Asteğmen olabilme ihtimalini sevdim:)))

Ben seninle birgün Kordon'da nehir içebilme ihtimalini sevdim

Eğitim alanının ter kokan yeşil lekeli günlerinde

(Gaziemir'de polenler uçuşurdu o zamanlar)

özlemeye başladım herkesi

Ve bu hasret pek uzun sürdü oysa adam gibi dışarıyı

özlemeye başladım daha sonra

Bizim komutanlarımız vardı,üstelik atmayı

beceremediğimiz Merasim Adımları

Ter kokanarkadaşlarla paylaşılan kahverengi sıralarda lidercilik oynamaya başladık Ben manga komutanı oluyordum,sen tim komutanı

geri kalanlar avcı eri

Anlamsız cümleler kuruluyordu komutanlarımızın

yüzlerine karşı

ve Askeri Literatüre inat bir Türkçe'yle

Takım komutanlarımızdan öğrendik Piyade Tüfeğiyle

jimnastik yapmayı

Gaziemir'e usul yöntem polenler yağıyordu

ve kapalı mekanlarda sigara içmemeyi öneriyordu

disiplin yönetmelikleri

Fakat tuvalette hiç sigara içmedim ben

Disiplin kurulunda tartışılan vukaatım olmadı benim

(Taburca yapılan intikallerde kamyonun kasasından

tüten dumanları saymazsak)

Binayı usul yöntem nefret sarıyordu ve muhakkak bir saatten sonradan

koridora çıkmamayı öneriyordu nöbetçi subay

Ama hiç savunmam alınmadı benim

ve hiçbir disiplin tutanağında geçmedi adım

Vukaatların ortasında şirin bir asker yüzüydüm sadece

Sana şiirler biriktiriyordum Harita Bilgisi

defterimde,fakat sen yoktun

Ben senin beni arayabilme ihtimalini seviyordum öğlen istiraatlerinde ıştima kargaşası seni daima zamansız,amansızca uzaktan bir diyara götürüyordu Ben senin benimle Kıbrıs şehitleri Caddesi'ne gelebilme ihtimalini seviyordum Ben haftasonu Nizamiye den çıkabilme ihtimalimizi seviyordum

Eğitim yorgunluğu koğuşa çekiyordu bitkin bedenimi

Ne yanlamasına baksam Kızılay'ın merkezi sanıyordum iştima

alanının yalancı griliğini

Kamyon oluyordum bir vakit

Yanımızdan geçen siyahbeyaz flamayla yarışıyordum

yanağım kamyon brandasının garantisinde

Kamyon oluyordum Sarnıç Çiftliğinden Seyir Tepe'ye

Soğuk bir kolayı diğer taraftan sigarayı başına koyuyordum

isteklerimin listesininCoşuyordum

Sonradan iniyordum kamyondan

İçtima alanından kantine giden ömrümün en uzun, ömrümün en kısa,

ömrümün en çocuk,ömrümün en yaşlı yolunu koşuyordum

Çünkü sonunda sigara oluyordu,çay kokuyordu sonunda


Bir Nisan günü girdiğim sınavda vazgeçtim sivil hayattan

ve bilgisayar ekranında 'YEDEK SUBAY' yazmasıydı

beni buraya getiren

BEN BİZİM ASTEĞMEN OLABİLME İHTİMALİMİZİ SEVDİM *