Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Duruş, tıptaki ismiyle postür iskelet kısımlarının vücudun destek yapılarını zedelenme ve deformasyondan koruyacak halde düzgün ve istikrarlı dizilişidir. Olağan mealde ise vücut kısımlarının durumu yada dizilimidir.
Yanlışsız postür, her bir vücut kısmının öbür vücut kısımlarıyla ilgili istikrarı sonucuoluşmaktadır. Bu istikrar yıllar içinde gelişen bir süreçtir. Bebeklerin doğumda tüm omurgaları öne sahih eğik durumdadır. Üç ay içinde evlat başını kaldırmaya başladığında boyun omurgası öne yanlışsız kavis yapar ve servikal lordoz dediğimiz hafif çukurluk oluşur. Evlat ayakta durmaya başladığında bel omurgasında öne gerçek kavis gelişmeye başlar. Bu bel çukurluğuna da lordoz denir. Bel ve uzunluğundaki bu içe kavislerin arasında sırtta ise hafif dışa bir kavis vardır ki buna da kifoz denir.
Gerçek duruş en az kuvvetin kullanıldığı, bağlar, kemikler ve eklemlerde olağan dışı yüklenmenin olmadığı, tartı merkezinin ayak destek yüzeyi üzerinde tutulduğu bir durumu anlatır. Birçok genç beşerde duruş olağandır. Ancak yaş ilerledikçe ortaya çıkan omurga değişilikleri nedeniylenormal eğrilikler kaybolmaya ve bozulmaya başlar.
Hamilelikte ise büyüyen karın ile birlikte omurgada bir grup sıradan fizyolojik değişiklikler olmaya başlar. Karnın ve göğüslerin tartısı ile sırtın kamburu artar. Birebir formda artan karın tartısını karşılamak için bel çukuru artarak tartı merkezini olması gereken noktaya çekmeye çalışır. Bu nedenle bilhassa hamileliğin son periyotlarında görülen bel çukurunun ve sırt kamburluğunun arttığı duruş haddinden fazla olmadığı sürece olağandır. Lakin hamilelik sonrası her şeyin sıradana dönmesi kolay olmayabilir. Başkaca loğusalık periyodunda farklı faktörler de devreye girer. Ana artık yeni doğmuş bebeği ile 24 saat beraberdir. Bebekle ilgili yapılan işler şöyle bir düşünüldüğünde çabucak hepsinin eğilerek yapılan işler olduğu görülür. Süt vermeden altını değiştirmeye, mamasından banyosuna ana devamlı öne eğik durumdadır. Başkaca her gün büyüyen evladı kaldırıp indirmek, taşımak da ananın omurgasına haddinden çokça yük bindirir. Süt vermesi uzun süren analarda özelikle baş uzun vade öne eğik olduğundan boynun çukuru düzleşir ve sırt kamburu artar. Büyüyen göğüsler bu süreci daha da ağırlaştırır. Münhasıran hamilelik vadesince çok kilo almış analarda durum daha da ciddidir. Loğusalık devrinde ana kendinden çok evladıyla ilgilendiğinden kendi vücuduna gereken itinası gösteremez. Ayrıyeten kilo vermek loğusalık periyodunda kolay değildir ve vakit gerektirir. Sonuçta tüm validelerin tevellüt sonrasında postürü yani duruşu az çok bozulur. Umumi olarak boyun çukuru azalmış ve başı olması gereken taraftan önde, göğüsler büyümüş, sırt kamburu ve bel çukuru artmış bir loğusalık devri nerdeyse kaçınılmazdır. Bu duruş değişiklikleri münhasıran boyun ve sırt nahiyesinde ağrılara yol açar.
Hamilelik müddetince kilo denetimi, bu duruş bozukluğunun aşamasını en aza indirmek için yapılabilecek en kıymetli şeydir. Yeniden hamilelik müddetince yapılan münasip karın egzersizleri, sırt ve bacak adalelerine yönelik germe egzersizleri sırt kamburu ve bel çukurunun artmasını önler.
Hamilelik sonrasında bu bozukluklarının kalıcı olmaması için neler yapmalıyız sorusunun karşılığını annenin dikkat etmesi gerekenler ve yapması gerekenler formunda iki kümeye ayırabiliriz. Ana evlatla yakından ilgilendiği bu süreçte öne eğilme aktivitelerini en aza indirmelidir. Yani yapması mecburî olanlar dışında kalan işlerde kısıtlamaya gitmelidir. Bebeği mümkün olduğu kadar az kaldırmalı, kilolu çocuklarda ise mümkünse yardım almalıdır. Ağır market, pazar çantası taşımamalıdır. Bebeğini münasebetli konumda çok eğilmeden emzirmelidir. Validenin yapması gerekenlerin başında ise tabi diyet programına başlaması gelmektedir. Beraberinde kesinlikle egzersiz yapmalıdır. Egzersiz programına öncelikle aerobik egzersiz dediğimiz kalbi ve kasları ziyade yormayan düşük şiddette yapılan uzun periyodik yürüme, koşu, bisiklet üzere aktivitelerle başlanmalıdır. Hamileliğe bağlı kondüsyon kaybı bu egzersizlerle yaklaşık 1-2 ay içinde besbelli düzelir. Sezeryan olmamış valideler doğumdan acilen sonra, sezeryan ile tevellüt yapan analar ise birkaç ay sonra karın egzersizlerine başlamalıdır. Başkaca egzersiz sonlarında güzel bir kas esnekliği sağlayan germe egzersizleri ihmal edilmemelidir. 3-6 ay zarfında bir ölçü kilo verildiğinde ve kondüsyon kâfi seviyeye geldiğinde duruş bozukluğu da kayda paha bir formda düzelmiş olur. Bundan sonra yapılacak şey ise omurga etrafındaki derin kasları istikrarlı bir formda güçlendiren pilates egzersizleri ile duruş bozukluğunu büsbütün gidermektir.
Bu programa sıkı sıkıya uyulduğu takdirde ananın duruşu hamilelik öncesinden bile daha düzgün hale gelebilir. Unutmayalım sağlıklı bir duruş sağlıklı bir vücudun olmazsa olmazıdır.
Tüm analara sevgiler
Yanlışsız postür, her bir vücut kısmının öbür vücut kısımlarıyla ilgili istikrarı sonucuoluşmaktadır. Bu istikrar yıllar içinde gelişen bir süreçtir. Bebeklerin doğumda tüm omurgaları öne sahih eğik durumdadır. Üç ay içinde evlat başını kaldırmaya başladığında boyun omurgası öne yanlışsız kavis yapar ve servikal lordoz dediğimiz hafif çukurluk oluşur. Evlat ayakta durmaya başladığında bel omurgasında öne gerçek kavis gelişmeye başlar. Bu bel çukurluğuna da lordoz denir. Bel ve uzunluğundaki bu içe kavislerin arasında sırtta ise hafif dışa bir kavis vardır ki buna da kifoz denir.
Gerçek duruş en az kuvvetin kullanıldığı, bağlar, kemikler ve eklemlerde olağan dışı yüklenmenin olmadığı, tartı merkezinin ayak destek yüzeyi üzerinde tutulduğu bir durumu anlatır. Birçok genç beşerde duruş olağandır. Ancak yaş ilerledikçe ortaya çıkan omurga değişilikleri nedeniylenormal eğrilikler kaybolmaya ve bozulmaya başlar.
Hamilelikte ise büyüyen karın ile birlikte omurgada bir grup sıradan fizyolojik değişiklikler olmaya başlar. Karnın ve göğüslerin tartısı ile sırtın kamburu artar. Birebir formda artan karın tartısını karşılamak için bel çukuru artarak tartı merkezini olması gereken noktaya çekmeye çalışır. Bu nedenle bilhassa hamileliğin son periyotlarında görülen bel çukurunun ve sırt kamburluğunun arttığı duruş haddinden fazla olmadığı sürece olağandır. Lakin hamilelik sonrası her şeyin sıradana dönmesi kolay olmayabilir. Başkaca loğusalık periyodunda farklı faktörler de devreye girer. Ana artık yeni doğmuş bebeği ile 24 saat beraberdir. Bebekle ilgili yapılan işler şöyle bir düşünüldüğünde çabucak hepsinin eğilerek yapılan işler olduğu görülür. Süt vermeden altını değiştirmeye, mamasından banyosuna ana devamlı öne eğik durumdadır. Başkaca her gün büyüyen evladı kaldırıp indirmek, taşımak da ananın omurgasına haddinden çokça yük bindirir. Süt vermesi uzun süren analarda özelikle baş uzun vade öne eğik olduğundan boynun çukuru düzleşir ve sırt kamburu artar. Büyüyen göğüsler bu süreci daha da ağırlaştırır. Münhasıran hamilelik vadesince çok kilo almış analarda durum daha da ciddidir. Loğusalık devrinde ana kendinden çok evladıyla ilgilendiğinden kendi vücuduna gereken itinası gösteremez. Ayrıyeten kilo vermek loğusalık periyodunda kolay değildir ve vakit gerektirir. Sonuçta tüm validelerin tevellüt sonrasında postürü yani duruşu az çok bozulur. Umumi olarak boyun çukuru azalmış ve başı olması gereken taraftan önde, göğüsler büyümüş, sırt kamburu ve bel çukuru artmış bir loğusalık devri nerdeyse kaçınılmazdır. Bu duruş değişiklikleri münhasıran boyun ve sırt nahiyesinde ağrılara yol açar.
Hamilelik müddetince kilo denetimi, bu duruş bozukluğunun aşamasını en aza indirmek için yapılabilecek en kıymetli şeydir. Yeniden hamilelik müddetince yapılan münasip karın egzersizleri, sırt ve bacak adalelerine yönelik germe egzersizleri sırt kamburu ve bel çukurunun artmasını önler.
Hamilelik sonrasında bu bozukluklarının kalıcı olmaması için neler yapmalıyız sorusunun karşılığını annenin dikkat etmesi gerekenler ve yapması gerekenler formunda iki kümeye ayırabiliriz. Ana evlatla yakından ilgilendiği bu süreçte öne eğilme aktivitelerini en aza indirmelidir. Yani yapması mecburî olanlar dışında kalan işlerde kısıtlamaya gitmelidir. Bebeği mümkün olduğu kadar az kaldırmalı, kilolu çocuklarda ise mümkünse yardım almalıdır. Ağır market, pazar çantası taşımamalıdır. Bebeğini münasebetli konumda çok eğilmeden emzirmelidir. Validenin yapması gerekenlerin başında ise tabi diyet programına başlaması gelmektedir. Beraberinde kesinlikle egzersiz yapmalıdır. Egzersiz programına öncelikle aerobik egzersiz dediğimiz kalbi ve kasları ziyade yormayan düşük şiddette yapılan uzun periyodik yürüme, koşu, bisiklet üzere aktivitelerle başlanmalıdır. Hamileliğe bağlı kondüsyon kaybı bu egzersizlerle yaklaşık 1-2 ay içinde besbelli düzelir. Sezeryan olmamış valideler doğumdan acilen sonra, sezeryan ile tevellüt yapan analar ise birkaç ay sonra karın egzersizlerine başlamalıdır. Başkaca egzersiz sonlarında güzel bir kas esnekliği sağlayan germe egzersizleri ihmal edilmemelidir. 3-6 ay zarfında bir ölçü kilo verildiğinde ve kondüsyon kâfi seviyeye geldiğinde duruş bozukluğu da kayda paha bir formda düzelmiş olur. Bundan sonra yapılacak şey ise omurga etrafındaki derin kasları istikrarlı bir formda güçlendiren pilates egzersizleri ile duruş bozukluğunu büsbütün gidermektir.
Bu programa sıkı sıkıya uyulduğu takdirde ananın duruşu hamilelik öncesinden bile daha düzgün hale gelebilir. Unutmayalım sağlıklı bir duruş sağlıklı bir vücudun olmazsa olmazıdır.
Tüm analara sevgiler
