Atatürk'e Ait Şiirler

Atatürk'e Ait Şiir
Atatürk'ün Şiirleri
Atatürk'ün Yazdığı Şiirler
KASİDEİ İSTİBDAT YOKSA KIRMIZI İZLER

Bir yıkık dökük kadit parçası, bir çehrei menhus,
Zulmetler içinde mütereddit, mütelâşi,
Daim mütefekkir görünen, kendine mahsus
Efkârı sakimane ile âleme karşısında
Ateş saçarak etmede her gün bizi tehdit,
Âmali harisanesini eyledi tezyit
Gördükçe bu mazlumlarını, sinesi mağrur,
Tırnaklarını aileler kalbine saplar;
Mağdurlarının her biri bir kûşede ağlar,
Katlandı vatan görmeğe evlâdını makhur
Birçoklarımız mahpesü menfada süründük
Ey gazii mecruhu vega dideye döndük
Ey kanlı eliyle vatan âmaline hail,
Ey enmilei sürbu cinayata delâil
Teşkil eden ey köhne kadit, katili efkâr,
Ey katili şübbanı vatan, katili ahrar,
Ey varlığı bir insanlar için bâdii zillet
Ey çehresi ifrite veren dehşeti vahşet,
Zindanları, menfaları, mahpesleri doldur,
Ziniciri esaretle tüm hisleri dondur
Tesmimi nefes, nefyi ebet, sonradan denizler
Her girdiğin evlerde durur kırmızı izler
Kâbusi hiyanetle vatan can çekişirken
Âtimizi dendanı harisin kemirirken
Bir gün Rumeli dağları envara boyandı;
Hürriyetin enfası ile herkes uyandı

MUSTAFA KEMAL


REALITE NEREDE?

Gafil, hangi üç asır, hangi on yüzyıl
Tuna ezelden Türk diyarıdır
Bilinen tarihler söylememiş bunu
Kalkıyor örtüler, örtülen doğacak,
Dinleyin sesini doğan tarihin,
Aydınlıkta karaltı, karaltıda şafak
Yalan tarihi gömüp, içten tarihe gidin

Asya'nın ortasında Oğuz oğulları,
Avrupa'nın Alplerinde Oğuz torunları
Doğudan çıkan biz
Nerde olsa, ne olsa kendimizi biliriz
Türk yalnızca bir milletin adı yok,
Türk bütün adamların birliğidir
Ey birbirine diş bileyen yığınlar,
Ey yığın yığın insan gafletleri
Yırtılsın gözlerdeki gafletten perde,
Gerçeklik nerede?

MUSTAFA KEMAL

BEŞİKE HÂDİSESİ İÇİN

Çıkıyor gönüllere istimdadı
Sâmiamda vatanın feryâdı
Çıkıyor gönüllere istimdadı
Yaralı bir ananın evlâdı
Etmesin mi anaya imdadı?

Rumeli can veriyor değil mu hap
Edelim sıhhatini istimzaç;
Etmeyelim kimseyi izaç?

Zırhlılar her yeri tehidt ediyor,
Makedonya bunu tes'it ediyor
İnkırazı bize teyit ediyor

Yemenin purişi malumu cihan
Ne için eyledi millet isyân?
Zulme ister mi bu yoldan burhan
Turuşkalar bile aldı meydan

Hani kânunu adaâlet nerede?
Mülkü millette himâye saadet nerede?
Dışarıya malü himaye nerede?
Bizde evvelki şecaat nerede?

Gelse Ertuğrul şani pervas
Eder kuşkusuz tahayyür ibraz
Vatanın feyzine kâdir olamaz
Her Yerde fethine verseydi cevâz

Şimşek görse şu ahvâlimizi
Alev kahrı yakar hâlimizi,
Bağışlama eder mi bizim efâlimizi,
Mahveder cumlei emsâlimizi,

Ey büyük Fâtih'i İstanbul'un
Bu revş olmadı mı makbulün
Sây ile toplanılan mahsulün
Berhava oldu ama meçhulün

Yazık oldu Vatana âh yazık
Her ağızdan çıkıyor: Eyvâh yazık!
Acısın bizlere, âh yazık!

MUSTAFA KEMAL


HAYAT SERENADI

Atatürk'ün Salih Bozok'a yazdığı mektuptan :

Bir Fransız şairi hayatı şöyle tasvir ediyor :

Yaşam kısadır,
Birazcık düş,
Birazcık aşk
Ve sonradan Allahaısmarladık

Diğeri de :
Yaşam boştur
Azıcık kin,


BİR ASKERİN MEZARINA

Şurada, kabrin üzerinde konulmuş bir,
Beyaz taş var, onun altında bayraklar
Temevvüç ederken, kelleler uçuşurken
Celâdeti tâbân olurken aldığı cerîhai mevt
İle bu âlemi hîçîye vedâ etmiş bir
Asker yatıyor
Onun hâbı istirahate çekildiği şu
Makberin üstüne rüfekası eşki teessür döktüler
Kadınlar dümü rizi mâtem oldular İhtiyarlar
Nâle eylediler, çocuklar ağladılar
Şu söğüt ağacının nim setreylediği senin
Mezarın üzerine bir zırh başlık ile kılıç adalet,
Olunmuştur İşte orası o kahramanı muhteremin
Câyi istirahatidir Ne mutlu ki, hâki pâye vatan
Ona nâilini intizar olmuş!

MUSTAFA KEMAL


*