Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Son periyotta etkileyici bir öyküye sahip macera oyunlarının art geriye gelmiş olmasından epey mutluyuz. Evvel etkileşimli bir sinema olan Quarry. Artık de etkileşimli bir roman olan As Dusk Falls… Büsbütün Türkçe olduğu için de öykünün hiçbir ayrıntısını kaçırmıyorsunuz. Neden roman olarak tanımladığımıza ise birazdan değineceğiz ancak evvel isterseniz öyküye kısaca bir göz atalım. Oyun; bir ailenin, Sacramento Kaliforniya'dan St Louis Missouri'ye yaptığı epeyce gergin bir seyahat sahnesi ile açılıyor. Çocuk yorgun, baba çelişkili görünüyor, anne ile büyükbaba ortasında açıkça lisana getirilmeyen bir gerginlik var. Herkesin bu ülke ötesi taşınmaya istekli olmadığı izlenimini çarçabuk ediniyoruz ancak nedenini şimdi bilmiyoruz. Tam bu küçük ölçekli aile dramına odaklanmaya başlamışken olaylar birden boyut değiştiriyor. Geceyi geçirmek için yol kenarındaki bir motelde konaklayan küçük aile, bir şerifi soyan üç kardeş tarafından rehin alınınca giderek tırmanan bir tansiyonun ortasında kalıyor.
As Dusk Falls, Quantic Dream’in formülünü çözmüş. Yani, seçimlerinizin sonuçlarının organik olarak aktığı ve dünyası ile karakterlerine derin, duygusal bir katma kıymet katan çok katmanlı, dallanan etkileşimli bir anlatı oyunu yaratma formülü
Interior/Night'ın As Dusk Falls'unu Quantic Dream'in oyunlarını ve etkilediği çeşidi düşünmeden ele almak sıkıntı. Ne de olsa Interior/Night'ın kurucusu ve yaratıcı direktörü Caroline Marchal, Heavy Rain ve Beyond Two Souls üzere birinci Quantic Dream oyunlarının oyun dizaynını yönetmişti.İki farklı ailenin içiçe geçmiş hikayesi
Bu oyunlar görsel teknolojileri, tonları, anlattıkları öykü cinsleri ve sahip oldukları oynanış şekilleri açısından ne kadar değerli olsalar da aslında sıkıntıları da yok değildi. Ve birden fazla vakit bu meseleler, oyunla aranızda güçlü bir duygusal bağ kurma isteklerini baltalıyordu. As Dusk Falls ise ister kasıtlı ister tesadüfen olsun, bu sıkıntıların birçoklarını çözmeyi başarmış. Temelde iki farklı karakterin ve ailelerinin iç içe geçmiş öyküleri etrafında dönen As Dusk Falls, genç ailesiyle birlikte ülkenin bir ucundan başkasına taşınan gözden düşmüş bir havayolu teknisyeni olan Vince ile babalarının borçlarını bir hırsızlık olayıyla çözmeye çalışan kaba bir kırsal ailenin en küçüğü olan Jay'in rastlantısal müsabakasını mevzu alıyor. Müsabakalarının akabinde her iki taraf da kendilerini Arizona'da bir motelde buluyorlar ve burada işler üzücü halde sarpa sarıyor.
Oyun, her biri üç kısımdan oluşan iki "Kitaba" bölünmüş ve kıssa büyük ölçüde Vince, Zoe ve Jay'e odaklanıyor. Size onların bahtlarını belirleme gücü veriyor. Oynanış inanılmaz derecede kolay ve Life is Strange, Heavy Rain yahut The Quarry üzere öbür anlatı macera oyunlarına kıyasla çok daha az müdehale talihiniz var. Burada, oyunla tek etkileşim bir diyalog seçeneğini seçmek ve süratli vakit etkinliklerini tamamlamak. Görünüşte bu kolay olsa da, kaputun altında çok daha fazlası var. Her kısmın paralel seçeneklerinin çokluğu nitekim övgüye paha.
Bu oyunda doğaüstü ve fanatik öğeler yok
2K'nın daha evvel incelediğimiz büyük bütçeli yaz periyodu gişe rekorları kıran The Quarry’sinde karakterlerin hayatlarıyla oynamak eğlenceliydi. Burada ise durum daha gerilimli, zira gerçek hayat üzere hissettiriyor. Burada; bağımlılık, yas, evlilik gerilimi ve çeşitli şiddet biçimleri üzere gerçek dünyadan hislerin etkilediği daha inandırıcı karakterler var. Dramın daha düşük olduğu anlarda bile riskler daha yüksek hissediliyor.
Neyse ki, As Dusk Falls sonunda ölçülü bir tempoya yerleşiyor, bu da karakterlerin nefes almak için vakitleri olduğu beğenilen sahnelere müsaade veriyor ve konuşmaları ve hareketleri müzakere ederek kişiliklerindeki ve dünya görüşlerindeki farklılıkları keşfetme fırsatına sahip oluyoruz. Bazen, karakterler için muhakkak düzeyli seçimler fakat bir mühlet geçtikten sonra oyunda etkin oluyor ve muhtemelen karakterin düşünmek için biraz daha vakti oluyor. Bu da daha fikirli bir yaklaşımı teşvik eden güzel bir dokunuş olmuş.
Heavy Rain'in müsaadeden giden; The Quarry, Life is Strange ya da Supermassive Games ve Don't Nod üzere stüdyoların interaktif anlatı oyunları, tipik olarak karakter psikolojilerini keşfetmek ve ister seri katil cinayeti gizemi, ister doğaüstü yetenekler olsun sizi oyuna bağlamak için katalizör olarak harika, gerçek dışı bir öge kullanır. As Dusk Falls ise yanlış giden bir hatanın etrafında dönüyor ve tepe anlarıyla inanılmaz bir senaryoya sahip olsa da, tekrar de gerçekliğe dayanıyor. Merkezi, fantastik bir kurgunun nedenlerini açıklamak için daha az vakte gereksinim duyulduğundan karakterlere daha fazla vakit ayrılıyor. Her şey yüksek perdede de gerçekleşmiyor. As Dusk Falls, konuşmaların, yansıların, çatışan fikirlerin ve duygusal süreçlerin sessizce gerçekleştiği pek çok an içeriyor ve bu da her şeyi inandırıcı kılıyor.
Daha çok etkileşimli bir karakter draması gibi
Bireyler ortası münasebetler, aile ve özdeğer dinamiklerine yönelik keşifler mantıklı ve ilişkilendirilebilir hissettiriyor. Oyunun ikinci yarısında, travma sonrası gerilim bozukluğu, anksiyete ve travma ile yaşama mevzuları incelikli ve olgun bir halde ele alınıyor. As Dusk Falls, nihayetinde geçmişinizin yaralarıyla başa çıkmakla ilgili iç gözlemsel bir kıssa ve oyun bunu şık ve nüanslı bir biçimde ele alıyor. En azından bizim gördüğüm kıssa kısımlarında, yaptığımız daha eşitlikçi seçimlerle bu halde oldu.
As Dusk Falls interaktif bir öyküden öte, interaktif bir karakter draması aslında. Ve inanılmaz derecede düzgün işliyor. Elbette bu gücün büyük bir kısmı performansların kalitesinden ve güzel yazılmış diyaloglardan geliyor. Birkaç istisna dışında Vince, Jay ve oyunun yardımcı karakter takımı abartısız ve inandırıcı. Bilhassa Jay, içsel çalkantıları incelik ve inandırıcılıkla aktarılan, yumuşak başlı, yumuşak lisanlı bir karakter. As Dusk Falls'un bir diğer istikameti de karakterleri ağır, üst seviye performanslar gerektiren fantastik durumlara sokmak zorunda kalmamasından büyük yarar sağlaması. Oyunun eşsiz görsel sunumu da büyük ölçüde yardımcı oluyor.
Farklı bir sanatsal yaklaşıma sahip
As Dusk Falls 3D, art planları 2D karakterlerle harmanlıyor ve bunu büyük bir tesirle yapıyor. Rotoscoping olarak bilinen ve bir illüstratörün oyuncular tarafından gerçekleştirilen canlı aksiyon imgeleri üzerinde kare kare bir animasyon tekniğinin kullanılması, grubun bu gergin ve dramatik anlarda bir oyuncunun sözünün hangi kısmını kullanacağını dikkatle seçmesini sağlamış. As Dusk Falls'ta motion capture yok ve bir karakterin yüzündeki hüzünlü gülümsemenin belirmesi için 3D modeller yok. Bunun yerine, karakterler hareketleri birbirinin içine geçecek biçimde canlandırılıyor.
Bu da karakterin sözünün ekranda daha uzun müddet kalmasını sağlıyor ve emsal bir anlatı macerasındaki rastgele bir 3D karakterden çok daha gerçekçi hissettiriyor. Birinci başta buna alışmanın biraz vakit aldığını söylememiz gerek, lakin bir mühlet sonra animasyon tarzını unutuyorsunuz ve zihniniz her kare ortasında kalan boşlukları dolduruyor. Tıpkı bir çizgi roman okumak üzere. Her şeye hatırlanan bir şey niteliği kazandırıyor, muhakkak anlar ya da sözler akılda kalıyor. Elbette tıpkı vakitte bu, sinemaya çekmenin ya da büsbütün canlandırmanın maliyeti olan milyonlarca dolar olmadan da bu kadar çok farklı sahne ve sonuç sunmanın hayli akılcı bir yolu olmuş. Jordan Mechner'in 1997 tarihli The Last Express'i üzere düşünebilirsiniz.
Bu biçim; ister bütçe telaşlarından, ister The Last Express'e duyulan sevgiden ya da tahminen de her ikisinden kaynaklansın, öykü anlatımına çok yarar sağlıyor. Kimi anlatı oyunları, ekseriyetle bir dizi yüz sözü ve duyguyu daha âlâ iletmek için mümkün olan en gerçekçi karakter modellerini hedeflerken, As Dusk Falls çizgi roman gibisi formatını, paneller ortasındaki boşlukları zihinsel olarak doldurmanıza ve güçlü ses performanslarına odaklanmanıza müsaade vermek için kullanmış. Bu üslup başlangıçta dikkat dağıtıcı olabiliyor ve bazen işe yaramayabiliyor. Bilhassa karakterlerde çok az bedensel hareketin olduğu sahnelerde garip hissettiriyor. Lakin genel olarak oyunun hedefine hizmet ettiğini söyleyebiliriz.
Nasıl davranacağınıza topluca karar vermek…
Oyun, çevrimiçi ve tıpkı odada sekiz oyuncuya kadar da dayanak veriyor ve bundan sonra ne olması gerektiğini oylamak için telefonlar ya da denetim aygıtları kullanılıyor. Bu eğlenceli bir fikir lakin bilhassa birinci tecrübe için, biz şahsen bu özelliği çok kullanmak istemedik ve durumlara karşı ferdi olarak doğal bir formda karşılık verebilmek istedik. Çok oyunculu modda, herkesin oy verebilmesi için her diyalog seçiminde ya da öykü yol ayrımlarında beş saniye duraklamak zorunda kalmak biraz akıcılığı bozabiliyor.
Başka neler olabileceğini görmek için geri dönüp bir sahneyi tekrar oynayabilmeniz de mümkün: kızınızın güzelliği için şiddeti en aza indirmeye çalışmak yerine sert bir adam yaklaşımı benimserseniz kızınız nasıl reaksiyon verebilir; yalnızca kaçmaya çalışsaydınız ne olurdu; bir karakter kurtarılabilir miydi? Bu biraz değişik, lakin o kadar çok tekrarlanan materyal var ki, farklı olan %20'yi keşfetmek için daha evvel gördüğünüz diyalog ve sahne kurulumunun %80'inin üzerinden geçmek, bilhassa de bu çoğunlukla tansiyon üzerine işleyen bir anlatı olduğunda, büyük ölçüde cazip gelmiyor. Zira bir sahnenin nihayetinde nasıl sonuçlanacağını bildiğinizde o tansiyon ortadan kalkıyor. Birçok vakit değişen tek şey oraya nasıl ulaştığınız oluyor.
Sonuç
As Dusk Falls çoğunlukla bir "interaktif drama" olarak öne çıkıyor. Kusursuz bir biçimde hazırlanmış ve ilişkilendirilebilir karakterler, harika seslendirme, eşsiz sanat idaresi ve öyküye uygun animasyon üslubu ile tipinin standartlarını rahatlıkla aşıyor. Samimi temalar samimi bir öykü anlatımıyla ele alınıyor. İnandırıcı karakterler ve karmaşık ferdî sorunlarla vakit geçirmek isteyenler bazen cevaplanamaz soruların yanıtlarını keşfetmeye çalışırken vaktin nasıl geçtiğini anlamayabilirler. Oyun yalnızca zayıf bir ikinci perde ve aceleye getirilmiş üzere görünen bir final kısmıyla hayal kırıklığına uğratıyor, lakin genel olarak, dramatik anlar, tansiyon ve sıkıntı seçimlerle dolu kusursuz bir anlatı macerası diyebiliriz. En uygunu de büsbütün Türkçe olan bu oyuna, Xbox Gamepass sahipleri de büsbütün fiyatsız olarak ulaşabilirler. Kesinlikle denemenizi tavsiye ederiz.
80
Geliştirici INTERIOR/NIGHT
Yayıncı Xbox Game Studios
Platformlar Xbox Series S/X, Xbox One, PC
Tür İnteraktif Macera
Web
Ziyaretçiler için gizlenmiş link , görmek için
Giriş yap veya üye ol.
