Arif-İ Rivegeri Kimdir

Arifi Rivegeri hayatı
Arifi Rivegeri hakkında data

Arifİ Rivegeri Peygamber efendimizden sonradan insanlara içten yolu gösteren âlimler silsilesinin onuncusu Buhârâ'ya 30 km uzaklıkta bulunan Rivger köyünde dünyâya geldi Doğum târihi 1067 (H560) olarak rivâyet edilmekte ise de kesin bilinmemektedir

Minik yaşta medrese tahsîline başladı Zekâ ve kavrayışının parlaklığı sebebi ile ilmî mertebeleri çabuk geçti Bu esnâda ilim ve hikmet sâhibi, ibâdet şartlarını harf harf yerine getiren, insanlara içten yolu göstermede zamânın kutbu Abdülhâlık Goncdüvânî hazretleri ile tanıştı ve bütün dünyâsı değişti Daha ilk günde ebedî saâdet tâcının başına konduğunu hissetti Derhâl kendisine bağlandı, vefâtına kadar hiç ayrılmadı

Hocası ilk sohbetinde ona şöyle dedi: Yargı yolcusu bir sâlik, talebe, vaktinin, zamânının değerini gâyet iyi bilmelidir Üzerinden vakitler bir bir geçip giderken kendisinin ne hâlde olduğunu sezmeye bakmalıdır Şâyet geçen bir an içinde, huzurlu olduysa, bunu şükür gerektiren bir hâl bilmeli Allah'ıma şükürler olsundemelidir Eğer gafletle geçip gitmiş ise, hemencecik onu telâfî etme yoluna gitmeli, ulu Yaratana nefsânî mâzeretini bildirip ondan bağışlanmasını dilemelidir

Ârifi Rivegerî, Abdülhâlıkı Goncdüvânî hazretlerinin hayatlarında yüksek hizmet ve huzûruna devâm ile meşhûr olup pekçok feyz ve bereketlere kavuştu Yüksek üstadının vefâtından daha sonra onun yerine Peygamber efendimizin ve Eshâbının yolunu insanlara öğretme işine memur oldu Himmet, inâyet ve gayretlerini Allahü teâlâyı arayanlara sarfeyledi

Pekçoğunun hidâyete ve evliyâlık makamlarında yüksek derecelere kavuşmalarına vesîle oldu Zamânının bir tânesi idi Herkese mükemmel ve yumuşak davranır, kimsenin kalbini kırmazdıNefsinin istediklerini hiç bir vakit yapmaz, istemediklerini yerine getirmek, rûhunu desteklemek için fazla çalışırdı Haramlardan güçlü olarak kaçar, hattâ harama düşmek korkusu ile mübahların fazlasını terkederdi Geceleri vaktini daima ibâdetle, gündüzleri talebe okutmakla geçirir, sünnet olduğu için; gündüz öğleden önce bir mikdâr kaylûle yapardı, yâni azıcık uyurdu Peygamber efendimizin sünneti seniyyesini çok iyi bilir, onun unutulmaması için nasîhatlerinde üzerinde durur, târif ederdi Sünneti şerîflerin yaşanması için çok çaba gösterirdi Her sohbetine; Cenâbı Adalet bizleri, hepimizi dünyâ ve âhiretin efendisi ve bütün insanların her bakımdan en yükseği ve en iyisi olan Resûlullah efendimize tâbi elde etmek saâdetiyle şereflendirsin! Çünkü cenâbı Hak, O'na tâbi olmayı, O'na uymayı fazla sever O'na uymanın minik bir zerresi bütün dünyâ lezzetlerinden ve tüm âhiret nîmetlerinden daha üstündür Hakîkî üstünlük, O'nun sünneti seniyyesine tâbi olmaktır Ârifi Rivegerî hazretlerinin bu gayretlerine karşılık cenâbı Hak, büyük makamlar ihsân etti Uzun bir ömür yaşadı 1315 (H715) senesinde Rivger'de vefât etti Kabri oradadır Ziyâret edenler, onun feyz ve bereketlerine kavuşmaktadır Onu vesîle ederek Allahü teâlâya yapılan duâlar kabûl olmaktadır

DÜNKÜ GÜNAHINA TÖVBE ET!

Evliyâı kirâmdan, şânı büyük bir velî,
İlmiyle insanlara, oldu fazla fâideli
Aslen Buhâralıdır, Rivgir'de doğdu fakat,
Uzun bir ömür sürüp, o yerde etti vefât
Başladı ufak yaşta, din ilmini tahsîle,
Zâhirî ilimlere, çalışırdı tutku ile
Hocası çok sever ve takdîr ederdi onu,
Bilirdi onda büyük, bir cevher olduğunu
O yerde Abdülhâlık Goncdüvânî nâmında,
koskocoman bir velî de, var idi o zamanda
Lâkin büyükbilmezdi, önceden kendisini,
Ve başka hocalardan, alırdı her zaman dersini
Bir gün Abdülhâlıkı Goncdüvânî'yi gördü,
Çarşıdan erzak almış, evine dönüyordu
Baktı fakat taşıdığı, çantası ağır gâyet,
Kalbinde bu velîye, duydu büyük muhabbet
Yükünü taşımakta, bir yardım etmek için,
Edeble yaklaşarak, istedi ondan müsade
Hazreti Abdülhâlık, onun bu teklîfini,
Derhal kabûl ederek, verdi elindekini
Berâber yürüye yürüye, geldiler eve değin,
Orada muhabbetle, etti ona bir nazar
Buyurdu oysa: Evlâdım, bir saat daha sonra yeniden,
Bekliyorum seni ben, bu öğlen yemeğine
Peki efendimdeyip, ayrıldı ondan, lakin,
O anda kalbi benzeri, baştan buldu hayat
Onu gördükten sonra, bir başka oldu hâli,
Zîrâ kaplamış idi, onu aşkı ilâhî
Bir saat sonradan tekrar, geldi tekrar o zâta,
Berâber yemek yemek yiyip, kavuştu iltifâta
öyle bağlandı ancak, bu mübârek velîye,
O günden daha sonra bundan böyle, gitmedi medreseye
Çünkü aradığını, bulmuş idi o bundan böyle,
Hiçbir şey görmüyordu, olmuştu ona âşık
Zîra onun kalbinden, feyz ve nûrlar, o süre,
Bundan Böyle bunun kalbine, akıyordu durmadan
Lâkin o, medreseye, gitmediğinden sebep,
Evvelki hocaları, kızarlardı ona her zaman
Ve hattâ bir tânesi, çok zorlama yapıyordu,
Ağır sözler söyleyip, hakâret ediyordu
Bir gün eski hocası, rastladı ona yine,
Hakâretler ederek, dedi: Dön mektebine!
Hâlbuki bir gün evvel, mümine yakışmayan,
O bir günah işleyip, olmuştu sonra pişman
Ârifi Rîvegerî, üstün firâsetiyle,
Anlayıp, şöyle dedi, ona kırık kalbiyle:
Efendim, siz benimle, uğraşacağınıza,
Oturup tövbe edin, geçen günkü günâhınıza
O bunu işitince, eyledi çok taaccüb,
Günâhını düşünüp, utandı, oldu mahcûb
Bildi bu talebenin, yüksek kerâmetini,
Anladı bu hâlinin, nereden geldiğini
O da Abdülhâlıkı Goncdüvânî'ye gidip,
Oldu bir talebesi, yanına tövbe edip
Bu velî göç edince, âhiret âlemine,
Ârifi Rîvegerî, geçti onun yerine


Kaynak:bizimsahife *