anne

“Annelik nedir Annem? derdim de anacığıma; “Ben ol da bil derdi Mevlânaca



Ben ol da bil!



“Sen oldum annem bak!



“Sen oldum ve bildim neymiş bu işin yürekcesi



Hani “Köpekler bile “başlıca olmasın derdin ya daima, o ızdıraplı yüreğinle, o engin şefkatinle



Anlamazdık o süre biz zamâneler



“Zor kızım, çok güç analık derdin arkasından derin bir iç çekişle



Zormuş anam



Başlıca edinmek “Hiç ken “Hep olmakmış meğerÇoğalmakmış tekrar tekrar



Dünyaya meydan okumak, mazi ve istikbâli sırtlamak, pervâsız bir gözü karalıkmış



Zormuş AnnemOlduk, gördük, bildik bak



Ana edinmek meğer; Kor ateşlerde üşümesi, kara kışlarda buz kesmesiymiş yüreğin



Defalarca; “Ben! derken,

Artık; “O, “İllâ O! demesiymiş



Hiç varmayacağı kapıları çalması, hiç ederek ömrünü, adanmasıymış



Hiç kızmaması yüreğin, almayı hiç düşünmeden her zaman vermesiymiş



Her Zaman sarıpsarmalaması, hiç hesap sormadan, daima dost daima yâr olmasıymış



Zormuş Anam



Meğer ölümüne bir kara sevdaymış annelik



Olduk, gördük, bildik bak







Gözlemleyin kadınları; Değişirler defalarca “Anne olunca

Bir metamorfoz belki analık; Tırtılken kelebek elde etmek



Bundan Böyle gözleri, elleriayakları, düşünce ve yüreği tüm âzâları ve dahî hayalleri, bütün vakitleri ve hayata dâir hesapları O ’na ait değildirKarşılıksızhesapsız ve de gönüllü olarak bağışlar yavrusuna tüm varlığını Anne



Ve uyarı edin, her kadın bir başka güzelleşir “Anne olunca



Ezelden biçilen bir kostüm gibi, “Annelik uygu her kadına



O, bundan böyle “Anne gibi güler, “Anne gibi bakar, “Anne gibikokar

Ve hayatta hiç kimse ne “Anne gibi kokar ne “Anne gibi bakar ne de onun gibi yanar



Ve bu vesile ile tüm anneler, Yaratan ’dan kokular, esintiler taşırlar dünyamıza



Her Anne Marifetli ’ya âyinedir

En çok Hâlıq ve Vedud ismi yansır onlarda



Ve yaşam boyu, binbir esmâyı seyrederiz o iri yüreklerde



İşte bu yüzden, kaç yaşında olursak olalım, bizler için hep,

Hiç eskimeyen bir ihtiram, çoşkun bir muhabbet, daima meylettiren bir çekim alanıdırlar



İşte bu tutkunluk, hesapsız adanışlarının karşılığıdır onlara, Yaradan ’dan



Ve bir gün bizden gittiklerindeİçimizin bir yanı, ömür boyu hep titreşir onlar için

Hiç sönmeyen bir yangın, zaman zaman yakar alevlenir, asla dolmaz boşlukları



Alıp gitmişlerdir çünkü canlarımızın bir parçasını



Öyledir, her Anne bu vesileyle, yüreğini itimat bırakır yavrusuna ve bir parça yavrusundan alır da o kadar gider çünkü



Ve bu yürek aktarımı, annenin sesi, nefesi, gözleri, sözleri ve o iri yüreği, ezelî bir miras gibi devredilir nesilden nesile



İşte dünyayı îmar eden, ayakta tutan bu Belli Başlı Yürekleridir!



Nasıl emânetse yavrular annelerine bir süre,

Öylece emânettir her anne de yavrusuna

“Of! bile demeden, sakın ha incitmeden,

Sahip çıksın cümbür cemaat emânetlerine aman!



Yavrularına iki dünya bağışlayan ANAlara



ve cennetlerini şampiyon canlara müjdeler olsun



muhabbetle efendim



Ayşe Reşad *