Annelerin Değeri

imagesannelerindegeri5add23164a491
Annemiz
Aradan yıllar gecer ve ilkokul cağına geliriz okulun ilk gunu her zaman ki gibi yanımızdadırlar Ve yine bizi buyumuş olarak gormeleri ağlamalarına neden olur Okula alışana kadar da onlar goturur bizi okula ama tabi bu sure kimimizde uzun surer Okuldan geldiğimizde ilk iş okulda neler yaptık onları anlatırız Neler oğrendiğimizi anlatırız onlara Bizi sıkılmadan ve ciddiyetle dinlerler sanki cok onemli bir şey anlatıyormuşuz gibi… Okul hayatımız bu şekilde surer Sınavlarımız iyi olursa sevinir kotu olursa uzulurler Ama bunu belli etmezler kimi zaman Teselli ederler bizleri uzulmememiz icin

Onlar hayatımız boyunca sevincimizde de uzuntumuzde de ağlarlar Ama bazıları vardır ki annelerini sokağa atarlar, onlar annelerine kotu sozler soylerler, onlar annelerinin değerini bilmezler Buna rağmen yine bir şey demez, diyemez anneleri Ne de olsa cocuğumdur diye duşunurler, kıyamazlar Onlar bu durumlarına da yine ağlarlar ama sevinclerinden değil vefasızlıktan… O yaşa getirdikleri cocuklarının bunları yapması uzer onları, bebeklik gunlerini hatırlarlar onların ve ne kadar cok duygulanırlar

İşte bu duyguyu hic yaşatmayalım onlara Hakkını zaten odeyemeyeceğimiz annelerimize değer verelim, uzmeyelim, ağladıkları zamanlar uzuldukleri değil sevindikleri zamanlar olsun ve onlara saygılı olalım Cocukluk gunlerimizi hatırlayalım ve Peygamberimizin sozunu de hicbir zaman unutmayalım ki “Cennet annelerin ayakları altındadır…

alıntı


Kim?

Dunya da kac kişi elleri olan fakat onu kullanamayan, ayakları olan ama yuruyemeyen, isteklerini ağlamasıyla bildiren, konuşamayan, altına yapan, geceleri tatlı uykulardan uyandıran birine bakmak ister? Kim bu kadar aciz biriyle hic usanmadan ilgilenmek ister ya da bunu kim yapabilir? Ne kadar zor iş dediğimiz tum bu işleri karşılık beklemeden, severek yapan tek canlı annelerdir

Dunyanın en kutsal varlıklarıdır anneler En duygusal, en vefalı, en cok değeri bilinen ve haklarının odenmesi imkansız olan meleklerimizdir Gozlerimizi actığımız ilk gunde başlar onlara bağlılığımız Daha hicbir şeyin farkında değilken onların kucağında ağlamamız kesilir ve her ağlamamızda bilir ne derdimiz olduğunu Bizim ağlamamız başkalarına kotu gelebilir ama onlara değildir; onlar bıkmadan usanmadan yetişir imdadımıza En guzel elbiseleri giyindirir, en guzel yiyecekleri yedirir bizlere Hep sevgiyle buyutur bizleri

Bizlerde mutluluk duyarız bunlarda ve hep hediye vermek isteriz onlara Hatta bizim onlara ilk hediyemiz konuşmaya başladığımız gundur ve ilk oğrendiğimiz kelimenin “anne olmasıdır O an onun en mutlu anlarından biridir Hediyemizi cok duygusal bulur ve sevinclerinden ağlarlar

Alıntı