Atatürk'ün Beğendiği Şiirler

Atatürk'ün sevdiği Şiirler
atatürkün en sevdiği şiir

BİR ASKERİN MEZARINA

Şurada, kabrin üzerinde konulmuş bir,
Beyaz taş var, onun aşağıda bayraklar
Temevvüç ederken, kelleler uçuşurken
Celâdeti tâbân olurken aldığı cerîhai mevt
İle bu âlemi hîçîye vedâ etmiş bir
Asker yatıyor
Onun hâbı istirahate çekildiği şu
Makberin üstüne rüfekası eşki teessür döktüler
Kadınlar dümü rizi mâtem oldular İhtiyarlar
Nâle eylediler, çocuklar ağladılar
Şu söğüt ağacının nim setreylediği senin
Mezarın üstüne bir zırh başlık ile kılıç adalet,
Olunmuştur İşte orası o kahramanı muhteremin
Câyi istirahatidir Ne mutlu ki, hâki pâye vatan
Ona nâilini intizar olmuş!

MUSTAFA KEMAL


Beşike Hadisesi

Dikkatsiz, hangi üç asır, hangi yüzyıl,
Tuna ezelden Türk diyarıdır
Bilinen tarih söylememiş bunu,
Kalkıyor örtüler, örtülen doğacak,
Dinleyin sesini doğan tarihin,
Aydınlıkta karaltı, karaltıda şafak
Yaşanan tarihi gömüp dürüst tarihe gidin
Asya'nın ortasında Oğuz oğulları,
Avrupa' nın Alpler' inde Oğuz torunları,
Doğudan meydana çıkan biz, batıda yine biz;
Nerde olsa, ne olsa kendimizi biliriz
Defalarca ırk kendini bilseler,
Bilinir o zaman ancak her zaman biriz
Türk yalnızca bir milletin adı değil
Türk bütün adamların birliğidir
Ey birbirine diş bileyen yığınlar!
Ey istif istif insan gafletleri!
Yırtılsın gökteki gafletten perde,
Realite nerede? *