iltasyazilim
FD Üye
Atlarla ilgili kompozisyon
Atlar hakkında kompozisyon
Beygir bulunur meydan bulunmaz, meydan bulunur at bulunmaz sözüyle ilgili kompozisyon
Doğumdan ölüme dek ömrümüz, daimî bir mücadele ve çırpınma içinde geçer Genel zaafımız, sürekli olarak bir şey dilemek, ihtiyaç dinlemek ve arzuladığımız şeylerin tümüne kavuşamamaktır Tüm çırpınmalarımıza rağmen, ihtiyaçlarımız hiçbir süre bitmez Bir isteğimizi yerine getirdiğimiz anda bir başkasının telâşına kapılırız; sonradan yine bir koşuşmadır başlar
Galiba insanın kaderi daima uğraşmak ve bir şeylerin ardından koşmak Bu, ona bir bakıma şımartma de verir, ızdırap de Geçenlerde, tekrar tekrar alışveriş ettiğim bir kırtasiyeciye, ihtiyaçlarımın hiç bitmediğinden şikâyet etmiştim Oda bana şu sözü söylemişti: İhtiyaçlar oysa ölümle biter:Bu söz bana fazla anlamlı geldi, üstünde uzun uzun düşündüm Ola Ki de yaşamak denen şey, her zaman bir şeylere gereksinim dinlemek Bir harmoni kuramadığımızdan, eksikliklerden, iki yakamızın bir araya gelmeyişinden yakınmadan önce, Pollyana gibi kendi kendimize bir felsefe yaratırsak, sızlanmalarımızın yerini şayet de bitmez tükenmez bir çaba gücü alır Yaşamak mademki hep öbür şeylere gereklilik duymaktır, o halde gereklilik duyduğumuz nispette yaşıyoruz demektir *
Atlar hakkında kompozisyon
Beygir bulunur meydan bulunmaz, meydan bulunur at bulunmaz sözüyle ilgili kompozisyon
Doğumdan ölüme dek ömrümüz, daimî bir mücadele ve çırpınma içinde geçer Genel zaafımız, sürekli olarak bir şey dilemek, ihtiyaç dinlemek ve arzuladığımız şeylerin tümüne kavuşamamaktır Tüm çırpınmalarımıza rağmen, ihtiyaçlarımız hiçbir süre bitmez Bir isteğimizi yerine getirdiğimiz anda bir başkasının telâşına kapılırız; sonradan yine bir koşuşmadır başlar
Galiba insanın kaderi daima uğraşmak ve bir şeylerin ardından koşmak Bu, ona bir bakıma şımartma de verir, ızdırap de Geçenlerde, tekrar tekrar alışveriş ettiğim bir kırtasiyeciye, ihtiyaçlarımın hiç bitmediğinden şikâyet etmiştim Oda bana şu sözü söylemişti: İhtiyaçlar oysa ölümle biter:Bu söz bana fazla anlamlı geldi, üstünde uzun uzun düşündüm Ola Ki de yaşamak denen şey, her zaman bir şeylere gereksinim dinlemek Bir harmoni kuramadığımızdan, eksikliklerden, iki yakamızın bir araya gelmeyişinden yakınmadan önce, Pollyana gibi kendi kendimize bir felsefe yaratırsak, sızlanmalarımızın yerini şayet de bitmez tükenmez bir çaba gücü alır Yaşamak mademki hep öbür şeylere gereklilik duymaktır, o halde gereklilik duyduğumuz nispette yaşıyoruz demektir *