmaz
Hacettepe dedi fazla yaşamaz
Ver artık yavrumu yettin Ankara

Yoğun bakımdayken dardı odası
Bir kural koymuşlar girmez babası
Kapısında ağlar garip anası
İster Alisini nettin Ankara

Bu acıyı gozyaşında aradım
Her koşede gizli gizili ağladım
Akan yaşla mendilleri suladım
Geri ver Alimi cattın Ankara

Ben bu derdi Ankara da azdırdım
Param yoktu beş de altın bozdurdum
Bilet aldım veresiye yazdırdım
Refiki Aliden ettin Ankara

Refik Kutlu






Ankara Şiiri

Ankarada doğdu gun;
Oğun Turk oğlu oğun
Tan yeridir Turkluğun,
Bahtı ak, taşı kara
Adı buyuk Ankara

Ordu kuruldu,
Duşman orda vuruldu
Turke bir kale oldu
Bahtı ak, taşı kara
Yurdun kalbi Ankara

Harp meydanı orası
Başkomutan ovası
Bahtı ak, taşı kara
Can evimiz Ankara

HAli YUCEL







Ankara Marşı

Ankara, Ankara, guzel Ankara,
Seni gormek ister her bahtı kara
Senden yardım ister her duşen dara,
Yetersin onlara guzel Ankara

Burcuna goz diken, dik başlar insin,
Turk gucu orada her zoru yensin,
Yoktan var edilmiş ilk şehir sensin,
Varolsun toprağın, taşın Ankara

Halil Bedii YONETKEN








27 Aralık

Yirmi yedi Aralık'ta,
Atam geldi, Ankara'ya
Ulkem kalmış, karanlıkta,
Merhem oldu, her yaraya

Atam, Ankara'da durdu,
Meclisi, buraya kurdu
Kurtuluşa, karar verdi,
Hep toplandık, bir araya

Duşmanları, yurttan attı,
Turkluğume cok şan kattı
Ankara'yı, başkent yaptı,
Hemşeri oldu, buraya

Ataturk'u, cok severiz,
Onun yolundan gideriz
Uygar ulke, hedefimiz,
Ornek olalım, dunyaya

Huseyin Celep









Ataturk'un Ankara'ya Gelişi

Dokuzyuz ondokuz aralık ayı
Dikmen sırtlarına vardı Ataturk
Tum seğmenler karşıladı Ata'yı
Milleti bağrına sardı Ataturk

Vatan aşkı ile duş olduk nara
Zafer turkun oldu sarıldı yara
Bir yuce ses dedi Başkent Ankara
Millet meclisini kurdu Ataturk

Koca dunya şaştı eyledi hayret
Tukenmedi azim ihtikat gayret
Artık hic kimseye eylemem minnet
Bana lisanımı verdi Ataturk

Sefil EROKSUZ'um vatan can bağım
Cumhuriyetliktir tarihim cağım
Goklere taht kurdu şanlı bayrağım
İstiklal gulunu derdi Ataturk


Mehmet Ali Eroksuz








ANKARA

Ey insan arşı yayla! Ey bozkır! Ey Ankara!
Seslen bana: Ben senden nasıl uzak yaşarım;
Bahtım, senin bağrından ayrıldığım an kara,
Ben sendeki gozlerden feyz alarak yaşarım

“Halep ordaysa arşın burda dersen ne cıkar?
Sende al atım icin meydan da cirit de var
Başka yerin sahrası hız almaya bile dar!
Ben sende heyecanım şahlanarak yaşarım!

Koşarım bozkırlarda gem bilmeyen bu tayla,
Hislerim suru suru benim, bağrım da yayla
Ana gibi, yar gibi kaynaştım Ankarayla,
Alnım gokten yukarı, mermerden ak yaşarım

Fatihin gemileri nasıl kaydı karada?
Nasıl bir sızı vardır şerefli bir yarada?
Ben boyle imkansızlık icinde Ankarada,
Hayatımı surerim, hislerimi yaşarım

Gonlumu atsalar da dunyanın bir ucuna,
Duşer bir gulle gibi Ankaranın burcuna,
Bilmem şahin sığar mı avucların ucuna,
Ankarada ben boyle cırpınarak yaşarım

Behcet Kemal CAĞLAR