Anneler Günü Duygusal Şiirler

Anneler Günü Özel Şiirler,



Anneme Mektup

Ben bu gurbete ile düştüm düşeli,
Her gün biraz daha süzülmekteyim
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim
Böylece bir lâhza kaldığım vakit,
Geceyi koynuma aldığım vakit,
Gözlerim kapanıp daldığım süre,
Tekrar yollara düzülmekteyim
Son günüm yaklaştı görünesiye,
Kalmadı bir adım yol ileriye;
Yüzünü görmeden ölürsem diye,
Üzülmekteyim ben, üzülmekteyim

Necip Fazıl Kısakürek






Benim Annem

Ana:su,hava,topraktır yeryüzünde
Asıl:yıldız, ay,güneştir gökyüzünde
Asıl:bulut, yağmur, dalgadır denizde
Doğa kokan bir çiçektir benim annem

Yüzünde hayatın hayat çizgileri var
Ellerinde çekilen çilelerin nasırları var
Bedeninde geçen ömrün günlüğü var
Söylenen bir destandır benim annem

Doymadan doyuran yanların da var
Uyumadan da uyandıranların da var
Koruyan kolalayan kanatların da var
Bir huridir bir melektir benim annem

Acılara,yoksulluğa her zaman göğüs gerdin
Yemedin,giymedin,yinede üzülmedin
Tok tuttun; haram lokma yedirmedin
Kaşıktır,aştır,nimettir benim annem

Mevsimler gelip geçti saçında karlar
Gezsem dünyayı arasam diyar diyar
Bulsam da bulamam ki anam gibi yar
Duygudur,sevgi,aşktır benim annem

Sultanım diyiyor of bile deme anana
Ne yapsam ödenmez oysa hakkın sana
Ana hakkını helal edecek misin bana
Cennet bahçesindendir benim annem

Emrah SARIKAYA





Üşüyorum Anne

Üşüyorum bu soğuk kış gecelerinde
Garip bir duygu var yorgun bedenimde
Bir ölüm korkusu var yüreğimde
Üşüyorum Anne can yok gözlerimde

Anne ellerim soğuk vücudum titreyen
Belkide bu acım hiç bitmeyecek
Kar tipi boran gözlerim korkak
Üşüyorum Anne derman yok dizlerimde

Anne üşüyorum sıcak yurdumda
Bedenim donuyor Erzurum ayazında
Gözlerim süzülüyor Ayyıldızlı bayrakta
Üşüyorum Anne hal kalmadı yüreğimde

Kaldırın yerden soğuk bedenimi
Anlatın herkese Vatan Bayrak sevgimi
Sahipsiz koymayın hoş ülkemi
Üşüyorum Anne can kalmadı bedenimde

Arif Arifoğulları






Anneler Günü

Anneciğim bugün sen dur,
Ben bakayım sana nolur
Ne istersen pişireyim,
Evi silip devşireyim

Ben doldurdum aklarını,
Ödeyemem haklarını
Bugün senin günün anne,
Bak kendini yordun gene

Canım değin sevdiğim kim
Benim canım anneciğim
Canım değin sevdiğim kim?
Benim canım anneciğim

Hüseyin KALABA






Anacığım

Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Kaç geceler bana ninni söylerdi
Hasta olunca oydu başucumda bekleyen
Azıcık yorulmayayım, üzülmeyeyim, anında
Alır kucağına okşardı, saçlarımı öperdi

Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Uzun kış geceleri masal masaldı
Güzel çoban kızları, iyi huylu sultanlar
Bir suyun akışı gibi geçip gitti zamanlar
Hemen ne o geçen günkü çocuk, ne de o masal kaldı

Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Yıkayan oydu mürekkep kirli parmaklarımı
Akşam azıcık geciksem yollara düşerdi
Sokağa çıkarken «Yavrucuğum üşütme» derdi
Derhal bir kazak örerdi birazcık boş kaldı mı

Nasıl hatırlamam anacığım nasıl
Bilirim yeniden kalbinde yerim anacığım
Selamlama sana Anneler Günü İstanbuldan
Yeni dönmüşçesine bir akşam okuldan
Vefalı ellerinden öperim anacığım

Ümit Yaşar oğuzcan






Anam

iş uyku bırakıp beni emzirdin,
Ekmeği çiğneyip bana yedirdin
Üşümesin diye sıkı giydirdin,
Fedakarlıkların sembolü anam

Dünyada Ananın yeri başkaymış,
Gönüllerdeki Ana aşkıymış
Çekemeyenlerin hali başkaymış
Yürek tahtım seninmiş Anam

Fesatlar ağzından lafmı aşırdın
Elinden yavrunu nasıl kaçırdın
Gurur edipte içmi geçirdin,
El etsen uçardı kurbanın Anam

Doymadım dünyada Ana sevgine
Sıktın elimi gidiyon diye
Dilin varmadımı geliver diye,
Dertlerde bıraktın beni Anam

Dilim dolandı bağıramadım,
Gözlerim dolduda ağlayamadım
Geceler yok oldu uyuyamadım
Ufaktan öksüzmüş Mustafan Anam
Yemyeşil sandıkta salınır gider,
Mustafan gönülden feryad eder
İçersi yanar dışarsı güler,
in temsili Anam

Mustafa Yazka






Anneler

Rahmet üzerine rahmet iner annelerin üstüne
Görülmemiştir annelerin evladına küstüğüne
Darılsa, kırılsa da görse evladının düştüğüne
Ölümüne de olsa, hemencecik koşar sarılır üzerine

Hiçbir sevgi, gelmez onun sevgisinin üzerine
Kalbimizi yaptırmak lazım annelerin büstüne
Arada Bir görülse de evladın anneye küstüğüne
Görülmemiştir, annelerin evladına küstüğüne

Annelere bahşedilen paya, kimseye verilmedi
Ola Ki de hediyelerin en güzeli annelerindi
Cennet, annelerin ayakları altında denildi
Anneye bu payeyi kazandıran acep neydi

Annenin fedakarlığını, hiçbir şey ölçemez
Annenin mükâfatını hiçbir beşer veremez
Onun içindir ancak; Onlarınkini Rabbimiz verdi
Cennet, annelerin ayakları altındadır dendi

Her kalemin, bütün manasıyla yazamadığı gibi
Her kelamın da bütünüyle anlatamadığı gibi
Bayramın kalemi de yazamaz, onun kıymetini
Şairin kelamı da kifayet etmez, onu anlatmayı

her zaman, selam çakılması gereken anneyi
Ama bu dek anlatabildi, bu şairin kelamı
Fakat bu dek yazabildi, Bayram'ın kalemi
En hoş Allah kelamı Kurlahza anlatır anneyi

Tün annelere, en hoş yüce Allah verir, paye
Diğer her kimin sözü olursa olsun kalır yayalara ait
Anneye her kim öf derse, başına düşer kocaman kaya
Her kim annesinin rızasını alırsa, kalmaz

Bayram TUNCA





ANNEM için

Bir günümüz bile sensiz geçmezken,
Hemen mezarına hasretiz anne

Issız bir kabristan, kimsesiz bir yer,
Gölgesinde yüce, loş bir mâbedin,
Bir yığın toprakla bir parça misket,
Sırrıyla haşr olmuş orda ebedin

Bir yığın toprakla bir tutam bilye,
Üstünde yazılı yaşınla, adın;
Baş ucunda ağıt renkli serviler
Hüznüyle titreşir güya hayatın

Seni gömdük anne, yıllarca evvel,
Göz yaşlarımızla bu ıssız yere,
Kimsesiz bir akşam ziyaya bedel,
Ağıt dağıtırken hasta kalblere

Öksüz bir akşam, ezelden yorgun,
Hüznüyle erirken Dicle de sessiz,
Yetimlik denilen acıyla vurgun
Bir diğer ölüydük bu toprakta biz

Ahmet Hamdi Tanpınar







Sakla Beni Anne

Sen ninni söylerken anne
Ak güvercinler evimize
Gelinböcekleri konuyor
Saçımın tellerine

Sen masal söylerken anne
Mor menekşeler açıyor sesinde
Yüzünden kalkan kelebekler
Yavaşça konuyor kirpiklerime

Sen ninni söylerken anne
Başucumda mı uykum
Yastığımın aşağıda mı
Söyle girsinler gözlerime

Söyle şu kedilere anne
Miyavlamasınlar çarpık büğrü
Oyuncağımı korkutmasınlar
Girmesinler düşüne

Yumuyor gözlerimi gizli bir el
Yüzünü göremiyorum anne
Sar beni sakla beni
Sıcak sevgiler içine

Tavan nere gitti anne
Nere gitti evimizin duvarları
Daya ellerini anneciğim
Kediler düşmesin üstüme

Ali YÜCE






Anne

Kırklar meydanı mahşer,cümlesi anne arar,
Diller, Aziziyeden Nene Hatunu söyler
Gülistan yüzlü bebek,emmeye anne arar,
Yıllar, idam fermanlı,Halide Edip söyler

Pamuklar arasında,gülşende açmış bir gül,
Seherde tütün kırar,dere tarlasında bülbül
Keçi çobanlığına şahitlik eder sümbül,
Dağlar esas deyince,Şerife Bacı söyler

Çamaşırı tokmakla,kini sevgiyle yıkar,
Gelin olur şansına,hicran güftesi çıkar
Yazkış tandır başında,ekmeğin teri akar,
Yollar,Tarsuslu belli başlı,Kara Fatmayı söyler

Kuyulardan su çeker,pancarda çapa vurur,
Ölümünede olsa,koca evinde durur,
Yüreği ahu zarda,dili hal hatır sorar,
Güller,belli başlı deyince,Dikte Ayşeyi söyler

Tencerede taş kaynar,kiraz çiçeği ağlar,
Kilosunca tartma taşır,göğsüne bebek bağlar
Kışlık tezeği yapar,kalkar koyunu sağar,
Çağlar,ana deyince,Asker Nezehat söyler

Tarlada burçak toplar,kapı önüne konur,
Üstüne kuma gelir,harman terinden tanır
Töreye kurban verir,baharda kışı solur,
Bağlar,asıl deyince,Halime Çavuş söyler

Anam yoğu var eder,yetmez tozu alınır,
Cebren dağa kaldırılır,sırça köşkler yıkılır
Hayvanca saldırılır,yağlı kurşun sıkılır,
İnler,esas deyince,Tayyar Rahmiye söyler

Birincil öğretmenim anam,ilmin ardından gezer,
Sırdaşım olur gönlü,sevdama türkü yazar
Yüreği gülistandır,her kötülüğü ezer,
Küller,ana deyince,Sultan hanımı söyler

Sokağa tek çıkamaz,nazenin güldür evde,
Asla fikri sorulmaz,açık hapishanede
Başında kır saçları,siyaset sahnesinde,
Teller,asıl deyince,Zübeyde hanım söyler

Yolda kalsam duadır,başımın tacı anam,
Yetim kalsam dağ gibi,yerine göre babam
Karları yorğan yapan,hangi derdini yanam,
Tüller,asıl deyince,Satı Çırpanı söyler

Olanak verilse validir,cevher doymuş özünde,
Akrep sancısı çeker,güller açar yüzünde
Kitabı yüreğidir,sırlar kuytu sözünde,
Yeller ana deyince,Amine hanım söyler

Anam üretir bol bol,anam yaşatır can can,
Anam sever derinden,anam büyütür han han,
Manğal gibi yürekli,her yerde doğar tan tan,
Eller asıl deyince,Kâinat annemi söyler

İshak der,Veysel olsam,hacca taşısam yetmez,
Gönlüne ateş düşse,kır çiçekleri bitmez
Cennette adın geçer,şanın cihana sığmaz,
Kollar asıl deyince,asırlar Havva söyler

İshak Özlü






Anneler Günü

Anneciğim bugün sen dur,
Ben bakayım sana nolur
Ne istersen pişireyim,
Evi silip devşireyim

Ben doldurdum aklarını,
Ödeyemem haklarını
Bugün senin günün anne,
Bak kendini yordun yine

Canım değin sevdiğim kim
Benim canım anneciğim
Canım değin sevdiğim kim?
Benim canım anneciğim

Hüseyin KALABA





ANNELER GÜNÜ

yeşildir bundan böyle yüreğinde kara bulut
bugün anneler günü annem beni unut

evde acılar koynuna yangelip yatmış
inadına giyin sen de mayısa doymuş
yürü sokakta çocukların düşü aksın
yürü oysa saksıda çiçekler sana baksın

diline genç anılarından bir türkü seç
beş sene büyüdüğüm okulun önünden geç
ıslanırsa anıların güneşte kurut
senin günün bugün unutma beni unut
gök mavi deniz mavi bütün kıyısında dur
durma eteğinden beni bir daha savur

annem yıldız kayıyor içinden dilek tut
koşuyor sana kısa pantolunlu çocuk
gözünde gözümde gözlerinde bin umut

Nevzat Çelik





ANNEM

Bağım olsa, bahçem olsa
Ipek bez bohçam olsa,
Sabahleyin olsa, akşam olsa
Annem gitmese yanımdan

defalarca baksam yüzüne,
Uyurum yatsam dizine
Rastlamadım kem sözüne
Sesi çıkmaz kulağımdan

Bir sözünü iki etmem
Canımı verir incitmem
Annemsiz cennete gitmem
Onu severim canımdan

İbrahim YILDIRIM





CANIM ANNEM

Momiyim diye diye saldın beni gurbete
Her geçen gün hasretini çekiyorum elbette
Yalnız yaşıyorum ağlıyorum gurbette
Benimle ağladığın günleri unutamam şüphesiz

Her sene köye geldiğimde ağlarsın
Beni benden alıp beni de ağlatırsın
Seni görmek için geliyorum köye canımsın
Canım annem unutulmaz aşkımsın

Gurbette özlemin çekilmiyor
Yalnızım hasretin bitmiyor
Yüreğim seni yaşıyor
Momiyin seni özlüyor

Her gelişimde ağlarsın
Beni de ağlatırsın
Yüreğimdeki sevgimsin
Sevgimi bilirsin Canım ANNEM

Muhammet PINALOĞLU





Gül Ve Annem

Anam gül gibidir her mevsim açıktır, sanki nevbahar,
Gönül bahçesi dopdoludur, sevgisinin rengi gül nar,
Ahvalimizin en baskı durumunda bile, gönlümüzde yar,
Gül çiçektir solar bir gün, anamsa gönlüde tekrar tekrar yaşar

Gül mevsimi gelince, gül kokusunu getirir badı sabalar,
Oysaki dört mevsim başımızda güller gibi kokar analar,
Figana düştüğümde evlat derdinin dermanıdır onlar,
Gül çiçektir solar bir gün, anamsa gönlümde tekrar tekrar yaşar

Yavrusu için gözyaşlarını şebnem gibi akıtır yanağından,
Acı çekerse yavrusu, o gülemez çare yaratır bağrından,
Gündüzleri yaratır sevgisiyle, gecelerin karanlıklarından,
Sevgisini cuybar eder akıtır, gönlündeki pınarlarından

Gül dalında tek renktir, başkası güzeldir bir diğer dalda,
Ama anamın yüreğinde çok çeşitlidir her türlü sevda,
Fazla çeşidi bulunur güllerin, kokar elvan, elvan koynunda,
Gül çiçektir solar bir gün, Anamsa gönlümde ömrümce yaşar

Bülbülün sevdası güledir gülistanda öter o güllerin dalında,
Gül rengi bir başka hoştur solmadıkça, bahçelerde bağında,
Anamın teni en hoş gülden güzel kokar benim burnumda,
Resulüm bile demiş çünkü cennet anaların ayağının aşağıda

Anam beni bin bir eziyetle doğurup, dünyaya getiren kadın,
Adın tespihattır dillerimde, yüreğimde, gönlümde sultansın,
Sığınacak liman, ak sütünle yavrulara, helalinden membasın
Gül çiçektir solar, fakat sen yaşam boyu yüreğimde yaşarsın,

Selahattin Ölmez *