Aşkın Ne Sucu Var?

Aşkın Ne Sucu Var?
Yağmur yağıyor Camlar gibi buğulanıyor kalplerimiz Bir yanımız aşkı ozluyor, ote yanımız yalnızlığına sarılmış; hangi tarafı bıraksak duşecek gibiyiz Yağmur yağıyor ve biz kapalı yerlerde bile ıslanıyoruz




Aşkın Ne Sucu Var?
Kahvemi yaptım, pencerenin kenarına oturdum Yağmur damlalarının seslendirdiği şarkıyı dinliyorum Doğanın ne guzel bir melodisi var Hicbir beste ondan daha buyuleyici olmuyor

Yalnız bir gecenin icinde, yalnızlığımla mutlu oturuyorum Kimseye ihtiyacım yok ama aşka hep muhtacım Ne buyuk bir kavgamız var diye duşunuyorum İlişkiler yurumuyor, hepimiz birilerini sevmek istiyoruz Bir turlu beceremiyoruz, neden?

Sucu karşı cinse atmak işin kolay tarafı, bana da sorsanız bir dost sohbetinde, muhtemelen erkekleri suclarım Aklıma ilk gelen cumle yine erkeklerle ilgili olur ancak gerceğin kendisi de boyle mi?

Bir arkadaşım ne kadar kirlendiğimizden bahsetti, artık kadınlar mı erkekleri yoldan cıkarıyorlarmış, yoksa tam tersi miymiş, karar veremiyormuş İlk taşı onlar attı dedim Oyle ya, baba evinden gozu acılmadan cıkan kız, ilk kazığını nerede yiyor? Kocanın ihanetinden, umursamazlığından, şiddetinden, kimliksizliğinden, değer vermeyişinden ya da sebep neyse ondan canı yanan kadın, ayrılıp dışarı cıktığında, dunyanın nasıl işlediğinden haberdar değil ki! Bir iki bıcak yarasını da sokakta aldıktan sonra donuşumu başlıyor Sonra o da diğerleri gibi oluyor, o da can acıtıyor, o da cıkar icin kullanmaya başlıyor Doğru olduğunu duşunmuyorum elbette, ama şoyle bir gerisine bakarsan kendini bozan kadınların, arkasında hep bir erkeğin parmak izi duruyor Yani ilk taşı onlar attı

Şimdi geldiğimiz noktada durup biraz etrafımıza bakarsak, goreceklerimiz hic hoş olmayacaktır Kim kimi daha fazla kazıklar, daha cok aldatır, en fazla kim ağlatır yarışına girmişiz Birkac ayı doldurmuş beraberliklere neredeyse madalya takacağız Bu kadar kirlendiğimizi nasıl fark edemedik?

Kimse sucu aşka atmasın, aşk olduğu yerde mucizeleriyle duruyor Biraz kusmuştur mutlaka ama gercekten sevmek isteyen ve bunun icin mucadele edenlerin hep yanındadır aşk Aşk bitti diyorlar, artık aşk mı kaldı diyorlar Aşk bitmedi, biten bizleriz! Ruhlarımız cirkinleşti, sevmekten korkanlar gun geldi kendi korkularında boğuldular İntikam peşinde koşanlar, savaş maskesi gibi yuzlerine surdukleri siyahlıkların iclerine işlediğini anlayamadılar Birbirimizi tukettik, kemirdik, didikledik Yoruldu aşk peşimizde nafile bir cabayla koşmaktan Aşkın bunda ne sucu var?

Değişmek zorundayız Sevgiyi, paylaşmayı, değer vermeyi, kadir kıymet bilmeyi, verdikce coğalmanın keyfini hatırlamak zorundayız Sahte sevişmelerle kirletilmiş bedenlerimizi, yalanlarla renklendirilmiş ruhlarımızı, yukseklere taşıdığımız ama boşlukta ve her an duşmeye hazır bekleyen egomuzu yenileyip, kendimizi tekrar ve inancla sevginin kollarına bırakmalıyız Ancak o zaman kurtulur zincirlerinden aşk ve belki tekrar cıkar ortaya saklandığı yerden Eros Belki o zaman havada savrulup duran bir ok bulup onune atlamaktansa, kalbimize saplanmasını seyrederiz aşkın Yeniden ve belki…

alıntı​