ankara'nın eski mutfak deyimleri

ankara'nın eski mutfak deyimleri içinde melek geçen deyimler melek deyimleri ankara deyimleri ankaranın mutfağı meleğin mutfağı Hadi azıcık da nostaljiBakalım Ankaralı melekler bu mutfak araç gereçlerini biliyorlar mı? Aşhane ayşene: Mutfak Kaplumbağa Kabuğu: İki kuplu bir çeşit kahve tepsisi Bandil: Ufak testi Kadeh: Toprak testi Ceset: Bakır sahan, Bodiç: Küçük testi, Boduç: Fıçı, Boğ: Sofra bezi, Bulgulu senek: Toprak testi, Caba: Toprak tencere, Cağa: Cilt ve bezden yapılan büyük torba, Çatura: Ağaç su tepsisi, Çente: Çinko sahan ve tas kapağı, Çork: Ocak, Çalpak hatun: Büyük yayık Çamçak: Ağaç su kabı, Çapçak: Tahta masrafa, Çekkel: Minik nacak, Çomça: Büyük ağaç kepçe, Çömçü: toprak ibrik, Dövce: Hava, Eğri: Bıçak, Eyseren işiran: Hamur kazıma aleti, Enge: Küçük bıçak Ersin: Demir hamur kazıma aleti, Gelder: Ağaçtan su, yoğurt ya da yağ kabı, Gırgırı: Ağzı kuytu testi, Gölek: Yağ kutusu, Haranı: İki kulplu minik kazan, Hereni: Büyük tencere, İliştir: Kevgir, Kaşıkla: Kaşık sepeti, Miren: Minik testi, Mengel: Bakraç, Oklaçoklağaç: Oklava, Pişirgeç: Tahtadan yufka çevirme aleti, Sergen: Tavanlara yakın konulan raf, Susak: Ağaç maşrapa, Sapsak: Bakır, teneke, çini, çinkodan yapılmış su kabı, Sitil: Bakırdan saplı şekerlik, Tahar: Ağzı geniş kulpsuz kap, Tandır: Küçükfırın, Terek: Raf, Tıngır: Tepsi, Yangı: Kulplu ufak kap, Yaslahaç: Hamur açma tahtası Yunak: İçinde birşey yıkanan kap, KAYNAK : ANKARA VALİLİĞİ RESMI INTERNET SITESI