Annesinin Ölümünü Bilmesi

Latife hanım İzmir'de Uşşakizadeler'in köşkünde kalıyordu Hastalığına iyi gelsin diye Zübeyde hanım İstanbul'dan oraya gitmişti Fakat ne var fakat, rahatsızlığı artan Zübeyde hanım Uşşakizadeler'in evinde oğluna hasret ölüm eder Latife bayan ve Yaveri Salih Bey; Paşa'ya annesinin ölümünü nasıl bildireceklerini kara kara düşünmekteydiler Çünkü O'nun dünyada en sevdiği insan olan annesinin ölümünden büyük bir endişe duyacağını bilmekteydiler

Annesinin ölümünden habersiz olan Mustafa Kemal, benzer saatlerde trenle çıktığı Yurt gezisinde uyumaktaydı Gecenin ilerleyen saatlerinde gördüğü kabus gibi rüya yüzünden kan ter içinde uyanır Bir sigara yakar ve zile basarak kompartımanındaki hizmetine bakan Ali Çavuş'u çağırıp: Gördüğüm rüya canımı sıktıder

Ali Çavuş: Hayırdır Paşamdeyince Atatürk de rüyasını anlatır: Pek hayır olacağa benzemiyor Kırlık bir y er dey misiz Her taraf yeşillik Birden bire bir sel geliyor, annemi alıp götürüyor Üzüntü ediyorum Yaverlere söyle, İzmir'e telgraf çekip annemin afiyet durumunu sorsunlar

Ve acı haber, kısa bir vakit sonradan Yaver Salih'in yolladığı şifreli telgraf ile gelir Atatürk telgrafın şifreli olduğunu anında anlayarak: Annem öldü değil mi?Ali Çavuş gözü yaşlı bir şekilde telgrafı uzatır: Başınız sağ olsun Paşam

Gözleri yaşla dolan Atatürk: Bana umulan oldu Bana umulan oldu Bunun kabusunu gördüm ben Anam Zavallı çilekeş anam Benim anam öldü başka analar sağ olsundiyerek koltuğuna çöker

Ne yazık ki annesinin cenaze törenine katılamaz ve Yurt gezisini kesmeden, içi kan ağlayarak vatan hizmeti için yoluna devam eder *