Arif Nihat Asya Peygamber Şiirleri

Arif Nihat Asya Peygamber Şiiri




Şair Arif Nihat Asya Peygamber Şiirleri

Naat

Seccaden kumlardı

Devirlerden, diyarlardan
Gelip, goklerde buluşan
Ezanların vardı!

Mescit mumin, minber mumin
Taşardı kubbelerden tekbir,
Dolardı kubbelere “amin

Ve mubarek geceler dualarımız;
Geri gelmeyen dualardı
Geceler ki pırıl pırıl
Kandillerin yanardı
Kapına gelenler ya muhammed,
uzaktan, yakından –
Mumin donduler kapından

Besmele, ekmeğimizin bereketiydi,
İki dunyada aziz ummet;
Muhammed ummetiydi

Konsun –yine pervazlara guvercinler,
HU hUlara karışsın aminler
Mubarek akşamdır;
Gelin ey Fatihalar, Yasinler!

Şimdi seni ananlar,
Anıyor ağlar gibi
Ey yetimler yetimi,
Ey garipler garibi;
Duşkunlerin kanadıydın,
Yoksulların sahibi
Nerde kaldın ey ResUl,
Nerde kaldın ey Nebi?

Gunler, ne gunlerdi, ya Muhammed,
Cağlar ne cağlardı:
Daha dunyaya gelmeden
Muminlerin vardı
Ve bir gun, ki gaflet
Coller kadardı,
Halimenin kucağında
Abdullahın yetimi
Aminenin emaneti ağlardı
Haticenin goncası,
Aişenin guluydun
Ummetinin gozbebeği
Goklerin resUluydun

Elci geldin, elciler gonderdin
Ruhunu ALLAHa,
Elini ummetine verdin
Beşiğin, yurdun, yuvan
Mekkede bunalırsan
Medineye gocerdin
Biz bu dunyadan nereye
Gocelim, ya Muhammed?

Yeryuzunde riya, inkar, hıyanet
Altın devrini yaşıyor
Diller, sayfalar, satırlar
Ebu Leheb oldu diyorlar
EbU Leheb olmedi, ya Muhammed
EbU Cehil kıtalar dolaşıyor!

Neler duydu şu dunyada
Mevlidine hayran kulaklarımız;
Ne adlar ezberledi, ey Nebi,
Adına alışkın dudaklarımız!
Artık, yolunu bilmiyor;
Artık, yolunu unuttu
Ayaklarımız!
Kabene siyahlar
Yakışmamıştır, ya Muhammed
Bugunku kadar!

Hased gururla savaşta;
Gurur, Kafdağında derebeyi
Onu da yaralarlar kanadından,
Gelse bir şefkat meleği
İyiliğin turbesine
Turbedar oldu iyi

Vicdanlar sakat
Cıkmadan yarına,
İyilikler getir, guzellikler getir
Adem oğullarına!

Şu gorduğun duvarlar ki
Kimi Taiftir, kimi Hayberdir
Fethedemedik, ya Muhammed,
Senelerdir

Ne doğruluk, ne doğru;
Ne iyilik, ne iyi
Bahcende en guzel dal,
Unuttu yemiş vermeyi
Gunahın kursağında
Haramların peteği!

Bayram yaptı yapanlar;
Semaveyi boşaltıp
Saveyi dolduranlar
Atını hendeklerden bir atlayışta
Aşırdı aşıranlar
Ağlasın Yesrib,
Ağlasın Selmanlar!

Gozleri perdeleyen toprak,
Yuzlere serptiğin topraktı
Yere dokulmeyecekti, ey Nebi,
Yabanların gozunde kalacaktı!

Konsun yine pervazlara guvercinler,
HU hUlara karışsın aminler
Mubarek akşamdır;
Gelin ey Fatihalar, Yasinler!


Yureklerden taşsın
Yine, imanlar!
Itri, bestelesin Tekbirini;
Evliya, okusun Kuranlar!
Ve Kuranı goz nUruyla coğaltsın
Kayışzade Osmanlar
Natını Galip yazsın,
Mevlidini Suleymanlar!
Sutunları, kemerleri, kubbeleriyle
Geri gelsin Sinanlar!
Carpılsın, hakikat niyetine
Cenaze namazı kıldıranlar!

Gel, ey Muhammed, bahardır
Dudaklar ardında saklı
Aminlerimiz vardır
Hacdan doner gibi gel;
Miracdan iner gibi gel;
Bekliyoruz yıllardır!

Bulutlar kanat, ruzgar kanat;
Hızır kanad, Cibril kanad;
Nisan kanad, bahar kanad;
Ayetlerini ezber bilen
Yapraklar kanad
Acılsın goklerin kapıları,
Acılsın perdeler, kat kat!
Collere dokulsun yıldızlar;
Dizilsin yollarına
Yetimler, gunahsızlar!
Col gecelerinden, yanık
Turkuler yapan kızlar
Sancağını saclarıyla dokusun;
Bilali Habeşi sustuysa
Ezanlarını DavUd okusun!

Konsun –yine pervazlara guvercinler,
HU hUlara karışsın aminler
Mubarek akşamdır;
Gelin ey Fatihalar, Yasinler!

Arif Nihat Asya