iltasyazilim
FD Üye
Atatürk Ve Kitap Sevgisi
Atatürk Ve Kitap Sevgisi Hakkında Veri
Mustafa Kemal Atatürkün en manâlı vasıflarından birisi sürekli okuyarak data dağarcığını genişletmesiydi Onun bu özelliği günümüzde zeka yerli ve tanıdık olmayan öyle çok devlet adamında olmayan bir özelliktir Uzmanlarca okuma alışkanlığının ilerleyen yaşlarda da edinilebileceği açıklama edilmesine rağmen, bu davranışın kazanılacağı en yerinde çağın, çocukluk dönemi olduğu belirtilmektedir
Atatürkte bu alışkanlığı ilkokula gittiği yaş döneminde edinmişti Semt arkadaşı Asaf (İlbay) anılarında Atatürk hemen şimdi ilkokul öğrencisiyken; onun kitap okumayı, sokakta oyun oynamaya yeğlediğinden bahsetmekteydi Onun kitap okuma merakını en iyi anlatan örneklerden birisi Atatürkün cumhurbaşkanı olduğu dönemde özel hizmetinde yer alan Cemal Granada göre aktarılan şu cümleler olsa gerektir:
Atatürkün çocukluğunda başlayan kitap tutkusu, savaş zamanı cephede bile sürmüştür Sırtından üniformayı çıkarıp sivil hayata geçince okumaya ayırdığı zaman daha da arttırmıştır Atatürkün hizmetinde bulunanlardan Cemal Granada, Atatürkle Vasıf Çınar arasında geçen bir konuşmayı anlatırken; Ondaki okuma alışkanlığının çocuk yaşlarda oluştuğunu belirler
Atatürkün hizmetinde bulunanlardan Cemal Granada, Atatürkle Vasıf Çınar aralarında geçen bir konuşmayı anlatırken; Ondaki okuma alışkanlığının çocuk yaşlarında kazanıldığını da belirler:
Anlamsız zamanlarında Atatürkün elinden tarihle ilgili kitapların düşmediğini hatırlarım Bir gün yine Atatürk, tarihle ilgili kalın bir kitap okuyordu Öylesine dalmıştı ki, çevresini görecek hali yoktu Bir sürü yurt meselesi dururken Devlet Başkanının kendini tarihe vermesi, Vasıf Çınarın biraz canını sıkmış olmalı ancak, Atatürke şöyle dediğini duydum:
Paşam! Tarihle uğraşıp kafanı yorma 19 Mayısta kitap okuyarak mı Samsuna çıktın?
Atatürk, Vasıf Çınarın bu fazla arkadaşça yakınmasına gülümseyerek şöyle karşılık verdi:
Ben çocukken fakirdim İki kuruş elime geçince bunun bir kuruşunu kitaba verirdim Eğer böyle olmasaydım, bu yaptıklarımın hiç birisini yapamazdım *
Atatürk Ve Kitap Sevgisi Hakkında Veri
Mustafa Kemal Atatürkün en manâlı vasıflarından birisi sürekli okuyarak data dağarcığını genişletmesiydi Onun bu özelliği günümüzde zeka yerli ve tanıdık olmayan öyle çok devlet adamında olmayan bir özelliktir Uzmanlarca okuma alışkanlığının ilerleyen yaşlarda da edinilebileceği açıklama edilmesine rağmen, bu davranışın kazanılacağı en yerinde çağın, çocukluk dönemi olduğu belirtilmektedir
Atatürkte bu alışkanlığı ilkokula gittiği yaş döneminde edinmişti Semt arkadaşı Asaf (İlbay) anılarında Atatürk hemen şimdi ilkokul öğrencisiyken; onun kitap okumayı, sokakta oyun oynamaya yeğlediğinden bahsetmekteydi Onun kitap okuma merakını en iyi anlatan örneklerden birisi Atatürkün cumhurbaşkanı olduğu dönemde özel hizmetinde yer alan Cemal Granada göre aktarılan şu cümleler olsa gerektir:
Atatürkün çocukluğunda başlayan kitap tutkusu, savaş zamanı cephede bile sürmüştür Sırtından üniformayı çıkarıp sivil hayata geçince okumaya ayırdığı zaman daha da arttırmıştır Atatürkün hizmetinde bulunanlardan Cemal Granada, Atatürkle Vasıf Çınar arasında geçen bir konuşmayı anlatırken; Ondaki okuma alışkanlığının çocuk yaşlarda oluştuğunu belirler
Atatürkün hizmetinde bulunanlardan Cemal Granada, Atatürkle Vasıf Çınar aralarında geçen bir konuşmayı anlatırken; Ondaki okuma alışkanlığının çocuk yaşlarında kazanıldığını da belirler:
Anlamsız zamanlarında Atatürkün elinden tarihle ilgili kitapların düşmediğini hatırlarım Bir gün yine Atatürk, tarihle ilgili kalın bir kitap okuyordu Öylesine dalmıştı ki, çevresini görecek hali yoktu Bir sürü yurt meselesi dururken Devlet Başkanının kendini tarihe vermesi, Vasıf Çınarın biraz canını sıkmış olmalı ancak, Atatürke şöyle dediğini duydum:
Paşam! Tarihle uğraşıp kafanı yorma 19 Mayısta kitap okuyarak mı Samsuna çıktın?
Atatürk, Vasıf Çınarın bu fazla arkadaşça yakınmasına gülümseyerek şöyle karşılık verdi:
Ben çocukken fakirdim İki kuruş elime geçince bunun bir kuruşunu kitaba verirdim Eğer böyle olmasaydım, bu yaptıklarımın hiç birisini yapamazdım *