Annesinden Askere Mektup

Annesinden Askere Mektup askerden annesine mektup askerden anneye mektup anneden askere annenin asker oğluna şiiri anneden asker oğluna şiir Ah oğlum… Ah karagözlüm… Aldım mektubunu bugün! Tabutunla beraber getirdiler, Dediler; “Anne Başın Sağ Olsun… Başım sağ olacağına, Geleydi kara topraklara da; Sen sağ olsaydın… Ah oğlum; Selvi boylu kara yiğidim… Sen söz vermedin mi bana Ellerimi öpüp bu vesileyle: “Söz… Döneceğim anne, Merak etme! diye… Biliyor musun? öncelikle sözünü tutmadın… Oğul… id Ben seni al kınalar yakıp ellerine, Göndermedim mi askere? Sen hemen niye Kendi kanını kına yapıp göğsüne Döndün evine; Beş metre beze sarınıp, Ölümsüzlük teknesi bir tabut içinde… Ah Oğul… Yaktın bizi… Yaktılar bizi… Baban bugün hastanede! Tabutunu taşıdı belki elleri Ama gidişini taşıyamadı kalbi… Ve benim de seni ısıtan bağrım Buz kesiyor şu anda… Sen de bizi bekle oğul; Bizim seni beklediğimiz gibi… Emin ol… Çok bekletmeyiz seni, Biz de bu acıya fazla dayanamaz İçeriz senin gibi ebediyet şerbetini… Ey karagözlüm, Dünüm, bugünüm, yarınım; Canım Oğlum… Ya Ayşe’n ne olacak şimdi? Olur Ya de o bekledi Bizden daha pozitif hasretle seni… Her sözünde sen vardı, Her sözünde sana olan sevdası… Her iki sözünden birisi, Senli yarınlarıydı Biliyor musun oğul? Çeyizini bile tastamam hazırlamıştı… Yalnızca gelişini bekliyordu; Gelip boynuna sımsıkı sarılacağın Ve bir ömür bırakmayacağın günü… Olmadı oğul… Bırakmadılar seni bize… Şu minicik Dünya’mızdan Ne istediler bilmiyorum? Canımın parçası, Beyazlara sarınıp dışarı giden oğul… Dudaklarının nemi hâlâ ellerimde, Saçlarının güzel koku kokusu burnumda… Oğul… Oğlum… Mehmet’im… Biz üç kişi de sanma fakat Yaşıyoruz artık bu Dünya’da; Sadece nefes alıp, Gelişini beklerken yaptığımız gibi Çizik atıp yıllık yaprağına; Bizim sana geleceğimiz günleri Eksiltiyoruz hayatımızda… Derhal sana “Elveda demiyorum oğul… Biliyorum ancak; Biz ayrılmadık… Yalnızca tekrar birbirimize kavuşacağımız günü bekliyoruz… Bu yüzden arkandan yazdığım bu mektuba, Alışık olduğun şekilde son noktayı koyuyorum: “O kara gözlerinden hasretle öpüyorum… Annen… Serhan YİĞEN