Arif Nihat Asya Şiirleri
Arif Nihat Asya En Guzel Şiirleri
İnanmak
Bardaktan seni icmek
Seni teneffus etmek havada
Dolaşmak, dolaşmak sana donmek
Seni bulmak yuvada
Yolumuzda aylar, yıllar
Basamak basamak
Basamakların cıkamadığı yere
Kanatlarınla cıkmak
Boşaltmak takvimden gunleri
Gunlerin ustunden yollara bakmak
Ruzgarla esmek, sularla akmak
Baharı yollamak yollara
Alıkoymak bir nisanın tadını
Dışarda herkes gibi seslenmek sana
Ve koynunda soylemek asıl adını
İnanmak, inanmak, inanmak
Ninnilerinle uyuyup, turkulerinle uyanmak
Cocuk ve Ağac
Cocuk, cok sevdi ağacı
Verirdi ona, her kış
Cicekleri olaydı!
Ağac, cok sevdi cocuğu
Operdi altın saclarından
Dudakları olaydı!
Ve ona opturmek icin,
Eğilirdi yerlere kadar;
Yanakları olaydı!
Dokerdi onune hepsini
Gumuşten, altından, sedeften
Oyuncakları olaydı!
Ve cocuk gittikten sonra,
Boyle kalır mıydı ağac?
Ne olurdu onunda
Bacakları olaydı,
Arif Nihat Asya En Guzel Şiirleri
İnanmak
Bardaktan seni icmek
Seni teneffus etmek havada
Dolaşmak, dolaşmak sana donmek
Seni bulmak yuvada
Yolumuzda aylar, yıllar
Basamak basamak
Basamakların cıkamadığı yere
Kanatlarınla cıkmak
Boşaltmak takvimden gunleri
Gunlerin ustunden yollara bakmak
Ruzgarla esmek, sularla akmak
Baharı yollamak yollara
Alıkoymak bir nisanın tadını
Dışarda herkes gibi seslenmek sana
Ve koynunda soylemek asıl adını
İnanmak, inanmak, inanmak
Ninnilerinle uyuyup, turkulerinle uyanmak
Cocuk ve Ağac
Cocuk, cok sevdi ağacı
Verirdi ona, her kış
Cicekleri olaydı!
Ağac, cok sevdi cocuğu
Operdi altın saclarından
Dudakları olaydı!
Ve ona opturmek icin,
Eğilirdi yerlere kadar;
Yanakları olaydı!
Dokerdi onune hepsini
Gumuşten, altından, sedeften
Oyuncakları olaydı!
Ve cocuk gittikten sonra,
Boyle kalır mıydı ağac?
Ne olurdu onunda
Bacakları olaydı,