Ataturk'un Ankaraya Gelişi Şiir
Ataturk'un Ankara'ya Gelişi
Dokuzyuz ondokuz aralık ayı
Dikmen sırtlarına vardı Ataturk
Tum seğmenler karşıladı Ata'yı
Milleti bağrına sardı Ataturk
Vatan aşkı ile duş olduk nara
Zafer turkun oldu sarıldı yara
Bir yuce ses dedi Başkent Ankara
Millet meclisini kurdu Ataturk
Koca dunya şaştı eyledi hayret
Tukenmedi azim ihtikat gayret
Artık hic kimseye eylemem minnet
Bana lisanımı verdi Ataturk
Sefil EROKSUZ'um vatan can bağım
Cumhuriyetliktir tarihim cağım
Goklere taht kurdu şanlı bayrağım
İstiklal gulunu derdi Ataturk
Mehmet Ali Eroksuz
ANKARA MARŞI
Ankara, Ankara, guzel Ankara,
Seni gormek ister her bahtı kara
Senden yardım ister her duşen dara,
Yetersin onlara guzel Ankara
Burcuna goz diken, dik başlar insin,
Turk gucu orada her zoru yensin,
Yoktan var edilmiş ilk şehir sensin,
Varolsun toprağın, taşın Ankara
Halil Bedii YONETKEN
ANKARA
Ey insan arşı yayla! Ey bozkır! Ey Ankara!
Seslen bana: Ben senden nasıl uzak yaşarım;
Bahtım, senin bağrından ayrıldığım an kara,
Ben sendeki gozlerden feyz alarak yaşarım
Halep ordaysa arşın burda dersen ne cıkar?
Sende al atım icin meydan da cirit de var
Başka yerin sahrası hız almaya bile dar!
Ben sende heyecanım şahlanarak yaşarım!
Koşarım bozkırlarda gem bilmeyen bu tayla,
Hislerim suru suru benim, bağrım da yayla
Ana gibi, yar gibi kaynaştım Ankarayla,
Alnım gokten yukarı, mermerden ak yaşarım
Fatihin gemileri nasıl kaydı karada?
Nasıl bir sızı vardır şerefli bir yarada?
Ben boyle imkansızlık icinde Ankarada,
Hayatımı surerim, hislerimi yaşarım
Gonlumu atsalar da dunyanın bir ucuna,
Duşer bir gulle gibi Ankaranın burcuna,
Bilmem şahin sığar mı avucların ucuna,
Ankarada ben boyle cırpınarak yaşarım
Behcet Kemal CAĞLAR
ANKARA
Ankarada doğdu gun;
Oğun Turk oğlu oğun
Tan yeridir Turkluğun,
Bahtı ak, taşı kara
Adı buyuk Ankara
Ordu kuruldu,
Duşman orda vuruldu
Turke bir kale oldu
Bahtı ak, taşı kara
Yurdun kalbi Ankara
Harp meydanı orası
Başkomutan ovası
Bahtı ak, taşı kara
Can evimiz Ankara
HAli YUCEL
Ataturk'un Ankara'ya Gelişi
Dokuzyuz ondokuz aralık ayı
Dikmen sırtlarına vardı Ataturk
Tum seğmenler karşıladı Ata'yı
Milleti bağrına sardı Ataturk
Vatan aşkı ile duş olduk nara
Zafer turkun oldu sarıldı yara
Bir yuce ses dedi Başkent Ankara
Millet meclisini kurdu Ataturk
Koca dunya şaştı eyledi hayret
Tukenmedi azim ihtikat gayret
Artık hic kimseye eylemem minnet
Bana lisanımı verdi Ataturk
Sefil EROKSUZ'um vatan can bağım
Cumhuriyetliktir tarihim cağım
Goklere taht kurdu şanlı bayrağım
İstiklal gulunu derdi Ataturk
Mehmet Ali Eroksuz
ANKARA MARŞI
Ankara, Ankara, guzel Ankara,
Seni gormek ister her bahtı kara
Senden yardım ister her duşen dara,
Yetersin onlara guzel Ankara
Burcuna goz diken, dik başlar insin,
Turk gucu orada her zoru yensin,
Yoktan var edilmiş ilk şehir sensin,
Varolsun toprağın, taşın Ankara
Halil Bedii YONETKEN
ANKARA
Ey insan arşı yayla! Ey bozkır! Ey Ankara!
Seslen bana: Ben senden nasıl uzak yaşarım;
Bahtım, senin bağrından ayrıldığım an kara,
Ben sendeki gozlerden feyz alarak yaşarım
Halep ordaysa arşın burda dersen ne cıkar?
Sende al atım icin meydan da cirit de var
Başka yerin sahrası hız almaya bile dar!
Ben sende heyecanım şahlanarak yaşarım!
Koşarım bozkırlarda gem bilmeyen bu tayla,
Hislerim suru suru benim, bağrım da yayla
Ana gibi, yar gibi kaynaştım Ankarayla,
Alnım gokten yukarı, mermerden ak yaşarım
Fatihin gemileri nasıl kaydı karada?
Nasıl bir sızı vardır şerefli bir yarada?
Ben boyle imkansızlık icinde Ankarada,
Hayatımı surerim, hislerimi yaşarım
Gonlumu atsalar da dunyanın bir ucuna,
Duşer bir gulle gibi Ankaranın burcuna,
Bilmem şahin sığar mı avucların ucuna,
Ankarada ben boyle cırpınarak yaşarım
Behcet Kemal CAĞLAR
ANKARA
Ankarada doğdu gun;
Oğun Turk oğlu oğun
Tan yeridir Turkluğun,
Bahtı ak, taşı kara
Adı buyuk Ankara
Ordu kuruldu,
Duşman orda vuruldu
Turke bir kale oldu
Bahtı ak, taşı kara
Yurdun kalbi Ankara
Harp meydanı orası
Başkomutan ovası
Bahtı ak, taşı kara
Can evimiz Ankara
HAli YUCEL