Atatürkün Folklöre Verdiği Önem

Atatürkün Folklöre Verdiği Ağırlık Nedir


Mustafa Kemal Atatürk, sadece, büyük bir asker veya büyük bir devlet adamı değildi…O, gerçek bir zeka idi ve her konuda engin bilgilere sahip, müstesna bir kişiliğe sahipti…Askerî zaferlerin kazanılıp, ülke kurtarıldıktan sonradan, yeni bir Türkiye Devleti kurulurken, milletimize de, yöneticilere de en dürüst olanı gösterdiDaha Sofya ’da askerî ateşe iken inceleyip özümsemiş olduğu kooperatifçilik sisteminin Türkiye ’de de uygulanmasını sağladı 1936 yılında kurdurup, 1 numaralı ortağı olduğu Silifke Tekir Çiftliği Tarım Kredi Kooperatifi, vatan sathına yayıldı ve bugün, Türk köylüsü, çiftçisi için çok kayda değer kurum haline geldiO bununla birlikte büyük bir ekonomistti…Dilciydi, tarihçiydi ve her alanda uzman bir bilgindi…Türk Dil ve Türk Tarih Kurumlarının kuruşunu sağladı Amacı, dilimizin, yabancı dillerin boyunduruğundan kurtarılmasıydı… Ve tarihimizin içten olarak yazılmasını istiyordu…Yüce Önder, Türk Irk Kültürünün zenginliğini biliyor ve bu zengin kültürün, yani folklorumuzun derlenmesini, belgelenmesini ve bundan yararlanılmasını istiyorduÇağdaş Türkiye Devleti henüz kuruluş aşamasında ve canhıraş bir var olma mücadelesi içinde iken, 1920 yılında folklor ile ilgili çalışmaların önemini müdrik olarak Maarif Vekaletine tabi bir hars dairesi kurarak ve bu vasıta ile ilk olarak öğretmenlerle ilişkiye girişilerek yurdun dört bucağından Türk Folklor ürünlerinin tesbit edilmesi ve derlenip kaydedilmesi çalışmalarına başlar Bu etkinlik, 1924 yılına değin çeşitli dergilerde bulunan yol gösterici, öğretici ve alanı tanıtıcı yazılarla özendirme edilir; genç aydınlar aralarında Türk Halkbilimi araştırmalarına alaka uyandırılmasına çaba gösterilir

1924 yılında, İstanbul Üniversitesi bünyesinde bir “Türkiyat Enstitisü kuruldu Hocaların Hocası M Fuad Köprülü burada, halkbilim dersleri vermeye başladı Denilebilir fakat, akademik seviyede birincil halkbilimciler burada yetişti

Yine aynı sene Ankara ’da açılan Musiki Muallim Mektebi, Türk Ahali Türkülerini derlemeye başladı ve bunları arşivledi

1925 yılında Ankara ’da kurulan Etnografya Müzesi, derlenen Türk el sanatları ürünlerini teşhir etmeye başladı ve bu müze gitgide artarak varlıklı bir folklor müzesi haline geldi

1927 yılında, Türk Irk Kültürüne gönül verenler tarafından Anadolu Ahali Bilgisi Derneği kuruldu Bir yol sonradan derneğin adı Türk Ahali Bilgisi Derneği şekline dönüştürüldü Bu dernek, “Insanlar Bilgisi Mecmuasının yayını başlatırken, dahası “Halk Bilgisi Toplayıcılarına Kılavuz adıyla bir klavuz kitap yayımladı Anılan dergiyi tek sayı yayımlayan dernek, bir yıl aradan daha sonra “Insanlar Bilgisi Haberleri adıyla başka bir derginin yayının başlattı Bu dergi derneğin kapandığı 1932 yılına dek 124 rakam yayımlandı O arada konferanslar verildi ve kitap yayınları yapıldı

1955 yılında Ord Prof Dr M Fuad Köprülü ve o dönemin 11 Üniversite Hocası, “Türk Halk Müziği Sanatlarını ve Lahza ’anelerini Tetkik Cemiyeti adıyla bir dernek kurdular Bu dernek bugüne kadar faaliyetlerini sürdürmüş olup, süre içerisinde adı, “Folklor Araştırmaları Kurumuna dönüşmüştür

1964 yılında kurulan “Türk Folklor Enstitüsü Kurma Derneği, geniş bir kamuoyu oluşturarak, Kültür Bakanlığı bünyesinde, 1966 yılında “Millî Folklor Araştırma Enstitüsünün kuruluşunu sağladı Bu oluşumu sağlayanların çoğu, Folklor Araştırma Kurumu ’nun üyesiydi Nitekim, Enstitü ’nün birincil Müdürü Cahit Öztelli, bu Kurumun da Yönetim Kurulunda ödev almış, kıymetli bir halkbilim uzmanıydı Sonraki yıllarda, adı, Millî Folklor Araştırma Dairesi, Halk Müziği Kültürünü Araştırma Dairesi ve nihayet Millet Kültürlerini Araştırma ve Geliştirme Genel Müdürlüğü (MİFADHAKADHAGEM) şekline dönüşen bu birim, bugüne kadar, Türk Millet Kültürü bakımından, koskocoman başarılara imza atmıştır

1932 yılında kurulan HALKEVLERİ ’nin, Folklor çalışmalarının bugünkü başarılı düzeye ulaşmasında büyük rolü olmuştur Halkevleri bünyesinde fazla değişik derleme eser çalışmaları gerçekleştirilmiş ve bunlar, elliyi aşan Halkevleri Dergilerinde yayımlanarak, çok değerli ve zengin bir külliyat ortaya konulmuştur Bu evlerde, halk oyunları, halk musikisi, gelenek ve görenek bakımından yapılan araştırmalar, günümüzde de aşılabilmiş değildir *