Ataturk'un Ankara'ya gelişi hakkında şiir
27 aralık Ataturk'un Ankaraya Gelişi işe ilgişi şiir
ANKARA
Ey insan arşı yayla! Ey bozkır! Ey Ankara!
Seslen bana: Ben senden nasıl uzak yaşarım;
Bahtım, senin bağrından ayrıldığım an kara,
Ben sendeki gozlerden feyz alarak yaşarım
“Halep ordaysa arşın burda dersen ne cıkar?
Sende al atım icin meydan da cirit de var
Başka yerin sahrası hız almaya bile dar!
Ben sende heyecanım şahlanarak yaşarım!
Koşarım bozkırlarda gem bilmeyen bu tayla,
Hislerim suru suru benim, bağrım da yayla
Ana gibi, yar gibi kaynaştım Ankara’yla,
Alnım gokten yukarı, mermerden ak yaşarım
Fatih’in gemileri nasıl kaydı karada?
Nasıl bir sızı vardır şerefli bir yarada?
Ben boyle imkansızlık icinde Ankara’da,
Hayatımı surerim, hislerimi yaşarım
Gonlumu atsalar da dunyanın bir ucuna,
Duşer bir gulle gibi Ankara’nın burcuna,
Bilmem şahin sığar mı avucların ucuna,
Ankara’da ben boyle cırpınarak yaşarım
Behcet Kemal CAĞLAR
ANKARA
Ankara’da doğdu gun;
Oğun Turk oğlu oğun
Tan yeridir Turkluğun,
Bahtı ak, taşı kara
Adı buyuk Ankara
Ordu kuruldu,
Duşman orda vuruldu
Turk’e bir kale oldu
Bahtı ak, taşı kara
Yurdun kalbi Ankara
Harp meydanı orası
Başkomutan ovası
Bahtı ak, taşı kara
Can evimiz Ankara
HAli YUCEL
Ataturk'un Ankara'ya Gelişi
Dokuzyuz ondokuz aralık ayı
Dikmen sırtlarına vardı Ataturk
Tum seğmenler karşıladı Ata'yı
Milleti bağrına sardı Ataturk
Vatan aşkı ile duş olduk nara
Zafer turkun oldu sarıldı yara
Bir yuce ses dedi Başkent Ankara
Millet meclisini kurdu Ataturk
Koca dunya şaştı eyledi hayret
Tukenmedi azim ihtikat gayret
Artık hic kimseye eylemem minnet
Bana lisanımı verdi Ataturk
Sefil EROKSUZ'um vatan can bağım
Cumhuriyetliktir tarihim cağım
Goklere taht kurdu şanlı bayrağım
İstiklal gulunu derdi Ataturk
27 aralık Ataturk'un Ankaraya Gelişi işe ilgişi şiir
ANKARA
Ey insan arşı yayla! Ey bozkır! Ey Ankara!
Seslen bana: Ben senden nasıl uzak yaşarım;
Bahtım, senin bağrından ayrıldığım an kara,
Ben sendeki gozlerden feyz alarak yaşarım
“Halep ordaysa arşın burda dersen ne cıkar?
Sende al atım icin meydan da cirit de var
Başka yerin sahrası hız almaya bile dar!
Ben sende heyecanım şahlanarak yaşarım!
Koşarım bozkırlarda gem bilmeyen bu tayla,
Hislerim suru suru benim, bağrım da yayla
Ana gibi, yar gibi kaynaştım Ankara’yla,
Alnım gokten yukarı, mermerden ak yaşarım
Fatih’in gemileri nasıl kaydı karada?
Nasıl bir sızı vardır şerefli bir yarada?
Ben boyle imkansızlık icinde Ankara’da,
Hayatımı surerim, hislerimi yaşarım
Gonlumu atsalar da dunyanın bir ucuna,
Duşer bir gulle gibi Ankara’nın burcuna,
Bilmem şahin sığar mı avucların ucuna,
Ankara’da ben boyle cırpınarak yaşarım
Behcet Kemal CAĞLAR
ANKARA
Ankara’da doğdu gun;
Oğun Turk oğlu oğun
Tan yeridir Turkluğun,
Bahtı ak, taşı kara
Adı buyuk Ankara
Ordu kuruldu,
Duşman orda vuruldu
Turk’e bir kale oldu
Bahtı ak, taşı kara
Yurdun kalbi Ankara
Harp meydanı orası
Başkomutan ovası
Bahtı ak, taşı kara
Can evimiz Ankara
HAli YUCEL
Ataturk'un Ankara'ya Gelişi
Dokuzyuz ondokuz aralık ayı
Dikmen sırtlarına vardı Ataturk
Tum seğmenler karşıladı Ata'yı
Milleti bağrına sardı Ataturk
Vatan aşkı ile duş olduk nara
Zafer turkun oldu sarıldı yara
Bir yuce ses dedi Başkent Ankara
Millet meclisini kurdu Ataturk
Koca dunya şaştı eyledi hayret
Tukenmedi azim ihtikat gayret
Artık hic kimseye eylemem minnet
Bana lisanımı verdi Ataturk
Sefil EROKSUZ'um vatan can bağım
Cumhuriyetliktir tarihim cağım
Goklere taht kurdu şanlı bayrağım
İstiklal gulunu derdi Ataturk